به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان روزنامه آمریکایی «لسآنجلس تایمز» با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: چشمانداز بازگشت ایران به صحنه معاملات تجاری جهان و تصمیم این کشور به افزایش تولید نفتخام خود، بازار از پیش اشباعشدهی طلای سیاه را با چالش جدیدی مواجه کرده است؛ بازاری که در آن نفتخام اینروزها، به بهای ناچیز زیر 30 دلار در هر بشکه معامله میشود.
«آژانس بینالمللی انرژی،» که یک سازمان نظارتی مهم در صنعت جهان محسوب میشود، پیشبینی کرده است عرضه مازاد بر تقاضای نفتخام در 6 ماه نخست سال جاری میلادی، به 1/5 میلیون بشکه در روز برسد؛ مگر آنکه اقدامی جدی در این خصوص صورت گیرد.
در ادامه گزارش ادعا شده است: «اشباع بیش از پیش این بازار برای کشوری که به سود حاصل از فروش نفت برای نجات اقتصادش امید بسته است، منفعتی ندارد؛ اقتصادی که بدلیل اعمال تحریمهای کشورهای غربی آسیب دیده است. با این وجود، مقامات ایرانی میگویند بابت کاهش بهای نفتخام چندان نگرانی ندارند و دغدغه اصلی آنها بازپسگیری سهم ایران در این بازار از عربستان، روسیه و دیگر کشورهای بزرگ تولیدکننده طلای سیاه است.»
صادرات نفتخام ایران روزانه حدود 1/1 میلیون بشکه است. این رقم پیش از اعمال تحریمهای اقتصادی علیه این کشور، بیش از 2 میلیون بشکه در روز بود. تهران پس از دستیابی به توافق هستهای تاریخی با شش قدرت جهانی در ماه ژوئیه 2015 (تیرماه سال جاری)، اعلام کرد قصد دارد صادرات نفتخام خود را ابتدا حدود 500 هزار بشکه در روز و تا پایان سال جاری [خورشیدی ایرانی] 500 هزار بشکه دیگر افزایش دهد.
در ادامه گزارش به نقل از «بیژن زنگنه،» وزیر نفت ایران، آمده است: «این حق ما است که سهم تولید نفتخام خود را به سطح پیش از اعمال تحریمها برسانیم.»
اما آیا این کشور میتواند تصمیم خود را عملی کند؟ بسیاری از کارشناسان احتمال افزایش 500 هزار بشکهای را بعید میدانند. تحلیلگران «اداره اطلاعات انرژی آمریکا» میگویند ایران سال 2016، تولید نفتخام خود را 300 هزار بشکه در روز و سال 2017 نیز 500 هزار بشکه افزایش خواهد داد. برخی کارشناسان معتقدند وعده افزایش یکمیلیون بشکه در روز، آنهم در کمتر از یکسال بیشتر یک ژست سیاسی از سوی مقامات ایرانی است. تهران تلاش میکند قدرت سابق خود را در «سازمان کشورهای صادرکننده نفت» (اوپک) از ریاض، رقیب اصلیش در خاورمیانه، بازپس گیرد. مقامات ایرانی همچنین سعی دارند شهروندان این کشور را بابت مزایای اقتصادی حاصل از امضای توافق هستهای، مطمئن کنند.
نگارنده سپس مینویسد: البته نمیتوان منکر ظرفیت بالقوه ایران شد. این کشور در گذشته دومین تولیدکننده بزرگ نفتخام اوپک محسوب میشد. ایران همچنین از نظر دارا بودن منابع گاز طبیعی و ذخایر نفتی به ترتیب در جایگاههای دوم و چهارم جهان قرار دارد.
ایران پیش از اعمال تحریمهای نفتی آمریکا و اتحادیه اروپا در سال 2011 (1389)، روزانه بهطور متوسط 3/7 میلیون بشکه نفتخام به کشورهای دیگر صادر میکرد. برخی تحلیلگران معتقدند برای تحقق وعده دولت درخصوص افزایش تولید یکمیلیون بشکه نفتخام در روز، سرمایهگذاری بیشتری لازم است. زنگنه امیدوار است ایران بتواند 100 میلیارد دلار سرمایه خارجی برای نوسازی زیرساختهای بخش انرژی خود، جذب کند. برخی کارشناسان معتقدند فراهم کردن این میزان سرمایه در کوتاهمدت تقریباً غیرممکن است.
در ادامه گزارش به نقل از یک کارشناس نفتی سعودی ادعا شده است: سرمایهگذاران خارجی شرایط ایران را برای انجام معاملات تجاری در بخش انرژی این کشور، مناسب نمیدانند.
از سوی دیگر، نگارنده گزارش اظهارات یکی از کارشناسان نفتی ایران را نقل میکند و مینویسد: فهرست بلندبالای نمایندگان خارجی - از قبیل نمایندگان کشورهای انگلیس، دانمارک، اتریش، ایتالیا، روسیه و چین - که به ایران سفر میکنند، نشان از علاقهمندی بالای تجار خارجی برای سرمایهگذاری در این بخش، دارد.
انتهای پیام/