مقامات آمریکایی، شبکه حقانی، را «خانواده‌ای از جنایت‌کاران و قاچاقچیان مرزی» می‌نامد که در سال‌های پس از ورود نیروهای ناتو به آن کشور به عنوان یک عامل اصلی حملات انتحاری و تلفات به نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت در افغانستان، شهرتی شگفت‌آور به دست آورد.

شبکه حقانی در زمان سقوط دولت کمونیستی افغانستان به صورت یک گروه سازمان‌یافته از «مجرمان و جنایت‌کاران» شکل گرفت و در طول چندین دهه جنگ در افغانستان به «آدم ربایی، اخاذی، قاچاق، و حتی حمل و نقل» پرداخته است. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا و مقامات ارتش ایالات متحده از شبکه حقانی به عنوان «مرگ‌بار ترین گروه شورشی در افغانستان» یاد می‌کنند.

مرگ ملا محمد عمر رهبر گروه طالبان و انتشار برخی اخبار مبنی بر مرگ احتمالی جلال الدین حقانی زمینه ایجاد تزلزل فکری در میان تمامی عناصر وابسته به طالبان را فراهم آورد. فقدان نفوذ و کاریزمای بالای ملا اختر محمد منصور رهبر جدید طالبان نسبت به ملا عمر در کنار در پیش بودن مذاکرات صلح با دولت افغانستان بر تشویش درونی طالبان افزوده است. شماری از رهبران تندرو طالبان هم چون قیوم ذاکر، ملا یعقوب فرزند ملا عمر و ملا عبدالغنی برادر نسبت به وفاداری ملا منصور به تداوم جهاد ابراز نگرانی کرده و تلویحا او را متهم به سازش کاری نموده‌اند. از همین روست که بلافاصله با انتخاب ملا اختر محمد منصور به عنوان رهبر طالبان وی در یک پیام صوتی که به او نسبت داده شده اعلام کرده است که مذاکرات صلح تبلیغات دشمنان است و طالبان تا استقرار یک نظام اسلامی به جهاد در افغانستان ادامه خواهد داد.

حسین حقانی سفیر سابق پاکستان در آمریکا می‌گوید  اگر به حقانی بگویید چرا در فعالیت‌های مجرمانه شرکت دارد؛ خواهد گفت اگر هروئین می‌فروشیم، این هروئین در غرب مورد استفاده قرار خواهد گرفت و این کار به نابودی دشمن در خانه کمک می‌کند. اگر ما غیر نظامیان را به اسارت می‌گیریم و به ازای آزادی آنها باج طلب می‌کنیم، این پول به خرید سلاح کمک می‌کند. او هیچ شباهتی به پدرش ندارد که یک مبارز بزرگ و معروف اسلامگرا بود. وی در واقع هدایت یک شبکه تبهکاری را بر عهده گرفته است.

وزارت خزانه‌داری آمریکا در گزارش خود موسوم به ارزیابی ریسک تامین مالی تروریستی «Trerrorist Financing Risk Assissment,۲۰۱۵» آورده است: گروه تروریستی حقانی در افغانستان و پاکستان از منابع مختلفی بودجه خود را تامین می‌کند. قاچاق، رشوه، آدم ربایی از جمله منابع مالی این گروه است. در این گزارش آمده است بیشتر بودجه گروه تروریستی تکفیری «لشکر طیبه» که بارزترین هم‌پیمان حقانی است. «جماعت الدعوه» و «موسسه کمکهای بشر دوستانه» به این گروه تروریستی کمک می‌کنند درحالیکه کمک‌های شخصی و فعالیت‌های تجاری از دیگر منابع مالی دیگر این گروه به شمار می‌رود.

انتهای پیام/

گزارش از حمیدرضا قربانی