این تکنیک‌ها اسرار هر کسی را برملا می‌کنند
راه رفتن یک نوع رفتار است که می‌تواند نشان دهنده‌ی ذهنیت، روان، اندیشه و عاطفه‌ی فرد باشد.
فربد فدائی روانپزشک و مدیر گروه روانپزشکی و توانبخشی علوم پزشکی بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: بعضی از افراد به خاطر نوع بیماریشان به طور غیرطبیعی راه می‌روند. راه رفتن این دسته ملاکی برای تعیین شخصیت‌شان نیست.
وی اظهار داشت: راه رفتن یک نوع رفتار است که می‌تواند نشان دهنده‌ی ذهنیت، روان، اندیشه و عاطفه فرد باشد. همچنین ناخودآگاه راه رفتن افراد نشانه‌ای از شخصیت آن‌ها است
وی ادامه داد: برای نمونه کسانی که اعتماد به نفس دارند قدم‌های محکم برمیدارند و جلوی مسیرشان را نگاه می‌کنند و کسانی که اعتماد به نفس ندارند سرشان را به زمین می‌اندازند و آهسته با قدم‌های نامطمئن به جلو می‌روند افرادی که وضعیت سرخوشی دو قطبی دارند قدم‌هایشان سریع و با سرعت و بلند گام برمیدارند. اصولاً همه‌ی فعالیت‌هایشان افزایش پیدا می‌کند برعکس کسانی که دچار افسردگی هستند گام‌هایشان آهسته و نامطمئن است و زود هم خسته می‌شوند.
وی ادامه داد: کسی که مسیر مستقیم را در پیش گرفته و گام‌های با اطمینان برمی‌دارد در رسیدن به هدف‌های زندگی‌اش نیز همین طور است یعنی هدف‌دار است اما کسانی که به این طرف و آن طرف و پشت‌سرشان نگاه می‌کنند مراقب هستند دیگران در مورد راه رفتن‌شان چه فکری می‌کنند این دسته هدفی ندارند و به خودشان اطمینان ندارند و دیدگاه دیگران برایشان خیلی مهم است.
وی تأکید کرد: افرادی که سعی می‌کنند هنگام راه رفتن از همه پیشی بگیرند کسانی هستند که خودشان را دچار عقب ماندگی احساس می‌کنند فکر می‌کنند که باید حتماً از دیگران جلو بیفتند. در حالی که اگر واقعاً اعتماد به نفس بالایی داشته باشند همگام و همراه با دیگران حرکت می‌کنند.
فدائی در پایان خاطرنشان کرد: راه رفتن نشان دهنده‌ی وضعیت درونی افراد است و همچنین نشانه‌ای از شخصیت است برای نمونه کسی که سر به هواست مدام داخل چاله‌های مسیرش می‌افتد یعنی این فرد در زندگی به مسائل مهم توجهی ندارد و با مانع برخورد می‌کند و برعکس.
انتهای پیام/
