گوگل در تلاش برای رویای تسلط بر بازار گوشی های هوشمند، اقدام به خرید و توسعه سیستم عامل اندروید کرد و کد ابتدایی آن را برای استفاده و تغییرات از سوی سازندگان موبایل، به شکل آزاد منتشر نمود. این موضوع مسلما منجر به موفقیتی چشمگیر برای این شرکت بود اما پیامدهای امنیتی خاص خود را نیز به دنبال داشت که گویا گوگل هرگز به آنها اندیشه نکرده بود.

 

در روزهای اولیه کار این سیستم عامل هر یک از خلل و فرج های امنیتی این سیستم عامل توسط طرفداران آن به کلی انکار و گفته میشد که این مسائل تنها مربوط به مبتدیان اندروید است. اکثر حملات بد افزاری به این سیستم عامل به گردن کاربرانی می افتاد که اقدام به دانلود نرم افزار از منابعی غیر از Play Store می کردند.

 

حتی خود گوگل نیز سال گذشته، سعی در پنهان کردن ضعف بزرگ امنیتی سیستم عامل موبایل خود کرد و گفت، تنها بخش کوچکی از کاربران میلیاردی این سیستم عامل توسط بدافزارها مورد حمله قرار گرفته اند. کاربران و طرفداران پر و پا قرص این سیستم عامل هم همواره موضوعات امنیتی را این گونه توجیه کرده اند: "هر که بامش بیش، برفش بیشتر" و هر سیستم عاملی که بیشتر مخاطب داشته باشد، بیشتر مورد حمله قرار می گیرد.

 

اما شاهد آن هستیم که هر روزه میزان حملات سایبری و امنیتی به اندروید در حال افزایش است و حجم این حملات به قدری بالا رفته که خود گوگل نیز از عهده سر و سامان دادن به آنها بر نمی آید. این شرکت و شرکای آن در بازار موبایل، اخیرا خود را متعهد به انتشار به روزرسانی های امنیتی کرده اند. این موضوع زمانی بیش از همه مورد توجه قرار گرفت که گوگل راسا اذعان کرد که پوسته شخصی شده سامسونگ برای  Galaxy S6 Edge واجد خلل و فرج های امنیتی فراوانی است که تنها یازده مورد از اساسی ترین آنها ظرف تنها یک هفته کشف شده است.

 

آیا به راستی این موضوع بر عهده سامسونگ است و مقصر اصلی را باید این شرکت قلمداد کرد؟ البته این گونه است و شرکت سامسونگ متهم ردیف اول آن پرونده خواهد بود، زیرا باید خلل و فرج های امنیتی پوسته خود را با دقت بررسی می کرد. اما نهایتا این پرونده متهمان دیگری نیز دارد، زیرا سامسونگ خود را متعهد به پیروی از اندروید مطابقت با گوگل کرده است و نکته مهمتر اینکه اگر شرکتی مانند سامسونگ قادر به جلوگیری از تهدیدات امنیتی در سیستم عامل اندروید نیست، از دیگر سازندگان در این بازار چه انتظاری باید داشت؟

 

برای آنکه دنیا آلوده به اندروید شود، گوگل باید از این امر اطمینان حاصل می کرد که کد آن رایگان در اختیار سازندگان سخت افزارها قرار بگیرد. ذات Open Source اندروید به این معناست که هر شرکت می تواند بنا بر نیازهای خود اقدام به شخصی سازی و تغییر آن کند. اینگونه بود که شرکتها فهمیدند کافی است تا ابزار و پوسته شخصی خود را به هسته اصلی اندروید گوگل اضافه کنند.

 

آزادی که گوگل برای سازندگان و کاربران ایجاد کرد، منجر به آن شد که اندروید روز به روز بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و اکنون بیش از صدها مدل گوشی هوشمند به این سیستم عامل مجهز شوند؛ کسب و کاری که سود سرشاری را برای گوگل به همراه داشته است، البته به قیمت امنیت کاربران اندروید.

 

ذات سیستم عامل اندروید و Open Source بودن آن منجر به آن شده که میلیون ها کد مخرب بد افزاری برای آن طراحی شود و خلل و فرج های امنیتی این سیستم عامل که هیچ گاه مورد توجه دقیق قرار نگرفته، هک دستگاه های مجهز به اندروید را برای هکر ها سهل و آسان سازد. اکنون میلیاردها دستگاه موبایل مجهز به اندروید در سطح جهان فعال است و حتی اگر گوگل بخواهد هم نمی تواند همه آن را در برابر آسیب های امنیتی مصون سازد، زیرا به هیچ وجه نمی توان گفت که به روزرسانی های این سیستم عامل چه زمانی منتشر خواهند شد.

 

گوگل تنها می تواند در برخی برهه های زمانی به روز رسانی هایی برای دستگاه های نکسوس آن هم تنها در برخورد با معضلات امنیتی پر سر و صدا منتشر کند؛ اما شاید کدهایی که مربوط به سایر سازندگان است، هیچ گاه برای این معضلات به روز رسانی نشوند.

 

داستان بد افزاری که اخیرا بر اندروید کشف شده، داستان شکست بزرگ گوگل را بازگو می کند؛ بدافزاری که گفته می شود عملا امکان پاک کردن آن از روی دستگاه های آلوده ممکن نیست. گوگل به قیمت امنیت کاربران کسب و کار خود را رونق بخشیده و حرص و آز این شرکت برای تسلط بر دنیای موبایل منجر به فراموش کردن مهمترین مسأله در دنیای اطلاعاتی امروز شده است.

منبع: تابناک

انتهای پیام/