یکی ازعملکردهای بسیار خوب و تحسین برانگیز معاونت مطبوعاتی در زمان مدیریت دکترانتظامی ساماندهی امور خبرنگاران و امنیت بخشی به شغل خبرنگاران و کارکنان حوزه مطبوعات بوده است. همچنین ضابطه مند و شفاف نمودن کلیه عملیات مربوط به امور نشریات کشور از جمله پرداخت یارانه ها از طرف ایشان که جای سپاس و تقدیر دارد از این بزرگوار. اما دراین بین و در روند اجرای این امر (در خصوص پرداخت تمامی هزینه های بیمه به مدیران مسئول به منظور بیمه نمودن خبرنگاران) متاسفانه مواردی دیده می شود که (شاید) به جهت کم توجهی برخی مسئولان و کارکنان دست اندرکار مربوط به موضوع پرداخت یارانه بیمه به نشریات، یقیناً حق سایر نشریات در این خصوص ضایع می شود. چرا که در واقع یارانه بیمه خبرنگاران فرصت مناسبی را برای برخی نشریات ایجاد کرده که از قبل این یارانه، محفلی دوستانه برای بیمه نمودن بستگان درجه اول، دوم، سوم،چهارم،پنجم و.... سببی و نسبی (مربوط و نامربوط به امور خبرنگاری و مطبوعات) ایجاد شده است. با نگاهی به لیست بیمه تابستانی 94خبرنگاران نشریات در سایت معاونت مطبوعاتی، میتوان این بی عدالتی و یا عدم دقت و بی توجهی به امر بیمه خبرنگاران را مشاهده کرد. توجه دوستان را به لیست مذکور در لینک زیر جلب مینمایم:
http://press.farhang.gov.ir/ershad_content/media/image/2016/01/329434_orig.pdf
http://press.farhang.gov.ir/ershad_content/media/image/2016/01/329441_orig.pdf
آنچه که در این لیست جلب توجه می نماید (و یقیناً در طول دورانی که یارانه بیمه خبرنگاران در حال پرداخت است، تکرار شده) آمار نامعقول تعداد افراد بیمه شده برخی نشریات همکار است که بنظر کمی غیرواقعی می باشد.
البته قصد تخریب یا خدای ناکرده زیر سئوال بردن آن همکاران محترم نیست اما با توجه به اینکه اینجانب سابقه 25 ساله ای که در دنیای مطبوعات دارم بعضی اعداد و ارقام بنظرم نامعقول هستند. چرا که این را میدانم یک نشریه برای پایدار ماندن و استمرار در ادامه راه و انتشار منظم، نیازمند مدیریت مالی هوشمندانه است. می بایست دخل و خرجش را بدرستی مدیریت نماید (آنهم در این موقعیت که نشریات بشدت تحت فشار مالی هستند). از هزینه های بی مورد اجتناب کند و از توان پرسنل حداقل، برای تولید محتوا و راهی نمودن به چاپخانه و... استفاده نماید. در جدولی که معاونت محترم مطبوعاتی در مورد پرداخت یارانه بیمه به نشریات دارای خبرنگار بیمه شده، ارائه نموده برخی نکات جلب توجه می نمایند.
اینکه؛ شائبه بیمه نمودن بستگان درجه چندم سببی و نسبی و غیر مربوط با امور مطبوعات از طرف برخی مدیران مسئول به ذهن متبادر میگردد که در این صورت و صحت موضوع و استفاده از محل یارانه نشریات بدین منظور توسط این همکاران محترم بنظر این عمل کمی غیرمنصفانه و ظلم در حق سایر نشریات است. مثلاً مگر می شود یک ماهنامه خصوصی (به نام "کا"...) 167 نفر پرسنل داشته باشد و ضرر ندهد و ماهیانه بطور مرتب هم منتشر شود و حتی برای دریافت یارانه بیمه که سقف مشخصی دارد ماهیانه قریب به 40 میلیون تومان هزینه نماید و ماهیانه فقط 10 میلیون تومان یارانه بیمه بگیرد؟!! در حالی که یک روزنامه غیرخصوصی مانند (حمایت) که از بودجه دولتی هم استفاده می نماید و مخارجش به چشم نمی آید با 24 نفر پرسنل براحتی اداره می شود.
یعنی ماهیانه 120 میلیون تومان (با احتساب حداقل حقوق) فقط هزینه پرسنلی یک ماهنامه می شود بدون اینکه ضرری دهد (غیر از سایر هزینه های جاری)؟! آنهم با این وضعیت فروش نشریات، وضعیت نابسامان توزیع، نبودن خواننده نشریه مانند سابق، گرانی کاغذ و خدمات چاپ و...
درحالی که بسیاری از نشریات پرتیراژ و معروف دنیا (حتی در حد روزنامه) نیز چنین هزینه های نامعقولی را متقبل نمی شوند و زیر بار اینگونه هزینه ها نمی روند.
یا تعدادی از نشریات دیگردر لیست مزبور(ماهنامه "د" با 56 نفر، فصلنامه "ر" با 55 نفر و...) در این برهه از زمان که وضعیت مطبوعات به هیچ وجه مطلوب نیست و اصولاً همه نشریات با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می نمایند و علیرغم صرفه جوئی ها و انقباض هزینه هایشان، درآمد و هزینه را به سختی با هم جور می نمایند، چگونه می توانند با تعداد زیادی از پرسنل دخل و خرج نشریه را مدیریت نمایند؟ بنظر شما کمی غیرمنطقی نیست؟ در این خصوص (پرداخت یارانه بیمه به نشریات با تعداد پرسنل بیمه شده نامعقول) قضاوت نمی کنم و قضاوت را به عهده همکاران محترم و بررسی را به عهده مسئولان محترم امر در معاونت مطبوعاتی، وزارت ارشاد، نهاد ریاست جمهوری و نمایندگان محترم مجلس می سپارم و نظر دوستان و همکاران محترم را به مرور لیست مذکور جلب می نمایم. همچنین در اینجا از این دوستان همکارخواهشمندم اگر فرمولی را در این خصوص بلدند (انتشار نشریه با هزینه های سرسام آور و درآمدهای میلیونی به تبع آن!!) لطفاً ارائه نمایند که ما هم که با 9 نفر پرسنل، نشریه را مدیریت می کنیم و بطور مرتب هم منتشر می نمائیم اما روزگار به سختی می گذرانیم نیز بتوانیم از این چالش سربلند بیرون آئیم.