سامانه موشکی میلان از دو بخش موشک‌انداز و موشک تشکیل می‌شود. حمل و نقل میلان اولیه به وسیله نفر صورت می‌گرفت، اما نمونه‌های بعدی آن روی خودروهای زرهی و غیر زرهی نیز مستقر شد. نمونه‌های مختلفی از این موشک تولید شد که عبارتند از Milan-۱،Millan-۲،Milan-۲T,Milan-۳،Milan-ER. در جنگ فالکند از موشک میلان با موفقیت زیاد برای انهدام پناهگاه‌ها زیر زمینی کشور آرژانتین استفاده شد. برنامه‌های طولانی برای جایگزینی موشک جاولین آمریکا با موشک گیل اسرائیل به جای موشک میلان وجود دارد. انگلستان در اواخر سال ۲۰۰۱ با هدف انجام آزمایش‌های موشکی تعدادی از سامانه‌های موشکی را خریداری کرد. دو سامانه موشکی هدایت شونده ضد تانک جاولین و گیل تنها رقبای میلان هستند که دولت انگلیس آنها را برای تجهیز ارتش و لشکر زرهی پیاده نظام خود انتخاب کرده‌است. میلان افزون بر تانک‌های رزمی می‌تواند هدف‌های دیگری همچون انواع هدف‌های ثابت در میدان نبرد را مورد حمله قرار دهد. در جنگ سال ۱۹۸۷ که بین دو کشور چاد و لیبی صورت گرفت ارزیابی شد که ۱۲ فروند موشک میلان که کشور چاد آن‌ها را بر روی کامیون‌های سبک تویاتا سوار کرده یود به تنهایی پاسخگوی بیش از ۶۰ دستگاه تانک T-۵۰ و T-۶۰ لیبی بودند. گزارشات دیگر از منابع مختلف موید این موضوع است که کشور مصر نیز در سال ۱۹۷۳ از این موشک در جنگ علیه اسرائیل استفاده کرد.