به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ غلامحسین بنان متولد اردیبهشت 1290 در محله قلهک تهران بود. پدر وی کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده رکن الدوله برادر ناصر‌الدین شاه بود.

بنان از شش سالگی به کمک مادرش به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت. بعد از پدرش به عنوان اولین استاد، میرزا‌‌طاهر ضیاء ذاکرین رثایی دومین استاد و ناصر سیف سومین استادش او  بودند.

پخش صدای بنان از رادیو
در سال 1321 صدای غلامحسین بنان از رادیو تهران پخش شد. سپس روح‌الله خالقی او را در انجمن موسیقی عضو کرد. به علاوه بنان در آغاز تهیه برنامه «گل‌های رنگارنگ» با دعوت داود پیرنیا با آن‌ها همکاری داشت.

اجرای سبک وزیری-خالقی
بنان بزرگترین اجرا‌کننده سبک وزیری-خالقی شمرده می‌شود.

همچنین او آثار صبا و محجوبی را نیز اجرا می‌کرد. به طور کل وی در طول سال‌های فعالیت‌های خود 350 آهنگ را اجرا کرد.

فعالیت‌های هنری بنان
در سال 1332 به پیشنهاد روح‌الله خالقی به «اداره کل هنر‌های زیبا» رفت و در آنجا به عنوان استاد آواز هنرستان موسیقی ملی مشغول به کار شد.

در سال 1334 ریاست شورای موسیقی رادیو را بر عهده گرفت. بنان در برنامه‌هایی چون «گل‌های رنگارنگ»، «گل‌های جاویدان» و «برگ سبز» حضور یافت.

سانحه تصادف در جاده کرج
در تاریخ 27 آذر 1336 در حالی که وی در جاده کرج با اتومبیل خود در خود در حال حرکت بود با یک کامیون تصادف کرد و چشم راست خود را از دست داد. به همین دلیل وی همیشه از عینک دودی استفاده می‌کرد.

ازدواج غلامحسین بنان
بنان دو بار ازدواج کرد. اولین ازدواج وی با خواهر کلنل علینقی وزیری بود. حاصل این ازدواج یک دختر بنام گیتی و یک پسر بنام بیژن بود.دومین ازدواج او با پری دخت‌آور در 9 بهمن 1344 بود.

بازیگری و ورود به سینما
در سال 1327 غلامحسین بنان در فیلم «طوفان زندگی» ساخته علی دریا بیگی و اسماعیل کوشان به ایفای نقش می‌پردازد.

آثار ماندگار استاد آواز
بهار دلنشین، الهه ناز، ای ایران، آمدی جانم به قربانت و چندین قطعه دیگر از آثار مشهور و ماندگار بنان بشمار می‌روند.

مرگ مرد خوش صدا
بنان در 8 اسفند 1364 در بیمارستان ایرانمهر تهران دار فانی را وداع گفت و در دهم اسفند در امامزاده طاهر کرج دفن شد.