سفره 13 روزه او بازدید از جدیدترین عجایب هفتگانه جهان بود تا به این طریق نگرشی تازه به زندگی پیدا کند. 

روز اول او به منطقه ای به نام چیچن ایتزا سفر کرد. چیچن ایتزا اثری باستانی از تمدن مایا است که در کشور مکزیک واقع شده‌است. کلمه چیچن ایتزا به معنی «در کنار دهانه چاه ایتزا» است که خود «ایتزا» احتمالاً در زبان مایاها به معنی جادو یا جادویی بوده‌است. این اثر جزو میراث جهانی یونسکو به‌شمار می‌رود.

در سال ۲۰۰۷ میلادی، این اثر به‌همراه ۶ اثر دیگر در یک رای‌گیری جهانی به‌عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید معرفی شدند. بسیاری از باستان‌شناسان معتقدند چیچن ایتزا در حدود هزار سال پیش پایتخت یکی از پادشاهان مایاها به نام «تاپیلتزین چه کوئتزالکولت» بوده‌است. کاربرد این معبد تقدیم قربانی به خدای باران مایاها، چاک، بوده است. قربانی کردن انسان نیز در این معبد معمول بوده و بقایای انسان های قربانی شده نیز در معبد یافت شده‌اند.

ماچو پیچو یا ماچو پیکچو شهری با دیوارهای سنگیِ جلاداده‌شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده‌است. اولین بنای این مجموعه این‌تی‌هوآتانا ، معبد خورشید که اتاقی با ۳ پنجره و در منطقه‌ای از ماچو پیچو که باستانشناسان آن را منطقهٔ مقدس می‌نامند، می‌باشد. در سال ۲۰۰۳ میلادی تعداد توریست‌های این شهر باستانی ۴۰۰٬۰۰۰ نفر بوده‌است. در سپتامبر ۲۰۰۷ میلادی، پرو و دانشگاه ییل به توافقی مبنی بر استرداد صنایع دستی برداشته‌شده از ماچو پیچو در اوایل قرن بیستم میلادی توسط هیرام بینگهام سوم دست یافتند.

وقتی صحبت مجسمه میسح به میان می آید، اغلب فکر می کنیم که چه چیز خاصی در مورد این مجسمه وجود دارد. اما اگر به ریو دو ژانیرو سفر کنید و مجسمه کریستو ردنتور - Cristo Redentor Statue- را ببینید، آنگاه متوجه تفاوت آن با سایر مجسمه های مسیح خواهید شد. کریستو ردنتور تنها یک مجسمه نیست بلکه یکی از مهمترین دیدنی های شهر ریو دو ژانیرو به شمار می رود. کریستو ردنتور بزرگترین مجسمه به سبک آرت دکو (تزئین هنری) در جهان محسوب می شود. وزن این مجسمه غول آسا، 635 تن و ارتفاع آن 98 پا می باشد. جنس این مجسمه از سنگ صابون است که با بتون مسلح تقویت شده است. طراح این مجسمه، هکتور دا سیلوا کاستا در سال 1921 میلادی ایده ساخت آن را مطرح کرد. اما شروع ساخت آن تا قبل از سال 1926 میلادی میسر نشد. سرانجام ساخت مجسمه در سال 1931 میلادی به پایان رسید. کوه کله قندی از جمله مکان هایی است که گردشگران می توانند از فراز آن تمام شهر ریو دو ژانیرو را مشاهده کنند اما مجسمه کریستو ردنتور، بلندترین نقطه شهر بوده و از فراز آن، ریو دو ژانیرو بسیار سحرآمیز به نظر می رسد. اگر به ریو دو ژانیرو سفر کرده ولی از این مجسمه دیدن نکنید، بدون شک در تمام عمر حسرت خواهید خورد. بازدیدکنندگان و گردشگران می توانند با استفاده از قطار خود را به این مجسمه برسانند.