به گزارش گروه استان های باشگاه های خبرنگاران جوان از بیرجند؛ 18 بهمن سال 1357 همانند یک هفته گذشته پس از ورود شکوهمندانه رهبر کبیر انقلاب اسلامی ، مملو از وقایعی است که لحظه به لحظه کفه ترازو را به سود انقلاب سنگین تر می کرد.

شاه که این روزها در مراکش بسر می برد ، دائما در حال تعقیب اخبار ایران است.از سوی دیگر آمریکا نیز تنها امیدش به سولیوان و اعضای سفارت در تهران بود که در تماس پیوسته با بختیار و نظامیان عالی رتبه ؛ در صدد کنترل و مهار ارتش و تهدید انقلاب است.

به طور کلی تمام توجهات به ارتش معطوف است.در واقع تنها عامل تاثیرگذار در این روزها ارتش بود ؛ و هر دو طرف مبارزه در تلاش برای جلب حمایت ارتش گام بر می داشتند.بختیار از یک سو و دولت موقت و شورای انقلاب از سوی دیگر.

در درون محافل سیاسی آمریکا چند دستگی و اختلاف نظر وجود داشت.گروهی به سرکردگی سایروس ونس به دنبال جلوگیری از هرگونه اقدام خشن ارتش بودند و در سویی دیگر ، برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر ، طرفدار اجرای یک کودتای نظامی توسط ارتش بود.

*مداخله آمریکا در آینده سیاسی ایران

مدرس رشته تاریخ دانشگاه پیام نور بیرجند گفت : در آن روزها ، جناح های مختلف سیاسی آمریکا بر اساس منافع خود در ایران ، نسبت به آینده سیاسی ایران اظهار نظر و مداخله می کردند.

حسین غضایری افزود : در واقع برخی گروه های سیاسی و سازمان های بزرگ آمریکا که به سقوط شاه اطمینان داشتند ، در صدد کسب بیشترین امتیازات از حکومت جدید بودند.هدفی که پس از پیروزی انقلاب نه تنها محقق نشد؛بلکه با رهبری دوراندیشانه و مقتدر حضرت امام خمینی(ره) ایران بیش از پیش در جهت دستیابی به استقلال ، دست آمریکا را از امور داخلی کشور کوتاه کرد.

وی گفت:با این وجود ، وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که همچنان دولت بختیار را به رسمیت می شناسد ؛ ولی سخنگوی کاخ سفید گفت : بختیار باید نظر اکثریت مردم را بپذیرد و کنار رود.

وی افزود:در این روز گزارشی به کارتر رسید که پیامد آن ، تأکید هر چه بیشتر آمریکا در حمایت از بختیار و قانون اساسی ایران بود.این در حالی بود که همان شب برخی از شبکه های خبری تلویزیونی آمریکا اعلام کردند که تا پایان عمر رژیم و دولت بختیار چند روز بیش باقی نمانده است.

*برقرای ارتباط نزدیک ارتشبد قره باغی با شورای انقلاب،ضربه به دولت بختیار

در 18 بهمن نیز همانند روزهای گذشته ،ملاقات های اعضای دولت موقت و شورای انقلاب با ارتش در جریان بود.این امر بیشترین ضربه را به دولت بختیار می زد.ارتشبد قره باغی(رییس ستاد ارتش) و مقدم( رییس پیشین ساواک) ارتباطات نزدیکی و همکاری با شورای انقلاب بر قرار کرده بودند.

همچنین جلسه ای با حضور بازرگان ، بختیار ، قره باغی و دیگران برگزار شد که در آن بختیار شدیدأ برای استعفا از نخست وزیری تحت فشار قرار گرفت.

دراین روز بسیاری از گروه های دانشجویی و اقشار گوناگون مردم از دولت بازرگان اعلام حمایت کردند. در زنجان یک راهپیمایی چند ده هزار نفری در حمایت از جنبش مردم و رهبری حضرت امام خمینی برگزار گردید.در پایان این راهپیمایی ، قطعنامه ای مبنی بر انحلال نظام شاهنشاهی ، مجلسین ، دولت بختیار و البته مشروعیت دولت موقت تصویب و منتشر شد.

طبق اعلام برخی خبرگزاری ها ، ده ها نظامی که در گذشته مغضوب شاه بودند ، از امام خمینی هواداری کردند.همچنین در این روز تنی چند از نمایندگان مجلس ، همانند روزهای گذشته استعفاء دادند.

یکی دیگر از وقایع مهم این روز ، خروج جعفر شریف امامی(نخست وزیر و رییس پیشین مجلس سنا) از کشور بود.افزون بر این ، در این روز بختیار با همکاری برخی نظامیان و سرمایه داران سلطنت طلب ، تظاهراتی در هواداری از دولت خود و قانون اساسی در سالن بدمینتون ورزشگاه امجدیه ( شهید شیرودی) بر گزار کرد.

همچنین در این روز کانال انقلاب توسط یک فرستنده سیار در مدرسه علوی شروع بکار کرد.از طرفی برژینسکی ، توسط اردشیر زاهدی( سفیر ایران در آمریکا ) و اشرف پهلوی پیامی را به ژنرال های حامی شاه فرستاد و آن ها را مصمم به اجرای کودتا کرد.بلافاصله جلسه ای توسط نظامیان تندرو و معتقد به کودتا برگزار شد و تمامی موارد پیش بینی شده جهت ضربه قطعی به انقلاب مرور گردید.

تمامی این وقایع در حالی بود که مردم خود را برای شرکت در سخنرانی مهندس بازرگان در روز جمعه19 بهمن ماه در دانشگاه تهران آماده می کردند.

انتهای پیام/