به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آداب و رسوم کهن ایرانی در همه جای دنیا زبانزد خاص و عام است و در سرتاسر گیتی، ایرانی را با مهربانی و میهمان نوازی می شناسند. تعارفات رایج ایرانیان نیز از این قاعده مستثنی نیست. ارج نهادن به میهمان در فرهنگ ایرانی از جایگاه والایی برخوردار است. فقط بدنیست که میزان آن رعایت شود و از حد متعارف خود فراتر نرود که شکل تملق به خود نگیرد. 

سادگی و بی آلایشی مورد پسند همگان است. تعارفات متداول جامعه، بخش جدایی ناپذیر فرهنگ آن و بخشی از هویت اجتماعی است که عادتی شایسته محسوب می شود. اصولا افراد، احترام به شخصیتشان را دوست دارند و از کم محلی بیزارند. در ایام عید که دید و بازدیدهای نوروزی افزایش می یابد خوب است در میهمانی ها، به میزان متعارف از میهمان، پذیرایی و به او تعارف شود که احساس معذب بودن به او دست ندهد. 

زمانی که میزبان، به سادگی پذیرای میهمان باشد او هم احساس آرامش و راحتی می کند. لزوما پذیرایی لوکس و تشریفاتی، نشان دهنده احترام به میهمان نیست؛ او بیشتر علاقه مند به احترام و توجه میزبان است و از برخورد خوب او به وجد می آید. 

ساناز 24 ساله، پرستار، در خصوص تعارفات بیش از اندازه برخی از میزبانان، می گوید: زمانی که میزبان به میهمان خود بیش از اندازه تعارف می کند، بهتر است که یک بار تعارف کند و اگر متوجه خجالت و رودربایستی او شد می تواند یک بار دیگر به او تعارف کند، اما تعارفات غیر عادی موجب ناراحتی و دلخوری اغلب میهمانان می شود.

نیما، 26 ساله، کارشناس ارشد رشته مترجمی زبان، می گوید: به میزان زیادی رک هستم و اگر از موقعیتی ناراحت باشم، احساس خود را در کمال ادب بیان می کنم. همه فامیل از این خصلتم با خبرند. اگر در میهمانی، میل به خوردن نداشته باشم آن را در کمال احترام و ادب بیان می کنم به نحوی که به میزبان بی حرمتی نشود.

در بسیاری اوقات، رک بودن، صمیمیت و سادگی فرد را می رساند به شرطی که با جسارت و بی ادبی اشتباه نشود. برخی از افراد آن را با پرویی یکی می دانند و در هر حال بیان خواسته به شکل محترمانه نشان دهنده بی الایشی فرد است. برخی از افراد در تعاملات اجتماعی خود نقش بازی می کنند که دیگران را راضی نگه دارند و طبق میل آن ها عمل می کنند اما زمانی که فرد خود واقعی اش باشد، دیگران به او اطمینان می کنند، چون وقتی که شخصی نقش بازی می کند به زودی چهره اصلی خود را نشان می دهد. هر چقدر که افراد ساده و صمیمی تر باشند برای دیگران جذاب تر هستند.

آداب ورسوم، با توجه به گذر زمان تا حدودی تغییر می کند و افراد طبق خواسته خود مراسم را برگزار می کنند اما بهتر است در سیر تحول آن ها آسیبی به قدمت آنها وارد نشود و به نوعی فقط شکل ان امروزی شود اما محتوای آن همان حال وهوای قدیم را داشته باشد.

قدیمی ها برای هر رسمی، علت و دلیل خاصی داشتند و حتی به دنبال جنبه علمی قضایا میگشتند اما در حال حاضر برخی از افراد، فقط می خواهند که آداب و رسوم را سرسری برگزار کنند و به نوعی آن را از سر خود باز کنند.در برخی موارد آن شور و حال و انرژی دورهمی ها در مهمانی ها دیده نمی شود و بیشتر حالت مصنوعی و اجبار به خود گرفته است؛ مطمئنا در چنین حالتی خبری از صمیمیت و صداقت و سادگی نیست پس بد نیست که همه ما در تک تک مراحل زندگی، علاوه بر حفظ معقول ظواهر، برای ایجاد و افزایش محبت و صمیمیت میان اعضای خانواده و اطرافیان تلاش کنیم.

انتهای پیام/