به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر گردشگری که پایش را در جزیره کیش می‌گذارد، ساختمان‌های بلند پر زرق و برق،‌ مراکز تجاری و خرید، انواع ماشین‌ها و موتورهای خارجی، رستوران‌ها،‌ کافه‌ها و... ناخواسته نظرش را جلب می‌کند. اما کافی است درِ آشپزخانه یکی از هتل‌ها را باز کنید و با یکی از کارگرانی که در آن به کار مشغول است، صحبت کنید تا متوجه زیر پوست این تجملات شوید.
 
ساختمان‌هایی که مثل قارچ در این جزیره سبز می‌شوند، حاصل عرق کارگرانی هستند که از خانواده‌هایشان دل کندند و برای پیدا کردن کار راهی کیش شده‌اند. از کُرد و بلوچ گرفته تا لُر و شمالی.
 
شاید بتوان نزدیک بازار عرب‌ها در کیش چهره‌ای واقعی از زیر پوست تجملات جزیره را دید. کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که جزو مردم بومی جزیره باشد. بیشتر مردم محله‌ی صفین را کارگران مهاجر تشکیل می‌دهند. برخی خانواده‌ها ترجیح می‌دهند با همسران‌شان و به‌صورت موقتی مهاجرت کنند تا بعد از مدتی کار و پس‌انداز کردن پول دوباره به شهر خودشان برگردند. صاحب بسیاری از مغازه‌های بازار عرب‌ها هم در محله‌ی صفین زندگی می‌کنند.
 

تنها جایی که شاید بتوان رد پایی از مردم بومی کیش را دید، خانه‌ی مردم‌شناسی بومیان کیش است که 200 سال قدمت دارد و می‌توان در آنجا نحوه زندگی مردم بومی جزیره را دید. البته یکی از راهنمایان خانه مردم‌شناسی می‌گوید: خانه‌های قدیمی بسیاری در محله‌ی صفین وجود دارند که همچنان چند خانواده در آن زندگی می‌کنند.
 

به نظر می‌رسد به جز خانه‌های قدیمی که همچنان پابرجا مانده است، برخی از خانه‌ها هم تخریب شده‌اند؛ چون جای گچبری‌ها و تاق‌چه‌های قدیمی تخریب شده در برخی از محله صفین همچنان به جا مانده است.
 
مریم که 25 سالش است در محله‌ی صفین زندگی می‌کند. او لیسانس ادبیات دارد و به همراه همسرش از کرمان به کیش مهاجرت کرده‌اند. همسرش در فرودگاه کار می‌کند و یک میلیون و 200 هزار تومان حقوق می‌گیرد.
 
خانه‌ی‌ مریم و همسرش حداقل امکانات را دارد و سقفش را با پارچه پوشانده‌اند. آنها 700 هزار تومان اجاره‌خانه می‌دهند‌، البته باید اجاره 6 ماه را یکجا پرداخت کنند. آنها یک پسر سه ساله هم دارند.
 
مریم می‌گوید: دلم برای دیدن اعضای خانواده‌ام که در کرمان زندگی می‌کنند پَر می‌کشد.

 
ساجده 19 ساله و اهل بندرعباس است و برای اولین بار به کیش سفر کرده است. همسرش در رستوران‌ هتل کار می‌کند و او هم جدا از همسرش در بندرعباس زندگی می‌کند و حالا برای مدتی به جزیره آمده که در خانه‌ی اقوامشان که آنها هم زوج جوانی هستند و به تازگی ازدواج کرده‌اند، کنار همسرش باشد.

 
در برخی از کوچه پس کوچه‌های محله‌ی صفین کارگران خسته از کار برگشته‌اند و لباس‌هایشان را شسته و روی بند آویزان کرده‌اند. پسرها در کوچه تیله‌بازی و دخترها عروسک بازی می‌کنند. گربه‌ها کنار سطل‌های لبریز از زباله برای بدست آوردن غذایی گشت می‌زنند.
 
کارگرهای افغانی معمولا چهار یا پنج نفری یک خانه را اجاره و زندگی می‌کنند. یکی از آن‌ها به خبرنگار ایسنا می‌گوید: ماهی 600 هزار تومان کرایه خانه می‌دهیم. فکر می‌کردیم در جزیره کیش پول بیشتری درمی‌آوریم اما نمی‌دانستیم هزینه‌های زندگی در اینجا اینقدر بالاست. از طرفی برخی از صاحب کارها هم پول‌مان را نمی‌دهند. از همه‌ی پولی که در می‌آوریم 800 هزار تومان را به زور برای خانواده‌های‌مان پس انداز می‌کنیم و به افغانستان می‌فرستیم و خودمان تا آنجا که می‌شود سعی می‌کنیم در مخارج‌مان صرفه‌جویی کنیم.
 

برخی از اهالی محله‌ی صفین بعد از سال‌ها زندگی در کیش حتا یک‌بار هم به بخش توریستی جزیره نرفته‌اند و برخی دیگر هم کم پیش می‌آید که گذرشان به آن بخش بیافتد.
 
پیرمردهای محله‌ی صفین حرف‌های بسیاری از صیادی سنتی و صید مروارید برای گفتن دارند و دل شان می‌خواهد سفره‌ی دلشان را پهن کنند اما بعد از آن که کمی صحبت می‌کنند، می‌گویند سرت را درد نمی‌آورم دخترم؛ آن روزهای خوب گذشت.

منبع: ایسنا
انتهای پیام/