پرویز پرستویی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در اینستاگرام خود متن دیگری منتشر کرد.

  به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پرویز پرستویی بازیگر مجموعه "خاک سرخ" و" آشپزباشی" متنی آموزنده و زیبا در اینستاگرام خود منتشر کردو نوشت: 
من زنى معدن زادم روى کپه اى زغال به دنيا آمدم بند نافم را با تيشه بريدند. توى خاکه ها و نخاله ها لوليدم با پتک و مته و ديلم بازى کردم و با انفجار و ديناميت بزرگ شدم. مردى از تبار معدن کاران جفتم شد کودکى از جنس معدن زائيدم سى سال آزگار زغال شويى کردم و زخم معدن تنها پس اندازي ست که دارم. ٭ من زنى معدن زادم پدرم زير آوارى مدفون شد مادرم توى غربالش خون بالا آورد خواهرم را چرخ هاى واگنى له کرد برادرم از روى نقاله پرت شد و شوهرم را سم زغال خانه نشين کرد. يک عمر لقمه لقمه از دهنم زدم و پشيز پشيز پس اندوختم تا شايد يکتا پسرم وقتى بزرگ شد کاره اى شود. اما، حالا يک هفته اي ست که او هر کله ی سحر شن کش بدوش مى گيرد و پابه پاى همسالان در جستجوى کار راه «دهانه ی شيطان» را اميدوار مى رود و غمگين مى آيد. اين کولبار فقر تنها ميراثى است که به او رسيد. ٭ من زنى معدن زادم با باروت و ديناميت بزرگ شدم لهجه هاى سکوت را مى فهمم رگه هاى عصيان را مى شناسم خوب مى دانم، انفجارى در پيش است. بگذار موسمش برسد وقتى که زمزمه ها فريادى شد خواهى ديد که چگونه از گيس هايم صدها فيتله مى سازم و زقلبم چخماق!

من زنى معدن زادم گهواره ام، کوچه ام، وطنم معدن بود و بى شک گورم نيز.

از ترانه هاى محلى معدنکاران ناروائز بوليوى.


من زنی معدن زادم در اینستاگرام پرویز پرستویی+ اینستاپست


انتهای پیام/







اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۴۲ ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۵
چه بگویم که نگفتنم
از گفتن بهتر است