به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ؛ وزیر بهداشت با مطرح‌کردن بی‌فایده‌بودن تحصیل علوم پزشکی در کشورهایی مثل فیلیپین و امارات متحده عربی، خواستار پولی شدن تحصیل پزشکی برای افراد غیرنیازمند شد.

بررسی‌ها از هزینه تحصیل در کشورهای دیگر نشان می دهد این هزینه ها حداقل۱۳ میلیون در سال برای خانواده ها آب می خورد و پس از طی ۶ سال آنها پرشک هم نمی شوند.
 
وزیر بهداشت  ضمن انتقاد از تحصیل برخی از دانشجویان در برخی از دانشگاه‌های بی‌کیفیت در کشورهایی نظیر مالزی، فیلیپین، بلاروس و ارمنستان، گفت: متاسفانه بسیاری از خانواده فرزندان خود را به این کشورها می‌فرستند و در آنجا نیز مهارت کافی را کسب نمی‌کنند.

دکتر سید حسن هاشمی در ادامه نتیجه گرفت که باید واحدهای خودگردان را توسعه دهیم و ورود بخش خصوصی را تسهیل کنیم.

 هاشمی دلیل سفر برخی از افراد به کشورهایی مانند امارات متحده عربی برای تحصیل در رشته‌هایی مانند پزشکی یا دندانپزشکی را تنگ‌نظری برخی از مسئولان در استفاده از ظرفیت بخش خصوصی دانست.

وی گفت: اگر بخش خصوصی به حوزه آموزش پزشکی وارد شده بود وضعیت بهتر بود در حالی که پس از بازگشت دانشجویان از این کشورها به آنها می گوییم که صلاحیت کافی را ندارند.
 
   دانشگاه های خارجی مورد تایید وزارت بهداشت
 
در همین ارتباط سری به پرتال وزارت بهداشت زدیم تا ببینیم تحصیل پزشکی در چه کشورهایی از نظر وزارت بهداشت مانعی نداشته و مدرک حاصل از تحصیل در دانشگاه های آن کشورها مورد تایید وزارت بهداشت است.

بررسی این لیست ما را به نتایج جالبی می رساند. تحصیل در بسیاری از دانشگاه های کشورهای پیشرفته ای مثل آلمان، آمریکا، انگلستان، اسپانیا، استرالیا، ایتالیا، بلژيك، سوئد، سوئیس، فرانسه، کانادا، هلند و امثال آن مورد تایید وزارت بهداشت هستند.

در مورد فرانسه نکته شایان توجه این است که وزارت بهداشت اعلام کرده که هر دانشگاه فرانسوی که مورد تایید وزارت علوم این کشور باشد، مورد تایید ایران نیز هست.
 
اما مطالعه این لیست نشان می دهد دانشگاه کشورهایی مثل امارات متحده عربی و امثال آنها اصلا جایی در این لیست ندارد.

یک دانشگاه از اردن، دو دانشگاه اسلواکی به صورت مشروط، دو دانشگاه از کشورهای ایرلند شمالی و جنوبی، دانشگاه داکای بنگلادش، شش دانشگاه از پاکستان، ۱۷ دانشگاه ترکیه، سه دانشگاه کشور چک به صورت مشروط، پنج دانشگاه کشور روسیه به صورت مشروط، دو دانشگاه کشور بلاروس به صورت مشروط، دانشگاه ملی سنگاپور، سه دانشگاه کشور سوریه، دانشگاه های دولتی و سنت توماس فیلیپین، رشته داروسازی در دانشگاه مدیترانه شرقی قبرس، دو دانشگاه لبنان، دانشگاه ورشو لهستان به صورت مشروط، دانشگاه الفاتح لیبی، سه دانشگاه از مالزی، چهار دانشگاه مجارستان به صورت مشروط، دو دانشگاه از مراکش و دانشگاه بلگراد صربستان به صورت مشروط مورد تایید وزارت بهداشت کشورمان هستند.
   
قوانین وزارت بهداشت برای تحصیل در خارج از کشور
 
وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران قوانین خاصی را برای تحصیل و طبابت در خارج از کشور مقرر کرده است.

بر اساس نظر این وزارتخانه، حداقل طول دوره تحصيلي در مقطع دكتراي پزشكي عمومي، شش سال شامل دو سال علوم پايه و  چهار سال باليني است.

