به گزارش خبرنگار سایر حوزه های گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان،رسیدن به قله های موفقیت در تمام جنبه های زندگی آرزوی دختر بلند پروازی بود که در سن 11 سالگی بیماری، بینایی چشمهایش را تاجایی گرفت که مجبور به ادامه تحصیل در مدرسه نابینایان شد، پذیرفتن این موضوع برای او که میخواست از تمام هم سن و سال هاش جلوتر باشه،سخت بود.اما در نهایت دوباره به خودش مسلط شد و گام های محکم و استواری برداشت تا به سکوی نایب قهرمانی بازی های پاراآسیایی اینچئون در رشته گلبال رسید.

هیچوقت نباید از هم سن و سالان سالم خودم کم بیارم

همیشه به خودم گفتم هیچوقت نباید از هم سن و سالان سالم خودم کم بیارم این جمله ای بود که مریم کوه فلاح کاپیتان تیم ملی گلبال در گپی دوستانه با خبرنگارباشگاه خبرنگاران بارها و بارها تکرار کرد و افزود: در مراحل مختلف زندگی من هم مثل همه آدم ها خسته شدم و به قول معروف کم آوردم اما تمام این خستگی و احساس ناتوانی به یکی ،دو ساعت هم نمی رسه و وقتی به هم می ریزم با یک تمرین خوب دوباره حال خودم را خوب می کنم و قبراق و سرحال سراغ کاری که خسته ام کرده بود،میرم و طوری آن کار را انجام می دهم که انگار از ابتدا عاشق انجام دادن آن کار بودم.

وی در مورد سابقه ورزشی اش گفت: از ابتدای دوران راهنمایی به پیشنهاد معلم ورزشم،به مدت سه سال دومیدانی کارکردم و مدال هایی را درداخل کشور کسب کردم.اما با مطرح شدن رشته گلبال که ویژه نابینایان بود و از آنجاییکه حس کردم توانایی درخشش در این رشته را دارم .گلبال را انتخاب کردم و از همان ابتدا عملکرد خوبی داشتم تا جائیکه در اولین اعزام تیم ملی گلبال بانوان کشورمان در سال 85 در مسابقات قهرمانی پاراآسیایی حضور داشتم و موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی آسیا شدیم.

تیم ملی گلبال بانوان از همان ابتدا خوش درخشید به طوری که مقام سوم رقابت های پاراآسیایی سال 2009، بازی های پاراآسیایی 2010 گوانگژو، مسابقات پاراآسیایی 2012 و در نهایت نایب قهرمانی بازی های پاراآسیایی 2014 اینچئون را به خود اختصاص دادیم و با وجود آمادگی خوبی که داشتیم وموفق به کسب سهمیه حضور در رقابت های جهانی فنلاند را که منجر به حضور در مسابقات چین به منظور کسب سهمیه پاراالمپیک بود،شده بودیم.اما به دلیل حضور رژیم صهیونیستی از این پیکارها انصراف دادیم.

از ترک تحصیل تا پشت کنکور دکتری

موفقیت ها و پیشرفت های کوه فلاح فقط به ورزش ختم نشد و او در زمینه تحصیلات نیز بانوی موفقی است،وی از دوران تحصیلی اش اینچنین یاد کرد: از بدو تولد بدلیل بیماری کم بینا بودم و تا پایان ابتدایی به سختی در مدارس عادی درس خواندم و روزبه روز هم بینایی ام کمتر و کمتر می شد.وقتی که اولیای مدرسه گفتند که برای مقطع راهنمایی باید به مدارس نابینایان بروم،به قدری ناامید شدم که به مدت دوسال ترک تحصیل کردم.اما با قبول شدن خواهرم که او هم نابینا بود دردانشگاه تهران دوباره به خودم آمدم وبه تحصیلاتم تا مقطع کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه تهران ادامه دادم. پس از وقفه ای کوتاه به دلیل مشغله های ورزشی ، دوباره شروع به ادامه تحصیل کردم و کارشناسی ارشدم را در رشته تربیت بدنی گرفتم و در حال حاضر مشغول درس خواندن برای قبولی درمقطع دکترا هستم.

کاپیتان تیم ملی گلبال که در حال حاضردبیر دوره متوسطه هم هست در پایان گفت :همیشه به دوستان و شاگردانم تاکید کردم که انسان ها با توکل بر خدا نباید اجازه دهند هیچ کس و هیچ اتفاقی در زندگی ، آنان را از هدفشان دور کند،زیرا به اعتقاد من ،این خود ما هستیم که سرنوشتمان را رقم می زنیم و باعث ناکامی ها و موفقیت های زندگی مان می شویم و هیچ کس در تعیین میزان خوشبختی و یا بد بختی ما نقشی ندارد.