به گزارش خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست خبری فیلم «کفشهایم کو؟» ظهر امروز در سالن کنفرانس خبری کاخ جشنواره برگزار شد. در این نشست کیومرث پوراحمد کارگردان، علی قائم مقامی تهیهکننده، علیرضا زریندست فیلمبردار، میثم مولایی تدوینگر، فرزین خلعتبری آهنگساز و رضا کیانیان، مینا وحید و مجید مظفری بازیگران فیلم حضور داشتند که با اجرای شاهین امین و شاهرخ دولکو به عنوان منتقد برگزار شد.
کیومرث پوراحمد کارگردان فیلم پس بیان مقدمهای در خصوص ایده این فیلم گفت: در سفری که داشتم یک کتاب به نام «هنوز آلیس» را میخواندم که با یک جمله آن حالم دگرگون شد و به یاد مادرم افتادم و در هواپیما گریه کردم. این کتاب در مورد آلزایمر بود و من به یاد مادرم که 10 سال با این بیماری درگیر بود، افتادم. من از این کتاب ایده این فیلم را گرفتم و برای تکمیل اطلاعاتم با خانم نوروزیان صحبت کردم.
در اینجا منتقد برنامه با ارائه توضیحاتی از کیومرث پوراحمد به خاطر نگرش وی در فیلم و پرداختن به شخصیت اطرافیان یک فرد آلزایمری تقدیر کرد.
علیرضا زریندست فیلمبردار فیلم، در خصوص موضوعاتی که توسط منتقد مطرح شده بود، پاسخ داد: روشن بودن چراغ در سینمای دنیا حل شده است. اگر فیلم «سخنرانی پادشاه» را ببینید، متوجه میشوید در همه پلانها چراغ روشن است. روشنایی هم برای دیدن بازیگر و صحنه است و هم برای روشن کردن ساختار تصویری فیلم است.
پوراحمد در ادامه اظهار داشت: در مورد زرین دست باید بگویم که خیلی خوش قول است و در تمام طول فیلمبرداری به موقع حاضر میشد.
کیانیان که با تأخیر به جلسه رسیده بود گفت: الان منظورتان از خوش قولی کنایه به من بود که دیر آمدم؟!
مجید مظفری گفت: بعد از فیلمهای «سگ کشی» و «وقتی همه خوابیم»، 8 سال از سینما دور ماندم. این اتفاق در سالهای گذشته هم اتفاق افتاده بود. در زمان مدیریت جدید وزارت ارشاد و سینما نشانههای مهربان بودن با هنرمندان را دیدم و در دورانی که با اکسیژن نفس میکشیدم، آقای ایوبی و فرجی بدون عکاس و خبرنگار به خانه من آمدند و بدون اندک قصد خودنمایی، با من مهربان بودند و برایم در جشنواره بزرگداشت گرفتند. پس از آن ارتباط تنگاتنگی با کیومرث پیدا کردم خوشحالم که پس از همکاری با بیضایی، با کیومرث پوراحمد کار کردم. من از این مهربانیها چنان انرژی گرفتم که قول میدهم سال آینده در دو فیلم بازی کنم.
مینا وحید بازیگر فیلم با سپاس از تعاریفی که از او شده بود، گفت: من از «دوران عاشقی» وارد سینما شدم و حالا در فیلم «کفشهایم کو؟» به ایفای نقش پرداختم. من برای لهجه داشتن در این فیلم 5 ساعت با دوستم که در آمریکا زندگی میکرد، حرف زدم و با کمکهای آقای کیانیان، توانستم از عهده نقشم بر بیایم.
کارگردان «کفشهایم کو؟» گفت: اول قرار بود باران کوثری نقش «بیتا» را بازی کند، اما پس از آن تصادف وحشتناک نتوانست. قائممقامی مینا وحید را پیشنهاد داد که در «دوران عاشقی» بازی کرده بود، من وقتی ایشان را دیدم و با او صحبت کردم، دیدم که مینا وحید خود بیتاست.
علی قائممقامی تهیهکننده فیلم پس از اشاره به پیشنهاد بازیگر نقش بیتا به پوراحمد گفت: در ابتدا قرار بود فیلمی به نام «بشنو از نی» ساخته شود، ولی نشد. قسمت این بود که طرح آقای پوراحمد به فیلمنامه تبدیل شود. ما 16 آبان اولین روز فیلمبرداری را داشتیم و اول دی ماه با پشتکار و انرژی عجیب تدوینگر نسخه اولیه تحویل جشنواره شد.
وی افزود: این فیلم با عوامل حرفهای در 34 جلسه فیلمبرداری به پایان رسید. ویژگی پوراحمد این است که پلان اضافه نمیدارد و در صحنه میداند که چه میخواهد.
