به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از همدان؛ به گفته بسياري از كارشناسان جهاني، مصرف سرانه شكر در ايران 3 كيلوگرم بالاتر از ميانگين مصرف جهاني است و ايران پس از روسيه، دومين واردكننده بزرگ شكر در جهان محسوب مي‌شود.

مدير نظارت بر مواد غذايي، آرايشي و بهداشتي دانشگاه علوم پزشکی همدان در گفتگویی، شكر را سمي سفيد با ارزش تغذيه‌اي پايين، چاق كننده و تهديدي براي سلامت خواند و كاهش مصرف قند و شکر را در کنترل چاقی و پیامدهای آن از جمله دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان ضروري برشمرد.

دكتر محمد كاظم‎زاده با اشاره به بالا بودن ميزان مصرف اين اقلام در بين ايرانيان نسبت به استاندارد جهاني، افزود: ميزان مطلوب مصرف قند و شکر براساس مطالعات سازمان جهاني بهداشت، حداقل بايد به کمتر از 15 کيلوگرم در سال (42 گرم در روز در کل مواد غذايي مصرفي) برسد تا قند و شکر، حداکثر 10 درصد از کل انرژي دريافتي فرد را تأمين كند و خطر بيماري‌‎هاي دندان به پايين‎ترين حد برسد.

وي با بيان اينكه حذف کردن قند و شکر از سبد غذايي قدم کوچکي نيست، یادآور شد: طبيعي است که ما ايراني‌‎ها دوست داريم کام‌‌مان شيرين باشد و هنوز عادت نکرده‌ايم که تلخي چاي را تحمل کنيم.

کاظم زاده ادامه داد: اما واقعيت اين است که اگر هر ايراني به طور متوسط روزي 3 استکان چاي در تمام ايام سال بنوشد و هر کدام را با 2 حبه قند ميل کند، تنها و تنها حذف کردن اين حبه قندها از کنار چاي، موجب کاهش تقريبا 11 کيلوگرم مصرف سرانه قند در سال مي‎شود و مصرف سرانه هر ايراني را براحتي به ميانگين جهاني مي‌‌رساند.


آيا مصرف بالاي قند باعث ابتلا به ديابت مي‌شود؟

بیماری دیابت با افزایش میزان دریافت کالری ارتباط دارد، موادغذایی می‌توانند منبع کربوهیدرات، چربی و پروتئین باشند. مواد غذایی حاوی قندهای ساده نیز باعث افزایش سریع قند خون در بیماران دیابتی می‌شوند.

قند موجود در شکر، سریع وارد جریان خون می‌شود که افزایش قند خون در بیماران دیابتی را به دنبال دارد؛ بنابراین این بیماران باید از کربوهیدرات و قندهای پیچیده مانند نشاسته استفاده کنند تا از افزایش سریع قندخونشان پیشگیری شود.

پاسخ این پرسش که آیا مصرف قند و شکر می‎تواند موجب ابتلا به دیابت شود، منفی است؛ اما کالری که می‌تواند به وسیله قند، شکر و چربی دریافت شود، اضافه وزن ایجاد می‎کند و اضافه وزن، مقاومت به انسولین را افزایش می‎دهد.

افزایش مقاومت به انسولین، کارکرد لوزالمعده را دچار اختلال می‌کند و بتدریج قندخون بالا می‌رود و سبب دیابت می‌شود، پس بهتر است بیماران دیابتی کمتر مواد شیرین و قندهای ساده مصرف کنند، این دسته از بیماران می‎توانند از میوه‎های شیرین به مقدار مشخص در میان‎وعده‌هایشان (صبح پس از صبحانه، بعد از ظهر و آخر شب) استفاده کنند.


چرا باید مصرف قند و شکرمان را کاهش دهیم؟

دلايل علمي زيادي وجود دارد که اثرات مضر مصرف زياد قند و شکر را بر سلامت انسان نشان مي‌‎دهد، بسياري از اين شواهد، علمي و اثبات‎شده هستند و ترديدي درباره آنها وجود ندارد.

 شکر، سم سفید است، قند و شکر ارزش تغذیه‎ای پایین و قدرت چاق کنندگی بالایی دارد و سلامت را تهدید می‎کند.

امروزه در کشورهای پیشرفته به این نتیجه رسیده‌اند که برای کنترل چاقی و پیامدهای آن مانند دیابت، بیماری‎های قلبی _ عروقی و سرطان باید مصرف قند و شکر و قندهای ساده کاهش یابد.


در ایران قند و شکر فقط با چای مصرف نمی‎شود و انواع نوشابه‎ها و شیرینی‎ها هم حاوی شکر هستند، اگر می‎خواهیم مشکلات به حداقل برسد، باید در مصرف منابع قند ساده تجدید نظر کرد و مصرفشان را به حداقل ممکن رساند، این کار به سادگی امکانپذیر نیست و به برنامه‎ریزی، آموزش و یادآوری، نیاز دارد.


فرهنگسازی برای کاهش مصرف شکر، قدمی مثبت برای ارتقای سلامت

فرهنگسازی برای کاهش مصرف قندهای ساده مانند قند و شکر و خوراکی‎های شیرین حاوی شکر، قدمی مثبت برای ارتقای سلامت افراد جامعه است و همه باید در این زمینه تلاش کنند.

کاهش مصرف قند به همه توصیه می‏‌شود؛ یعنی گروه خاصی وجود ندارد که از مصرف زیاد این ماده غذایی سود ببرد، در افراد دیابتی مقدار مصرف مواد کربوهیدراتی که قند جزو آنهاست، باید محدودتر از دیگران باشد و در مورد این بیماران این توصیه جدی‎تر است.

با مصرف قند، تنها انرژی دریافت می‎کنیم و در صورت استفاده از ديگر مواد غذایی، در کنار دریافت انرژی، مواد مغذی دیگری هم دریافت می‌شود.

با توجه به اینکه ذائقه از کودکی شکل می‌گیرد، پدر و مادرها باید سعی کنند از کودکی فرزندانشان را به مصرف کم‎شیرینی عادت دهند و قند و شکر را با خوراکی‌های سالم و کم‌کالری جایگزین کنند که برای تحقق این هدف، برنامه‌ریزی و فرهنگسازی لازم است.

انتهای پیام/س