به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: پیشینه چهار قدرت اصلی آل سعود و موضعی که آنها اتخاذ میکنند گاهی مسئله جانشینی پادشاه را در این رژیم پیچیده میکند.
ملک سلمان بن عبدالعزیز آل سعود، پسر ملک عبد العزیز آل سعود بنیانگذار آل سعود، در ژانویه 2015 (31 روز منتهی به 11 بهمن) پس از مرگ برادرش ملک عبدالله، بر تخت پادشاهی نشست؛ اما بلافاصله پس از بدست گرفتن قدرت، روند جانشینی در این رژیم را تا حدودی تغییر داد.
با شدت گرفتن تخاصم میان ایران و عربستان، ملک سلمان سیاست فعال در خاورمیانه اتخاذ کرده تا نشان دهد آل سعود قدرت برتر در این منطقه است. این پادشاه روند معمول آل سعود را در کشور عربستان در پیش نگرفته است و در مقابل به اقدامات تنشزایی چون اعدام شیخ نمر، روحانی برجسته شیعه دست زده است.
محمد بن نایف، نوه ملک عبدالعزیز، برادر زاده ملک سلمان و ولیعهد وی، شاهزاده 56 ساله و محبوب آل سعود است. وی پیشینه همکاری با سازمانهای اطلاعاتی آمریکا دارد. محمد بن نایف تلاشهایی نیز در زمینه جلوگیری از ترورهای درون خاندانی انجام داده است. وی معاون نخست وزیر، وزیر کشور و وزیر نفت است. از آنجاییکه محمد بن نایف فرزند پسر ندارد به نظر میرسد حفظ تمامیت کلی آل سعود نسبت به منافع شخصی که کشمکشها را در درون خاندان سلطنتی تشدید میکند، برای وی از اهمیت بیشتری برخوردار است. با این حال، وی با محمد بن سلمان، پسر ملک سلمان و جانشین ولیعهد، رقابت شدیدی دارد.
محمد بن سلمان، نوه ملک عبدالعزیز، پسر ملک سلمان و جانشین ولیعهد، با 30 سال سن، جوانترین وزیر دفاع در جهان است. قدرت و نفوذ بالای وی با وجود سن کم سبب شده است توازن قدرت در میان شاخههای این خانواده سلطنتی گسترده از میان برود. پدرش مسئولیت شرکت سرمایهگذاری عمومی، سیاستهای اقتصادی و وزارت دفاع را به وی محول کرده است. وی سیاست خارجی بسیار خصمانهای در پیش گرفته است.
عادل الجبیر، عضو خاندان سلطنتی نیست و در آمریکا تحصیل کرده است. وی پیش از این سفیر عربستان در آمریکا بود. در گذشته و پیش از راه یافتن به سفارت عربستان، در واشینگتن فعالیتهای اجتماعی داشت اما پس از آن به یک مهره سیاسی تبدیل شد. در سال 2015 به سمت وزارت خارجه منتصب شد و نقش اساسی در مذاکرات آمریکا و عربستان سعودی در مسائل مربوط به خاورمیانه دارد.
انتهای پیام/