فردین خلعتبری آهنگساز فیلم گفت: جریان عاطفی در کنار موسیقی فیلم وجود داشت و من در تمام مدت ساخت موسیقی در اتاق کار خودم بودم. ضمن اینکه حضور دوست داشتنی و دلپذیر پوراحمد در تمام لحظههای فیلم وجود داشت. پوراحمد خیلی نگران و دقیق بود و به نظر من هیچگاه دچار آلزایمر نمیشود. چون گذشته خودش را فراموش نمیکند و اتفاقات خوب فیلم به خاطر حضور ایشان بود. من روز اول به کارگردان گفتم که نیاز داریم، در تمام صحنهها موسیقی داشته باشیم و چون نمیدانستم آدم آلزایمری چه رفتاری دارد از کارگردان نشأت گرفتم.
پوراحمد با اشاره به اهمیت موسیقی در فیلم گفت: موسیقی فیلم «اتوبوس شب» یکی از بهترین موسیقیهای تاریخ سینمای کشور است. موسیقی آن فیلم نشان دهنده حرفه ای بودن آهنگساز بوده است.
میثم مولایی تدوینگر فیلم گفت: افتخار داشتم و شانس بزرگ من این بود که در خدمت این عوامل و کارگردان بودم. خود آقای پوراحمد از بهترین تدوینگران سینما است که مونتاژ «شب یلدا» از درخشانترین مونتاژهای سینما کار ایشان بوده است. من خیلی چیزها را در کار و زندگی از ایشان یاد گرفتم.
پوراحمد گفت: وقتی میخواستم تدوینگر انتخاب کنم، از مانی حقیقی در مورد میثم مولایی پرسیدم و گفتم که میثم زیاد کل کل میکند یا نه؟ و او پاسخ داد، بله و این به دلیل این است که کارش را بلد است. این اولین کارم بود که رد پای تدوینگر در آن مشخص است.
پس از شوخی پوراحمد با منتقد فیلم رضا کیانیان بازیگر فیلم گفت: یکی از اخلاقهای خوب مرحوم شکیبایی این بود که وقتی بازیگر کم تجربه مقابلش بود به گونهای برنامهریزی میکرد که بازیگر احساس رفاقت کند تا بتواند نقشش را به خوبی انجام دهد. در سریال «خانه سبز» که رامبد جوان تجربه چندانی نداشت. خسرو شکیبایی قبل از شروع کار او را به پشت بام برد و با هم رفیق شدند. این نشاندهنده تجربه بازیگر بود. در مورد من هم اینطور فکر می کنم که اگر من و نقش مقابل هر دو خوب بازی کنیم، به بازی و دیده شدن بازی طرف مقابلمان کمک می کنیم.
وی در ادامه افزود: من در هر نقشی که بازی میکنم، اگر مثبت باشد کمی دوز منفی به آن میدهم و اگر منفی باشد، کمی شیرینش میکنم. 90 درصد نقشهای من منفی بوده و من از نقش منفی خوشم میآید؛ چون چالش بیشتری دارد. اما همیشه دوست دارم طوری بازی کنم که نقش منفیم بخشیده شود. کاری می کنم که مخاطب در مواقعی خودش را مثل من ببیند و همان طور که انتظار بخشیده شدن دارد، مرا هم ببخشد.
این بازیگر در ادامه عنوان کرد: نقش «حبیب» خیلی تلخ است و من فیلم تلخ دوست ندارم. چون تمایل ندارم تلخی و درد به مخاطب اضافه کنم. به همین دلیل با مشورتی که با آقای پوراحمد داشتم تصمیم گرفتم یک مقدار شیرینی به نقش اضافه کردم.
وی در خصوص توجیه پزشکی بیماری آلزایمر گفت: نورونهایی در مغز هستند که وقتی ارتباطش با مغز قطع و وصل شود، بیمار افراد را به طور موقت در زمانهایی میشناسد و گاهی نمیشناسد. برای افراد آلزایمری وضع به گونهای است که فکر کنید در خانه نشستهاید و نیمه شب یک مرد وارد می شود و شمارا می ترساند. وقتی آدمها ناشناخته باشند، فرد دچار ترس میشود.
کیانیان اظهار داشت: من وقتی برای نقشهایم آماده میشوم، از شدت اضطراب نوک بینیام جوش میزند. این جوش برای این فیلم خیلی طولانی شد.
پوراحمد عنوان کرد: اگر این فیلم ساخته شد، به خاطر همت و شجاعت تهیه کننده، خلاقیت و توانایی کیانیان و همکاری سایر عوامل بوده و از انتخاب هایم خوشحال و راضی هستم.
قائم مقامی در پایان اظهار داشت: همه عوامل با دریافتی کمتر از حقشان به بحث مالی فیلم کمک کردند و از همه متشکرم.
انتهای پیام/