غیر رسمی‌ها ، مدیریت ورزش را مدیریت می‌کنند
دگرگونی ورزش کشور ما در سطوح مختلف در گرو نگرش مدیریت علمی و اثر بخش است که جان تازه‌ای به آن خواهد داد.
به گزارش خبرنگار سایر حوزه‌های گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، از سال‌های گذشته تا کنون ورزش کشور ما فراز و نشیب‌های فراوانی
را تجربه کرده که همواره با حرکت رو به جلو و گاهی رو به عقب خود این مسیر دشوار و
پر از پیچ و خم را در سایه رقابت پیموده است.
حال پرسشی که پیش می‌آید این است که چرا این حرکت یکنواخت و ادامه دار نبوده است؟
جاسم منوچهری دکترای مدیریت ورزشی و استاد دانشگاه در این باره بیان داشت: عملکرد ورزش کشور ما از ابعاد مختلفی قابل بررسی است. ابتدا اجازه دهید تا درباره ساختار دستگاه مدیریت ورزش که سازمانی عریض و طویل با مجموعه بزرگی ازکارمندان، کارکنان ستادی و کارکنان صف است صحبت کنیم. در حال حاضر به نظر می‌رسد به اندازه کاری که در حوزه ورزش انجام می‌شود نتیجه کسب نمی‌کنیم که در گام نخست باید آن چیزی که با عنوان کوچک‌سازی ساختارهای دولتی و وزارت‌خانه‌ها مورد توجه دولت است در ورزش نیز اتفاق افتد.
وی ادامه داد: با اطلاعاتی که داریم در حدود 6000 نفر در قالب کارکنان صف و ستاد در ساختار ورزش کشور (در وزارت‌خانه و اداره کل استان‌ها) مشغول به کار هستند که کار انجام شده توسط این 6000 نفر نمی‌تواند نتایج مطلوبی را برای ورزش ما در برداشته باشد و ما نیاز به یک سازمان چابک داریم ، سازمانی که به لحاظ کمی و کیفی ساختاری منسجم‌تر داشته باشد.
این استاد دانشگاه ابراز داشت: نکته دیگر اینکه هر ساختاری دارای برنامه است و برنامه‌ای که در یک سازمان ورزشی اجرا می‌شود باید نگاهی بلند مدت داشته باشد و به تبعیری مدیرانی که در راس قرار می‌گیرند باید تنها اقدامات اصلاحی را مد نظر خود قرار دهند نه اینکه برنامه قبلی را به طور کامل کنار گذاشته و برنامه جدیدی را تدوین و اجرا کنند.
وی ادامه داد: اما چه اتفاقی می‌افتد که مدیران جدید نمی‌توانند رویکرد برنامه محوری داشته باشند. دستگاه ورزش ما مخصوصا در طی یک دهه گذشته صاحب شبکه‌ها و سازمان‌های غیر رسمی در درون خود شده که معمولا سمت و سوی کارها را آن‌ها تعیین می‌کنند یعنی مدیریت در ساختار ورزش ما یک جریان از پایین تا به بالا شده نه یک جریان از بالا به پایین که با این وجود اگر مدیر هم بخواهد رویکرد درستی داشته باشد، به ناچار باید خود را با این شرایط همراه سازد. به طور مثال می‌بینیم که سالیان سال تعدادی از مدیران ورزشی با کارایی اندک در جاهای مختلف جا به جا می‌شوند و همچنان در حال مدیریت ورزش هستند در نتیجه وقتی سازمان‌های غیر رسمی در لایه‌های مدیریتی ورزش نفوذ کردند عملکرد آن‌ها در لایه‌های پایینی ورزش نمود پیدا خواهد کرد. برای نمونه شاهد آن هستیم که در تیم‌های ملی سالیان سال ورزشکارانی حضور دارند که نمی‌توانند مدال کسب کنند اما همچنان عضو تیم ملی هستند.
جاسم منوچهری بیان کرد: البته سازمان‌های غیررسمی در تمام دنیا وجود دارند اما معمولا مدیرانی که در راس قرار می‌گیرند این توانایی را پیدا می‌کنند که آن‌ها را با اهداف سازمان همراه کنند.
وی در آخر ابراز داشت: ورزش ما نیاز به یک مدیریت اثر بخش دارد نه یک مدیریت موفق زیرا مدیران اثر بخش به دنبال ایجاد تغییرات هستند که اگر این اتفاق رخ دهد ورزش کشور ما به جایگاه واقعی خود خواهد رسید و پیرو آن تمام نیازهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... برای جامعه ما به درستی تامین خواهد شد.
انتهای پیام/
