با وجود این قابلیت، بجز دوستان کاربر، سایر سرویس های شخص ثالث قادر به شناسایی مکان وی نخواهند بود.
این نرم افزار که از public key encryption برای رمزنگاری موقعیت مکانی استفاده می کند، زمانی که کاربر به دنبال چیزی در گوگل می گردد یا از سایر نرم افزار های حاوی سرویس های مکان یابی مثل فیس بوک استفاده می کند، با ارسال فرم رمزنگاری شده برای شرکت های ارائه دهنده ی خدمات اینترنتی موجب می شود تا آنها فقط بتوانند درخواست کاربر را مشاهده کنند و امکان دیدن مکان کاربر برایشان میسر نباشد.
Linke Guo استادیار مهندسی برق و رایانه در دانشگاه بینگهمتون در مورد ایده ی اولیه ی توسعه ی این نرم افزار گفت:" ما به دنبال پاسخ به این سوال بودیم که آیا می توان کاری کرد که شرکت های ارائه ی دهنده ی خدمات اینترنتی از مکان دو کاربر که با هم در فضای مجازی رابطه ی اجتماعی دارند مطلع نشوند."
وی ادامه داد: "اگرچه تکنیک به کار رفته در این نرم افزار تکنیک جدیدی نیست، اما اولین بار است که از این نرم افزار در سرویس های مبتنی بر مکان استفاده می شود"
روش کار نمونه ی اولیه این نرم افزار که از ژانویه ی 2015 بر روی دستگاه های اندرویدی توسعه یافته به این صورت است که ابتدا کاربر این نرم افزار رایگان را بر روی گوشی هوشمند اش دانلود می کند و سپس نام دوستانش را به فهرست تماس ها در این نرم افزار می افزاید. از آن جا که این نرم افزار حاوی یک نقشه است، کاربر می تواند از موقعیت مکانی دوستانش که این نرم افزار را در گوشی هایشان نصب کرده اند مطلع شود.
البته نقطه ضعف این نرم افزار این است که حتی اگر این نرم افزار بر روی گوشی نصب شده باشد، در صورتی که کاربر از نرم افزار فیس بوک در گوشی اش استفاده کند، این سرویس شبکه اجتماعی به راحتی می تواند مکان وی را رهگیری کند.
محققین امیدوارند که بتوانند برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقی در آینده، شرکت های ارائه دهنده ی خدمات را مجاب به قرار دادن ابزار محافظت از حریم خصوصی در نرم افزارهایشان کنند.
انتهای پیام/