ابراهیم حسن‌بیگی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  با اشاره به عضو نبودن ایران در قانون کپی‌رایت جهانی گفت: کپی کردن و سرقت ادبی در کشور بسیار نادر و کم است. در گذشته پیرامون اینگونه مسائل شکایت‌هایی از سوی نویسندگان به دادگاه‌ها می‌شد و دادگاه‌ها نیز به مسئله سرقت ادبی رسیدگی می‌کردند. به عنوان مثال نویسنده‌ای که از فیلمسازی شکایت می‌کرد که بدون اجازه وی از اثرش فیلم می‌ساخت.
 
وی افزود: بسیار کم اتفاق می‌افتد که رمان نویسنده یا شعر شاعری توسط شخص دیگری چاپ شود. در گذشته به همین موارد نادر و اندک رسیدگی می‌شد اما مسئله مهمتر در ارتباط با حقوق مادی مؤلفان است. هر ناشری با هر رویکردی با نویسنده قرارداد می‌بندد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید قراردادهای واحدی را برای ناشر و نویسنده تنظیم کند و در مقابل باید هر دو طرف قرارداد نیز تبعیت کنند.

این نویسنده با اشاره به آنکه تنظیم قراردادی واحد برای ناشر و نویسنده زمینه‌ای ایجاد می‌کند تا در دادگاه  صالحه‌ای به آن رسیدگی شود؛ اظهار داشت: هم‌اکنون بیش از آنکه حقوق مؤلفان، به نفع نویسنده باشد به سود ناشر تمام می‌شود. در صورتی که در این رابطه ناشر ظالمانه رفتار کند باز هم از سوی نویسنده پذیرفته خواهد شد.
 
حسن بیگی ادامه داد: خیلی به رویکرد دادگاه کتاب واقف نیستم پس از اعلام جزئیات بیشتر در این خصوص می‌توان بهتر به چگونگی موضوع و هویت اصلی آن پی برد. اگر یک متن ثابت و کنترل‌شده‌ای در خصوص قراردادهای بین ناشر و نویسنده اجرایی شود، به نفع نویسنده تمام می‌شود مشابه آنچه در آژانس‌های مسکن اتفاق می‌افتد و هر دو طرف قرارداد از یک قرارداد واحد تبعیت می‌کنند.
 

انتهای پیام/