کودک خجالتی‌تان را پررو كنيد!
این صحنه حتما برای‌تان آشناست؛ كودكی كه در احوالپرسی‌های معمول روزانه با دیگران، پشت والدینش پنهان می‌شود و در جواب احوالپرسی آنها ساكت می‌ایستد؛ این قبیل بچه‌ها را به‌اصطلاح «خجالتی» می‌گویند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، این صحنه حتما برای‌تان آشناست؛ كودكی كه در احوالپرسی‌های معمول روزانه با دیگران، پشت والدینش پنهان می‌شود و در جواب احوالپرسی آنها ساكت می‌ایستد؛ این قبیل بچه‌ها را به‌اصطلاح «خجالتی» می‌گویند، مشكلی كه اغلب كودكان و حتی نوجوانان و بزرگسالان ممكن است با آن روبه‌رو باشند.
در اصل این یك ویژگی شخصیتی است كه نباید باعث شرمندگی شود چون نيمي از بزرگسالان فكر مي‌كنند خجالتي هستند و بيش از نيمي از آنها هم اذعان مي‌كنند كه در كودكي خجالتي بوده‌اند؛ اين مشكلي است كه با تشویق و حمایت قابل اصلاح است. خبر خوب اين‌كه كودكان خجالتي مي‌توانند كم‌رويي‌شان را مديريت كنند. آنها فقط كمی به حمایت نیاز دارند. پس بهتر است راه‌هاي كمك به آنها را پيدا كنيد.
خجالت از کجا می‌آید؟
ژنتیك:
برخی از ویژگی‌های شخصیتی به افراد ارث می‌رسد بنابراین این ویژگی نیز می‌تواند در فرد ژنتیكی باشد. تحقیقات نشان می‌دهد، میل به كم‌رویی ممكن است ژنتیكی باشد. با توجه به تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه هاروارد در رابطه با نوزادان، 15تا20درصد نوزادان تازه به دنیا آمده در محیط جدید ساكت، هوشیار و آرام هستند. با وجود این، حدود 25درصد از این نوزادان، نوجواناني خجالتی نمی‌شوند در حالی‌كه بعضی از نوجوانان خجالتی، كودكی پرشورونشاطی داشتند.
ترس از شكست:
هستند والديني كه فكر مي‌كنند كودك‌شان نابغه است و بايد هر آنچه لازم است را زود ياد بگيرد. كودكاني كه مدام بيشتر از ظرفيت‌شان از آنها توقع وجود دارد، زماني‌كه نمي‌توانند آن انتظار را درست برآورده كنند احساس بدي پيدا مي‌كنند و اين احساس بد تبديل به ترس از شكست در آنها مي‌شود و بالطبع آنها را به سمت شرمساري سوق مي‌دهد.
رفتار آموزش داده شده:
كودكان به‌دنبال تقلید مدل‌های تاثیرگذار هستند و این مدل‌ها می‌توانند والدین باشند. والدین خجالتی این حس را به كودك‌شان نیز می‌آموزند. مادري را تصور كنيد كه در مهماني كنار كودك خود ساكت نشسته و هيچ گپ‌وگفتي با اطرافيان ندارد. همين، يك الگو براي فرزند اين مادر مي‌شود.
والدين چه كمكي مي‌توانند بكنند
به كودك خود راهبرد‌هاي موثر مقابله با كم‌رويي را آموزش دهيد
به كودك‌تان بياموزيد از ديگر كودكان سوال كند و به جواب‌هاي‌شان گوش دهد. با او صحبت كنيد چطور موقعيتي را كه باعث عصبي‌شدن او شده بايد مديريت كند. «اگر در مهماني عصبي بودي چه كار بايد بكني تا آرام شوي؟ مي‌تواني با يكي از بچه‌هايي كه در مدرسه مي‌شناسي معاشرت كني، مي‌تواني پيشنهاد كني كه تو هم از مهمان‌ها پذيرايي كني، فكر مي‌كني با ديگر بچه‌ها درباره چه چیزی می‌توانی صحبت كنی؟»
با كم‌رويي فرزند خود همدردي كنيد
اذعان به آنچه او احساس مي‌كند، بدون داوري منفي، به او كمك مي‌كند احساس بهتري نسبت به خود داشته باشد. دادن اين تصور كه چيز بدي در رفتار او وجود دارد باعث مي‌شود او حس بدي پيدا كند و در نتيجه خجالتي‌تر شود. همدردي با فرزندتان به او كمك مي‌كند كه مهارت‌هاي اجتماعي خود را افزايش دهد و با ديگران ارتباط برقرار كند. به كودك‌تان نشان دهيد، احساس او را درك مي‌كنيد. وقتي در يك جشن تولد وارد يك اتاق پر از كودك مي‌شويد به او بگوييد: «مي‌دانم سخت است وارد جمع بچه‌هايي بشوي كه اين همه سرو صدا مي‌كنند!» اين جمله به او كمك مي‌كند حس راحتي بيشتري داشته باشد و بتواند رفتار بهتري از خود نشان دهد.
به كودك‌تان برچسب خجالتي نزنيد
«ببخشید، این پسر من خیلی خجالتی است» جمله‌اي است كه مادر و پدر یك كودك خجالتی معمولا زمان روبه‌روشدن با دیگران به زبان می‌آورند. غافل از این‌كه این كار اشتباه است! گفتن این‌كه فرزندتان خجالت می‌كشد یا خجالتی است، به او این پیام را می‌دهد كه چیزی غیرطبیعی در وجودش هست و شما از این بابت شرمنده یا نگران هستید. همین موضوع موجب می‌شود تا كودك احساس گناه و تقصیر كند.
از احساسات او باخبر شويد و به اين نكته توجه كنيد كه او مي‌تواند بر ترس خود غلبه كند. براي مثال به او بگوييد: «گاهي اوقات طول مي‌كشد كه تو در يك موقعيت جديد بتواني با بقيه گرم بگيري، تولد علي يادت مي‌آيد چطور در تمام بازي‌ها دست من را گرفته بودي؟ اما آخر مهماني كلي با بچه‌هاي ديگر اخت شدي و از بازي با آنها لذت بردي.»
منبع: مجله سیب سبز
انتهای پیام/
