مظهر چشمه در انتهای غاری به عمق ۵۰ متر و ارتفاع ۱۵ متر قرار گرفته است و آب خروجی از این چشمه با گذر از میان غار به یک آبشار تبدیل شده و به دره پایین دست وارد می‌شود. آبشار كه در ديواره جنوبي پريز و درون غاري به عرض 7 متر، ارتفاع 15 متر و عمق 50 متر قرار گرفته است، آب زلال و گوارايي دارد كه از انتهاي غار و در سقف 15 متري آن سرچشمه مي گيرد. در حقيقت آبشار از دل غار شروع مي‌شود و به كف غار مي‌ريزد و زماني كه از غار بيرون مي‌آيد، تبديل به چشمه مي‌شود. بر اساس آنچه درباره اين آبشار در كتب مختلف طبيعت ايران منتشر شده است.

علت اين خروش و توقف منظم آبشار وقت و ساعت، وجود يك چشمه بزرگ سيفوني (متواتر) در عمق زمين است. نظير اين چشمه در دو نقطه ديگر ايران (فريدون‌شهر و قره‌آقاج) وجود دارد. در فصلهای کم آب زمان توقف طولانی تر و در فصول پر آب زمان توقف کوتاه میشود ولی زمان جاری شدن آبشار همان 50 دقیقه است.

در ادامه مسیر آب خروجی از چشمه، بیشه‌زاری با درختان متنوع و سر به فلک کشیده ایجاد شده است که سایه‌سار آنها محل مناسبی برای اسکان و استراحت است.

آب خارج شده از این چشمه بسیار خنک و زلال است که در فواصل زمانی منظم در دل زمین به بیرون می‌جهد، البته این فواصل زمانی در طول سال متغیر است، به نحوی که در فصل‌هایی که میزان بارش زیاد است، مدت زمان توقف (آب‌گیری) کمتر از فصل‌های کم آب سال است، اما همواره مدت زمان خروج آب برابر است، یعنی همان یک ساعت.

اگر قصد بازدید از این چشمه خاص و عجیب را داشته باشید، باید از شهر دورود حرکت در سمت جنوب (در امتداد ریل راه آهن) سفر خود را آغاز کنید و پس از گذشتن از روستاهای چم چیت، چنار و ده کولیان و نهایتاً نزدیک به سه ساعت کوهپیمایی به دهانه غار و مظهر این چشمه می‌رسید.

البته می‌توان از شهرستان دورود نیز با قطار تا ایستگاه چم چیت را طی کرد و ادامه مسیر سه ساعته را با کوهپیمایی گذراند.

انتهای پیام/