احداث این دانشگاه با هدف افزایش سطح مهارت شاغلین بخشهای مختلف اقتصادی و افزایش مهارتهای حرفهای دانشآموختگان مراکز آموزشی فاقد تجربه اجرایی در سال1371 به تصویب رسید.
علمی که با هدف کاربردی شدن پیش رفت
منظور از دورههای علمی کاربردی، دورههایی است که با هدف ارتقاء دانش افراد و ایجاد مهارتهای لازم و به فعالیت رساندن استعدادهای نهفته در ایشان تعلیم داده میشود و دانشآموختگان را برای احراز شغل، حرفه و کسب و کار در مشاغل گوناگون آماده کرده و توانایی آنان برای انجام کاری که به آنها محول شده است تا سطح مطلوب افزایش میدهد.
دانشگاه علمی کاربردی، مسووليت برنامه ريزی، سازماندهی، پشتيباني های کارشناسی، عملياتی، اطلاعات و سياستگذاري های کلان و نيز نظارت و ارزشيابی مراکز و موسسات علمی کاربردی را بر عهده دارد.
این دانشگاه دارای 31 واحد استانی و نزدیک به 1000 مرکز آموزشی در سطح کشور است و در سه مقطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد به دو روش ترمی و پودمانی با آزمون های مجزا دانشجو می پذیرد. آموزش ها در مراکز آموزشی مورد تأیید انجام شده و واحدهای استانی وظیفه نظارت و هماهنگی این مراکز را بر عهده دارند.
75درصد از دانشجویان علمی کاربردی شاغل اند!
دکتر محمد اخباری سرپرست دانشگاه جامع علمی کاربردی گفت: در حال حاضر 75درصد از فارغالتحصیلان دانشگاه علمی کاربردی شاغل هستند که 30درصد از این افراد قبل از ورود شاغل بودند و 45درصد افرادی هستند که بعد از کسب مهارت در دانشگاه در شغل مرتبط مشغول هستند.
وی با بیان این که دانشگاه علمی کاربردی شرایطی را فراهم کرده تا افراد شاغل بتوانند روزهای حضور خود در دانشگاه را با شغل شان تنظیم کنند افزود: از 500 هزار دانشجوی علمی کاربردی 147 هزار نفر شاغل اند و به مبنای این تعداد دانشگاه فرمهای اشتغال به تحصیل را برای افرادی که شاغل هستند تنظیم کرد.
فرم های اشتغال به تحصیلی که نادیده گرفته می شود
در همین راستا گزارشاتی از اعتراض برخی از دانشجویان علمی کاربردی نسبت به فرمهای اشتغال به تحصیل به دست رسیده که با وجود تکمیل این طرح توسط اکثریت دانشجویان رشتهی مورد نظر روزهای برگزاری کلاسهای این افراد وسط هفته اتفاق افتاده است و همچنین گزارش شده به تعداد کمتر از انگشتان دست دانشجویانی در یک کلاس وجود دارند که شاغل نبوده و فرمهای اشتغال به تحصیل را پر نکرده باشند.
اخباری در پاسخ به بیتأثیر بودن این فرم در برگزاری کلاسهای برخی از رشتههای تحصیلی در طول هفته بیان کرد: فردی که برای درس خواندن وارد دانشگاه میشود باید خودش را با زمان برگزاری کلاسها در دانشگاه تنظیم کند و یا برعکس دانشگاه خودش را با زمان دانشجویانش تنظیم کند و این درصورتی امکانپذیر است که تعداد افراد شاغل در کلاس به حد نصاب رسیده باشد چرا که دانشگاه نمیتواند به خاطر 10 درصد، 90 درصد دانشجویان را در کلاسها روزهای تعطیل قرار دهد.
پوشش دادن شاغلین در ساعاتی خاص که نیاز به مرخصی زیاد در محل کار خود نداشته باشند نیازمند تعداد درخواست آنها از این مسئله است. این فرم به افراد شاغل که نمیتوانند در روزهای حضور خود را با دانشگاههای دیگر تنظیم کنند بسیار کمک میکند چرا که امکان برگزاری کلاس برای این افراد در روزهای چهارشنبه بعدازظهر، پنجشنبه و حتی جمع وجود دارد.
مهمترین دلیل برای دانشجویان جویای کار درآمدی است که بتوانند خرج و مخارج زندگی از جمله خرج تحصیل خود را دریافت کنند، و تبلیغاتی که این افراد را به خواستهی خود برساند مطمئنا آنها را جذب میکند.
اما چه اتفاقی میافتد که نور امیدی از آنچه در خیال میپرورانند ، یعنی فکر اشتغال درکنار تحصیل ، در این افراد روشن شود و برای آن تلاش کنند و در نتیجه از آنچه که میترسیدند روبهرو شوند، 2 راه برای آنها باقی میماند، یا بمانند و به آنچه در خیال میپرواندند ادامه دهند که در آن صورت فشار خرج و مخارج روی دوش آنها سنگینی خواهد کرد و یا نور امید روشن شده را خاموش کنند و زندگی را همان گونه که از قبل بود ادامه دهند.
گزارش از پریان سلیمان زاده
انتهای پیام/