تحقیقات حاکی از آن است که امکان مرگ در افراد لاغر و استخوانی هنگام وقوع از حمله قلبی یا مدتی بعد از آن، بیشتر از افراد دیگر است که شاخص توده بدنی‌شان طبیعی است.

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بیش از حد لاغر بودن و استخوانی بودن به این معنا است که شاخص توده بدنی فرد پایین‌تر از حد طبیعی است که ممکن است گاهی مشکل‌ساز شود. بنابر مطالعه‌ای که در مجله دارو و پزشکی منتشر شد، افراد لاغر و استخوانی شانس کمتری برای زنده ماندن پس از حمله قلبی دارند.

در این تحقیق، محققان داده‌هایی را از چندیدن پروژه بیماری‌های قلبی عروقی جمع‌آوری کردند که شامل 57 هزار و 574 فرد بزرگسال می‌شد که سابقه مشکلات قلبی داشتند یا مستعد آن بودند. وزن و شاخص توده بدنی 9.8 درصد از آن‌‌ها زیر حد طبیعی بود و سایرین طبیعی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد افراد لاغر زمانی که دچار حملی می‌شدند و یا چند ماه یا سال پس از آن بیشتر از افراد طبیعی قربانی دارند.

علاوه بر این، نتیجه این تحقیق حاکی از آن است که افرادی که شاخص توده بدنی کمتر از 18.5 دارند، بیشتر امکان دارد که به مشکلات قلبی عروقی یا مرگ بعد از حمله قلبی دچار شوند. البته اگر فرد مدت زمانی خاصی درگیر مشکلات قلبی عروقی مزمن باشد، به طور طبیعی دچار کاهش وزن می‌شود.

به همین علت به افراد توصیه می‌شود که با توجه به شاخص توده بدنی خود، سعی کنند آن را به حد طبیعی برسانند. به بیانی دیگر، شاید کاهش ناگهانی و چشمگیر وزن و شاخص توده بدنی خود هشدار و علامتی برای مشکلات قلبی یا حمله قلبی باشد که بهتر است در این صورت با پزشک متخصص مشاوره کرد.


منبع: Medical Daily



انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.