لنگرودی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
«احتمال باران اسیدی» شاعرانه‌ای زیباست
یکی از مشکلات بسیاری از آثار هنری نشان دادن رنج با رنج است و این یعنی مخاطب پس از خروج از سالن سینما کوله باری از اندوه و رنج را بر دوش می‌کشد.
شمس لنگرودی، شاعر و بازیگر سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ضمن تأیید تناسب فیلم «احتمال باران اسیدی» با فضایی که بر شعر و شاعرانگی حاکم است، گفت: فیلم «احتمال باران اسیدی» به هر حال در دسته سینمای شاعرانه قرار گرفته و در تعریف سینمای شاعرانه باید گفت که این سینما، سینمایی است که تا اندازه‌ای مفهوم استعاری داشته و در یک کلام برای بازتاب وجه انسانی، وجه استعاری را مهم می‌داند و از یک جهت هم شاعرانه است.
وی افزود: اگر چه تعیین شاخصه اصلی هر فیلم به نظر مخاطب بستگی دارد، اما به نظر من یکی از مشکلات بسیاری از آثار هنری نشان دادن رنج با رنج است و این یعنی مخاطب پس از خروج از سالن سینما، کوله‌باری از اندوه و رنج را بر دوش می‌کشد اما «احتمال باران اسیدی» به گونه‌ای آغاز شد که صناعی‌ها، نشان دادن رنج تنهایی را رد کرده و قرار را بر آن گذاشت که ما ناظر تنهایی باشیم و در واقع شناخت بیشتری از این مفهوم پیدا کنیم و این یعنی که مخاطب در حال خروج از سالن سینما رنج زده نشود و یک احساس آرامش به دست آورد.
لنگرودی در پاسخ به این سؤال که شما تا چه اندازه‌ای توانستید با نقشتان در فیلم «احتمال باران اسیدی» ارتباط برقرار کنید و از نظر هنری چه جایگاهی را برای این نقش قائل هستید، ادامه داد: این فیلم سومین فعالیت من در وادی سینماست و از نقش‌آفرینی در آن راضی و خوشحالم، بازیگری من با حضور در این فیلم جدی شد و به خاطر بافت داستانی فیلمنامه باعث شد بیشتر به سینما علاقه‌مند شوم.
این بازیگر در بخش دیگری از سخنان خود رنج نهفته در تار و پود زندگی اجتماعی را دلیل نارضایتی مخاطب از فیلم‌های اجتماعی دانست و گفت: میزان رضایت مخاطب از این‌گونه فیلم‌ها به نوع سلیقه، استعداد و درک هنرمند بستگی دارد و اگرچه هر فردی می‌تواند زندگینامه پررنجی را تبدیل به فیلم کند، اما نوع پردازش به این فیلم مهم است.
لنگرودی در پاسخ به این سؤال که حمایت از فیلم اولی‌ها به چه صورتی ممکن است، اظهار داشت: هر چند که کسی توان حمایت از فیلم اولی‌ها را ندارد، اما باید گفت که حمایت از این کارگردانان به معنای استقبال مخاطبان از آثارشان است و من اعتقاد ندارم که دولت حتماً باید از این افراد حمایت کند بلکه معتقدم که اگر بازدارنده نباشد، عالی است.
وی حال و هوای این روزهای زندگی هنری‌اش را چنین توصیف کرد: به تازگی دو فیلمنامه به من پیشنهاد شد که داستان‌هایش برای من جذاب نبوده است، در باره شعر نیز باید بگویم که شاعری کار اصلی‌ام است.
این شاعر در پاسخ به این سؤال که آیا کار شما برای انتخاب فیلمنامه بعدی سخت شده یا نه، گفت: در حال حاضر انتخاب نقش بعد از اتمام فیلم «احتمال باران اسیدی» برایم سخت‌تر شد، البته من از اول هم چشم‌اندازی برای خودم در سینما تصور نکرده بودم.
لنگرودی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این امر که برای نقش‌آفرینی در فیلم «احتمال باران اسیدی» از تجربیات شاعرانه خود استفاده کرده، گفت: برای نقش‌آفرینی در این فیلم غیر از فیلمنامه، کمک‌های کارگردان از تجربه و درکم نسبت به زندگی نیز استفاده کردم و به نظرم صناعی‌ها استعداد خوبی در عرصه فیلمسازی دارد و به آینده‌اش بسیار امیدوارم.
انتهای پیام/
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش میدهد؛
دخیل بستن به نتانیاهو برای تعبیر یک رویای محال/ رهبر خودخواندهای که کسی او را گردن نمی‌گیرد
