به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، قدمت هنر سفالگري در شهرضا به 700 سال پيش بر می گردد و اين حاصل تلاش سفالگران بنام و هنرمندي بوده كه دست ساخته هاي آنها امروزه در جهان خودنمائي مي كند.

نام هنرمنداني چون استاد علي فخار باشي ، استاد علی اصغر فخار ، استاد محمدباقر سهیلی و استاد حسين بهاري. حاج عباس، يحيي و رحمت ا.. سهيلي در شهرضا یاد آورنو آوری این هنرمندان در تبدیل سفال سنتي به سراميك است که بیش از 55 سال از این نو آوری می گذرد.

استاد یحیی 14سال پیش خود خاک گل کوزه گران شد .

استاد باقر سهیلی یکی از هنرمندان بنام شهرضا که فوت کوزه گری را نزد پدر آموخته و به فرزندش مهدی و نوه اش مبین نیز آموزش داده است همچنان مصمم به احیاء این هنر بی بدیل در شهرضا است

وی احداث شهرک سفال و سرامیک را یکی از مهمترین نیازها و خواسته های سفالگران شهرضایی بیان کرد و از مسوولان خواست تا در این خصوص مساعدت لازم را داشته باشند.

استاد سهیلی می گوید:سفالگری و دیگر صنایع دستی به دلیل نیاز کم به سرمایه و مواد اولیه وارداتی، به راحتی قابل گسترش است و از این طریق می توان شغل های زیاد در کشور ایجاد کرد.

وی با تاکید بر اینکه سفالگری بخشی از میراث فرهنگی اصیل ماست ، عشق و علاقه را از مهمترین انگیزه های یک سفالگر برشمرد و گفت: خاک زمینهای شهرضا برای ساخت سفال مناسب است و این یکی از دلایل گسترش این هنر صنعت در این شهرستان است.

این استاد سفالگر از ورود کالاهای مشابه چینی و تایوانی به کشور ابراز نگرانی کرد و گفت: دولت و برنامه ریزان محلی باید توجه داشته باشند که با احیای این هنر و توجه به تولیدات داخلی می توان بخشی از مشکلات اشتغال را حل کرد.

خاستگاه سفالگری به درستی آشکار نیست ولی از روی یافته های کهن سرزمین باستانی سومر را خاستگاه این هنر صنعت می دانند،هرچند کشف تمدن جیرفت تردیدهایی در مورد این نظریه ایجاد کرده است.

در ایران قدمت سفالینه ها به بیش از ده هزار سال می رسد.

قدیمی ترین چرخ سفالگری و کوره پخت سفال در جهان در تپه سیلک کاشان یافت شده و قدیمی ترین ظروف سفالی منقوش مربوط به ایران است.

شهرضا در 80 کیلومتری جنوب اصفهان واقع است.

انتهای پیام/م