به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره اهمیتی که موقعیت راهبردی جیبوتی برای قدرتهای بزرگ پیدا کرده است، نوشت: نیروی دریایی فرانسه و آمریکا چند روز پیش رزمایش مشترکی را در خلیج تاجورة در جیبوتی برگزار کردند که نشانه دیگری از علاقه قدرتهای بزرگ از جمله چین به این کشور کوچک منطقه شاخ آفریقاست که از موقعیت راهبردی برخوردار است.
اواخر مارس، اطراف شهر ارتا Arta حدود 500 نیروی فرانسوی مستقر در جیبوتی و حدود 50 نیروی بیست و ششمین یگان تفنگداران دریایی آمریکا در تمرین نظامی «واکری» Wakri شرکت کردند.
مأموریت ژاندارک متشکل از کشتی طراحی عملیات و فرماندهی تونر Tonnerre و ناوچه گپرات Guépratte که از تولون در جنوب فرانسه عازم شده بود نیز در این تمرین شرکت داشت. سناریوی این تمرین، پیاده شدن نیروهای زمینی و شبیهسازی تخلیه خارجیها بود.
"کاپیتان لوران سودرا" فرمانده کشتی تونر اعلام کرد: «ما با آمریکاییها یک سری منافع مشترک و دیدگاه مشترکی درباره منافع راهبردی خود در این منطقه بسیار مهم داریم.»
جیبوتی با آب و هوای بیابانی و شرایط فیزیکی که دارد، برای آمادهسازی نیروهای مسلح مکان مناسبی است. این کشور روبروی تنگه باب المندب واقع است که چهارمین گذرگاه دریایی جهان برای تأمین انرژی به شمار می رود. این کشور همچنین از موقعیت جغرافیایی منحصر به فردی برخودار است.
"ژنرال فیلیپ" مونتوسیو فرمانده نیروهای فرانسوی مستقر در جیبوتی اعلام کرد: «قطعا به این علت است که علاوه بر فرانسویها نیروهای خارجی زیادی هستند که می خواهند در جیبوتی مستقر شوند که عبارتند از آمریکاییها، ژاپنیها، ایتالیاییها و چینیها و قطعا در آیندهای نزدیک سعودیها.»
پیمانی که در آن فرانسه متعهد شده است از تمامیت ارضی جیبوتی دفاع کند، از سال 2011 دو کشور را به هم ربط داده است. هر چند تعداد نیروهای فرانسوی مستقر در جیبوتی در حال کاهش است و از حدود دو هزار نفر در سال 2014 قرار است به 1350 نفر در سال 2017 برسد، جیبوتی همچنان پایگاه اصلی فرانسه در آفریقاست.
مونتوسیو افزود: «برای ما فرانسویها، جیبوتی یک مرکز رصد عالی است.»
وی گفت: «جیبوتی دقیقا در مکانی واقع است که از آنجا می توان بر فعالیتهای جنبش افراط گرایی در شاخ آفریقا و بخش جنوبی خاورمیانه (غرب آسیا) نظارت داشت.» اما این عملیات «اندیورینگ فریدم» بود که پای آمریکا را به جیبوتی باز کرد. این عملیات پس از حملات 11 سپتامبر 2001 (به بهانه مبارزه با تروریسم) آغاز شد.
حدود چهار هزار نظامی آمریکایی در اردوگاه لمونیر Lemonnier که تنها پایگاه آمریکا در آفریقاست، حضور دارند. آمریکا بابت این پایگاه سالانه حدود 60 میلیون دلار به جیبوتی می دهد. آمریکاییها از این پایگاه برای مبارزه با اعضای الشباب در سومالی و القاعده در شبهجزیره عربستان استفاده می کنند. جیبوتی همچنین در مرکز ساز و کار دریایی است که زمینه را برای کاهش دزدیهای دریایی در آبهای سواحل سومالی فراهم کرد.
بر اساس آماری که عملیات آتالانت اتحادیه اروپا منتشر کرد، در سال 2011، 176 مورد دزدی دریایی به ثبت رسید در حالی که در سال 2015 هیچ موردی وجود نداشت.
جیبوتی از سال 2012 همچنین مقر مأموریت غیرنظامی اتحادیه اروپا موسوم به «یوکیپ نستور» Eucap Nestor است که به تقویت توانمندیهای دریایی کشورهای منطقه اختصاص دارد. مبارزه با دزدی دریایی بود که ژاپن را برای حمایت از کشتیهای تجاری خود به جیبوتی کشاند.
ژاپن از سال 2011 تنها پایگاه خود را در خارج در آنجا حفظ کرده و هزینه نگهداری آن سالانه 30 میلیون دلار است. محل این پایگاههای نظامی یکی از منابع اصلی درآمدی جیبوتی است. بازیگر دیگری که به تازگی در آنجا ظهور یافته، چین است.
این کشور ماه دسامبر سال 2015 توافقنامهای با جیبوتی برای استقرار یک پایگاه «تدارکات دریایی» در این کشور تا پایان سال 2017 امضا کرد. این پایگاه می تواند تا 10 هزار نیرو را در خود جای دهد و برای تأمین امنیت منافع عظیم اقتصادی و تجاری (حمل و نقل، صنعت، انرژی و غیره) چین در منطقه مورد استفاده قرار بگیرد.
"محمد علی یوسف" وزیر امور خارجه جیبوتی اعلام کرد:«حضور دریایی و نظامی چین در جیبوتی بر مبنای این منطق است که این کشور ابراز لازم را برای مشارکت در صلح و ثبات در این منطقه از جهان که بسیار پرتلاطم است، داراست.»
چین همچنین هزینه بسیاری از طرحهای زیر ساختی جیبوتی را تأمین می کند.
ورود چین به این «بازی بزرگ» منطقهای یک قمار پرخطر برای جیبوتی است و ممکن است نارضایتی و خشم متحدان سنتی این کشور، در رأس آنها آمریکا، را به دنبال داشته باشد.
انتهای پیام/