به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، به نقل از دفتر امور فرهنگی و ارتباطات اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری؛ بروجن دومين شهر از لحاظ جمعيتي در این استان بوده که با ارتفاع افزون بر دو هزار و 200 متر از طرح دریا، يكي از بلندترین شهرهاي ايران است.

بروجن در محل تلاقی چند جاده ارتباطی در مسیر استان های اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان و فارس قرار گرفته و پیدایش شکل گیری این شهر از ابتدا جنبه صنعتی، تجاری و خدماتی داشته است.

در گذشته مردم بروجن با ایجاد کاروانسراها، کارگاه های تولیدی، تیمچه ها، تجارتخانه ها، مغازه ها، مسافرخانه ها و از طریق تجارت و خرید و فروش با کاروانیان، عشایر، کوچ نشینان و روستاهای اطراف و یا با انجام کارهای خدماتی و فرهنگی امرار معاش می کردند.

پیدا شدن سنگ قبرهایی در بروجن که از تاریخ 1011 هجری قمری بر روی آن کلمه بروجن حک شده، نشان می دهد که در این شهر بروجن حداقل از 500 سال پیش سکونت و زندگی دائمی وجود داشته است.

تالاب های بین المللی چغاخور و گندمان، تالاب های ملی سولگان و دهنو، باغ آورگان، چشمه گلوگرد، چشمه و تفريحگاه سياسرد، گردشگاه گرد بيشه، آب سفيد، گردشگاه مادر و دختر گندمان، نقوش سنگي برجسته در تنگ كوهستاني سولك، تنگ وستگان، پل تاریخی مصلای بروجن و کوه کلار، از مهمترین جاذبه های گردشگری شهرستان بروجن است.

سقاخانه ها، مسجد حاج سليمان، مسجد جامع نقنه، خانه حفيظی، کليسای معموره، حمام مکتب خانه، حمام بازار، قبور ارامنه در شهر بلداجی و روستاهای گلوگرد، آقبلاغ، وستگان، معموره، لیواسگان و سناجان، تپه های یوزه، محمدی، علی شاملو، محمدمراد و بهرام گور و همچنین بقاع متبرکه امامزادگان حمزه علی (ع)، میر حیدر شاه (ع)، علی بن احمد (ع) بابا گردالو، قیس بن علی (ع) و شاهزاده عبدالله (ع) هم از مهمترین جاذبه های تاریخی و فرهنگی شهرستان بروجن محسوب می شود.

انواع بافته های داری مانند قالی های پشم یلمه‌ای، قالی، قالیچه های بختیاری، خرسک بافی، جاجيم بافی، گليم بافی، نمدمالی، كلاه مالی، گيوه دوزی و بافت چادرهای سياه از صنایع دستی مهم بروجن بوده که از شهرت ملی برخوردار است.

بروجن در 60 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری و در مسیر ارتباطی استان های مرکزی کشور به خوزستان و بنادر جنوب ایران واقع شده است.

انتهای پیام/ ش