خبرنگار اعزامی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان به کربلا‌ی معلی- حدود  میلیونها زائر به کربلا  آمده‌اند تا نوای "هل من ناصر" اربابشان حسین(ع) را پاسخ دهند. 

 جماعت اربعینی رقم کمی نیست، یعنی حضور  میلیونی عاشقانی که بزرگترین اجتماع بشری جهان را رقم می زنند؛ اجتماعی که نه تلفاتی دارد، نه راهش را بر کسی می‌بندند و نه هیچ اتفاق در آن می افتد که به زوار آسیب برسد. این جمله به یادمان می‌آورد تجمعاتی را که 3 میلیون نفر جمعیت داشته و 7 هزار نفر کشته بر جای گذاشته بود.
                      

               

سفرمان را از آبادان ، خرمشهر و مرز شلمچه آغاز کردیم، بعد از بازرسی‌ها و تدابیر شدید امنیتی توانستیم از مرز گذر کنیم. زمانی که از مرز عبور کردبم باد به شکل خاصی می‌وزید؛ بادها برای خوش‌آمدگویی به زوار حسین(ع) آمده بودند. "مهدی"نام راننده‌ای بود که مارا تا کربلا رساند. مهدی ما را به بصره برد تا از آنجا عازم نجف و کربلا شویم. شهر بصره کاملا رنگ و بوی اربعین را به خود گرفته بود و پس از خروج از این شهر  موکب‌ها کم کم دیده می‌شدند، موکب‌هایی که صاحبانش با دل و جان از مردم و زوار پذیرایی می‌کردند.

همه عراقیها انگار از زوار حسینی میزبانی می کنند، یکی خانه‌ خود را برای استراحت زوار آماده کرده، دیگری غذای زوار را فراهم می‌کند و آن یکی مسافران را مشت و مال می‌دهد. پس از گذشت از بصره، مهدی مسیر فرعی رسیدن به نجف را انتخاب کرد؛ مسیری که ناهموار بود اما زودتر به نجف می‌رسید و نامش "عبدالله منجم" بود. به گفته مهدی، عبدالله منجم از یاران امام حسین(ع) بوده. او می‌گفت که کاروان امام حسین(ع) نیز برای رسیدن به کربلا از این مسیر گذر کرده است.

ساعت را که نگاه کردیم حدود 12 بعد از نیمه شب را نشان می‌داد و تابلو کنار جاده 300 کیلومتری کربلا را. بعد از حدود دو ساعت به موکب‌های اصلی مسیر رسیدیم؛ فضایی بسیار صمیمی و سرشار از عشق زواری که همگی عشق به حسین(ع) را در دل می‌پروراندند.

 در مسیر و در 70 کیلومتری کربلا مجبور به پیاده شدن از اتومبیل و پیاده روی شدیم، این یک توفیق اجباری بود چون باعث شد تصاویر زیبایی از عشاق حسین(ع) ببینیم؛ واکس زدن کفش زائرین توسط پروفسوری که از دانشگاه هاروارد مدرک داشت،‌ پیاده‌روی زوج جوانی که اولین سفر مشترکشان را تجربه می‌کردند، زن سالمندی که با کمری کاملا خم مردانه قدم بر می‌داشت تا به بارگاه مولا و مقتدایش برسد.

در مسیر نجف به کربلا که به جاده امام خمینی(ره) مشهور است موکب‌هایی توجهمان را به خود جلب کردند؛ مثل موکبی به نام سردار رشید اسلام شهید حاج حسین همدانی که هر ساله در پیاده روی اربعین حسینی حضور می یافت اما امسال دعوت حسین(ع) را لبیک گفته و میهمان خوان اربابش شده است.


موکب جالب دیگر ، موکب علی‌ابن موسی‌الرضا(ع) بود که با دکوری زیبا صحن مسجد گوهرشاد آستان قدس رضوی را یادآوری می‌کرد؛ موکبی که حدود 500 نفر از زوار را برای استراحت در خود جای داده بود.

بعد از حدود 5 ساعت پیاده روی به میعاد گاه عاشقان رسیدیم. هنوز طلوع آفتاب کامل بیرون نیامده بود که گنبدی طلایی رنگ نظرمان را به خود جلب کرد، آری این گنبد، گنبد زرفام سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله حسین بود همانی که جمعیتی انبوهی که در میانشان بودیم با دیدن این صحنه ناگهان فریاد "لبیک یا حسین(ع)" سر دادند.


بخشهای بعدی سفرنامه اربعینی باشگاه خبرنگاران جوان متعاقبا منتشر خواهد شد