به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیمان ازدواج یکی از محکم ترین و مقدس ترین پیوندها است. دو نفر وقتی که یکدیگر را  انتخاب می‌کنند تمام خصوصیاتشان را نیز می‌پذیرند و خودشان را برای یک عمر زندگی مهیا می‌کنند، اما برخی در میانه راه یا شاید از همان ابتدا ساز ناسازگاری می‌زنند و حس بی اعتمادی را با کارهای غیر معقولانه و نسنجیده در رابطه ایجاد می‌کنند.

زمانی که فرد به همسر خود بدبین باشد، دیگر چه آرامشی در زندگی وجود دارد ؟! همیشه تنش،دعوا و حس کنجکاوی برای بررسی کردن کارها و رفتارهای همسر فرصتی را برای زندگی خوب،آرام،سعاتمند و مورد اطمینان دو طرف باقی نمی گذارد.

زن و شوهری که عاشقانه یکدیگر را دوست دارند چرا دائما باید در حال تعقیب و گریز باشند؟ پس پیمان نخستینی که آن‌ها بسته‌اند چه می‌شود؟ اگر طرفین به هم حس اطمینان داشته باشند جایی برای این قبیبل کارها نمی‌ماند؛ زمانی که زن و شوهر بدانند که طرف مقابل، عاشقانه دوستشان دارد و این باور مثبت را تقویت کنند دلیلی وجود ندارد که بخواهند نگران باشند.

مریم 24 ساله ،خانه دار می‌گوید :من به همسرم اعتماد کامل دارم، چون مطمئنم که او نیز همین حس را به من دارد اگر من را دوست نداشت قطعا من را برای زندگی انتخاب نمی‌کرد افکار منفی و بدبینی فقط می‌تواند پایه‌های یک زندگی را سست کند و شخص را نسبت به زندگی خود سرد و بی میل می سازد.

شاید گاهی اوقات هم به خاطرعشق زیاد دو طرف به یکدیگر باشد که در ابتدا احساس تعصب بیش از حد را نسبت به همسر، ایجاد می‌کند و به دنبال آن حس بدبینی و بی اعتمادی را در روند زندگی شکل می‌دهد چون زمانی که یک  فرد کسی را دوست دارد او برایش بسیار مهم و حساس می‌شود و به تبع آن فرد مایل است که همیشه او را بررسی کند و چنین فردی نگران می‌شود که رابطه آن‌ها به جدایی ختم نشود . همسرش از او دلسرد و بی میل نشود . به همین خاطر دوست دارد که او را مدام چک کند و از احوالات او با خبر باشد.

سحر، 31 ساله، دانشجو می‌گوید: من همسرم را دوست دارم اما احساس می‌کنم او به من علاقه زیادی ندارد و من از این قضیه ناراحت هستم و دوست دارم که با بررسی کردن پیام‌های تلفن همراهش از حس واقعی او به خودم با خبر شوم. من نگرانم که نکند زندگی و رابطه میان ما خراب شود و به همین دلیل، این کار را می‌کنم!

عشق، با خود اعتماد و تعهد دو طرفه به همراه می‌آورد و اصولا زمانی که حس بدبینی در ارتباط میان زن و شوهر به وجود آید، زمان آسیب جدی آن رابطه تلقی می‌شود.

چون بسیاری از همسران، همیشه نگران هستند که مبادا همسرم به من علاقه‌ای ندارد و دوست داشتن میان ما کم رنگ شده است و اغلب اوقات این افکار را با خودشان مرور می‌کنند و همین امر باعث می‌گردد که بدبینی و به تبع آن بی اعتمادی در زندگی آن‌ها به وجود آید.

فاطمه منفرد پویا متخصص روانشناسی می‌گوید: وجود بدبینی در اغلب انسان‌ها وجود دارد و به اندازه متعادل و طبیعی آن خوب است اما زمانی که حد آن از حالت نرمال خارج گردد به شکل اختلال شخصیت در فرد ظاهر می‌شود که در این حالت شخص دائماً احساس می‌کند که برعلیه او توطئه می شود و نسبت به همه سوء ظن و بدبینی افراطی دارد. یکی از عوامل مهم ایجاد عدم اطمینان زوجین نسبت به یکدیگر، فضای مجازی است که برخی از همسران به واسطه استفاده از این فضا رابطه تعاملی را با همدیگر کم کرده‌اند و با هم تعامل چشمی و گفتاری ندارند و همین امر عامل مهمی در ایجاد سوءظن به یکدیگر است.در حالت‌های حاد بدبینی شخص به دلیل استفاده از مواد محرک مثل  شیشه و گروه‌های آنفتامین‌ها ممکن است حتی دست به قتل و ضرب و شتم همسر خود بزند.

عشق و علاقه ممکن است که به مرور زمان کم‌رنگ شود و برعکس در طول زمان علاقه‌ میان زوجین می تواند زیادتر ‌شود چون آن‌ها به شناخت بیش‌تری از هم می رسند و از علایق و سلایق هم آگاه تر می‌شوند. برخی نیز با اختلافات جدی و اساسی در رابطه خود مواجه می‌شوند و از هم جدا می‌شوند اما راه‌حل اختلاف جزئی، اصلاح  نقاط اختلافی است که با این کار طرفین به بقای رابطه مشترک خود کمک می‌کنند.

فردی که در شروع رابطه احساس خطر می کند بد نیست که بی گدار به آب نزند و با مشورت و پا در میانی افراد دیگر مثل دوستان مشترک یا پدر و مادر خود از احساسات و واقعیت های طرف مقابلش جویا شود. 

بهتر است که افکارهای منفی را از خود دور کنیم و همیشه به جنبه مثبت قضایا بنگریم. اگر تا حد معقولی، نگاه به موضوعات مثبت باشد و بدبینی افراطی را از خود دور کنیم و کم‌تر به سمت نکات منفی هر کاری متمایل شویم به استحکام رابطه خود کمک می کنیم. اطمینان داشتن نسبت به همسر خود باعث می‌شود فضای زندگی گرم  و صمیمی تر شده  و آرامش که هدیه زندگی مشترک است سهم زن و مرد شود.

انتهای پیام/