نوروز به کجا برویم؛
سفر به هزار سال گذشته در کویر ایران + تصاویر
حضور در این روستا همان تجربه صبحانه خوشمزه بومیان و غذاهایی پر انر‍‍‍‍‍ژی برای گردشگرانی خواهد بود که بعد از گذراندن یک شب پر ستاره در کویر ...
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آسمان نزدیک؛ ستاره‌های قابلمه‌ای و خوشه‌ای، سیاره مریخ و ستاره قطبی را به راحتی می‌توانید در آسمان کویری روستای تاریخی «اَشین» ببینید. روستایی که تا سی سال پیش مردمانی در آن زندگی می‌کردند و صبحانه کله‌پاچه و محتویات بسیار خوشمزه‌ای می‌خوردند و آماده می‌شدند تا با توان بالا بر سر مزرعه‌های خود در اطراف چشمه‌هایی بروند که هنوز هم در حوضچه‌هایی که از قبل ساخته شده ذخیره شده است.
مردمانی که عمدتا شغل آن‌ها دامداری بوده و تنها اثری که از طویله‌های دام‌های روستاییان باقی مانده دیوارهایی تخریب شده است.
روستایی متراکم که در طول تاریخ راهزنان و یاغیانی از دشت کویر به آن هجوم می‌بردند و درصدد غارت بر می‌آمدند؛ اما سربازانی غیور در قلعه مرکزی روستا در ارتفاعی بلند جلوی آن‌ها را می‌گرفتند.
قلعه‌ای که از دوران سلجوقیان باقی مانده و خانه‌هایی مخروطی شکل که حتی در سردترین روزهای زمستان تنها با یک چراغ نفتی گرم گرم می‌شوند.
کارشناسان می‌گویند، آثاری به دست آماده که نشان می‌دهد این روستا قدیمی‌تر از دوران سلجوقیان است و به حدود دو هزار و چهارصد سال گذشته و سلسله ساسانیان بر می‌گردد.
روستای «اَشین» دو قبرستان از نیاکان خود به یادگار گذاشته است؛ قبرستان زرتشتیان، که در سمت چپ روستا قرار گرفته و قبرستان مسلمانان که در سمت راست روستا است.
ایام نوروز فرصت مناسبی برای دوستداران دشت کویر است تا به روستایی بروند که یک دختر جوان از آن محافظت می‌کند و پیگیری‌های وی باعث شده است تا قلعه روستا با سختی‌های فراوان به ثبت ملی هم برسد.
روستایی که تا کنون میزبان افراد بسیاری از کشورهای خارجی و همچنین مسافران داخلی در استان یزد و در نزدیکی شهر انارک بوده است.
حضور در این خانه‌های روستایی بدون امکانات اولیه مانند برق، تلویزیون و تلفن آماده برای علاقه‌مندانی است که می‌خواهند دو سه روزی را از دغدغه‌ها و هیاهوی شهری فاصله بگیرند.
باقری کارشناس عمران و مدیر روستای «اَشین» درباره استفاده نکردن از امکانات شهری برای این روستای تاریخی و گردشگرپذیر به خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: «اگر می‌خواستیم در روستا برق‌کشی کنیم، مجبور بودیم از موتور برق برای تامین روشنایی استفاده کنیم که صدای آن، آرامش روستا را بر هم می‌زد. به همین منظور برای روشنایی محوطه روستا مانند گذشتگان از فانوس و برای روشنایی داخل اتاق‌ها از چراغ نفتی استفاده می‌شود تا تجربه ساده‌ترین زندگی روستایی در سال‌های دور را تجربه کنیم».
تجربه حضور در این روستا همان تجربه صبحانه گرم و خوشمزه بومیان و غذاهایی پر انر‍‍‍‍‍ژی برای گردشگرانی خواهد بود که بعد از گذراندن یک شب زیبا و پر ستاره در کویر، آماده رفتن به دل بزرگترین دشت ایران می‌شوند.
با عبور از جاده‌های منطقه ریگ جن و با حضور راهنمایان در جاده‌هایی که حتی ساده‌ترین خودروهای سواری می‌توانند از آن عبور کنند، به اول دشت کویر می‌رسید. جاده‌ای پنجاه کیلومتری که با دیدن مناظر زیبای طبیعی بین آن و دیدن شترهای وحشی و کبک‌های صحرایی و پرندگان بیابانی خستگی بر تن مسافران به جا نمی‌ماند و تنها چیزی که در خاطره‌ها می‌ماند لحظات شیرین حضور در روستا و منطقه زیبای ریگ جن و شن‌های داغ دشت کویر است.
گزارش: پوریا سلیمان‌زاده
انتهای پیام/