متقاضی که مدرکش مورد تایید كارشناسان اداره كل دانش‌آموختگان قرار می گیرد، باید در امتحان پيش‌كارورزي (پره‌انترني) شرکت کنند.

 متقاضياني كه طول دوره تحصيلي آنان (علوم پايه و باليني ) كمتر از شش سال باشد برای شركت در امتحان پيش‌كارورزي ملزم به طي كسر دوره تحصيلي محاسبه شده هستند.

تعيين بخش‌هاي آموزشي دوره تحصيلي به عهده كميسيون ارزشيابي پزشكي است. دانش آموختگان رشته پزشكي عمومي دانشگاه‌هاي خارج از كشور كه داراي گواهي قبولي در امتحانات ECFMG یا USMLE آمریکا و کانادا بوده یا تمام مراحل امتحان PLAB رشته پزشكي انگلستان را گذرانده باشند یا در كنكور انترني فرانسه قبول شده باشند یا در امتحان نهايي ساير دانشگاه‌هاي خارج از كشور مورد تایید وزارت بهداشت قبول شده باشند، از شرکت در امتحان پيش كارورزي معاف‌اند.
 
در این امتحان مشخص می شودت که فرد چه مقدار زمان را باید صرف حضور در دوره طرح بکند. حداقل طول دوره كارورزي لازم در مقطع پزشكي عمومي ۱۸ ماه است.

دانش آموختگان رشته پزشكي دانشگاه‌هاي خارج از كشور با داشتن بعضی شروط از گذراندن دوره كارورزي مدت ۱۸ ماه معاف بوده و صرفاً برای آشنائي با نظام آموزشي بهداشتي درماني كشور ايران ملزم به طي سه ماه دوره كارورزي در يكي از دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ايران هستند.

دارندگان گواهينامه پزشكي عمومي آمريكا و كانادا، كساني كه دوره يك‌ساله HOUSE JOB و دوره دو ساله Senior House Officer و يك سال كار عملي بعنوان REGISTRAR را در مراكز آموزش پزشكي انگلستان انجام داده باشند، افرادي كه دوره ۱۸ ماهه (ARZT IN PRAKTIKUM) AIP را در بيمارستان‌هاي رسمي دانشگاهي آلمان طي کرده باشند، دارندگان گواهينامهDoctorat En Medicine فرانسه نیازی به گذراندن دوره ۱۸ ماهه موسوم به «طرح پزشکی» ندارند.
 
اما نکته ای که برای دانشجویان پزشکی در کشورهای شرق اروپا و آسیای مرکزی اهمیت دارد این است که دانش آموختگان كشورهاي بلوك شرق سابق به غير از مجارستان (ورودي‌های بعد از سپتامبر ۱۹۹۳) و روماني و كشورهاي مشترك‌المنافع (ورودي های بعد از اول فروردین ۱۳۷۰) پس از اتمام سال دوم يا سوم تحصيل ملزم به شركت در امتحان جامع علوم پايه هستند و كساني كه در امتحان جامع علوم پايه شركت نكرده باشند و بعد از دانش‌آموختگي براي ارزشيابي مراجعه کنند ملزم به شركت در اين امتحان هستند و پس از قبولي مي‌توانند در امتحانات بعدي شركت كرده و دوره هاي تكميلي لازمه را طي کنند. كساني كه در امتحان جامع علوم پايه شركت نکرده و يا قبول نشوند نمي‌توانند پرونده دانشجويي براي استفاده از تسهيلات قانوني يا انتقال را تشكيل دهند.
 
هزینه های تحصیل پزشکی در کشورهای مختلف
 
هزینه تحصیل در رشته های مختلف پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی در کشورهای مختلف فرق می‌کند.

اما نکته مشترک در همه آنها این است که هزینه ها فوق العاده بالاست. مثلا تحصیل رشته پزشکی در کشور اوکراین به زبان انگلیسی ترمی ۱۹۰۰ دلار، تحصیل در رشته دندان پزشکی به زبان انگلیسی ترمی ۲۲۰۰ دلار، تحصیل در رشته داروسازی به زبان انگلیسی ترمی ۱۹۰۰ دلار و تحصیل در رشته پرستاری به زبان انگلیسی ترمی ۱۵۰۰ دلار خرج بر می‌دارد.

هزینه های تحصیل در کشور با احتساب دلار آزاد برای دانشجویان علوم پزشکی، سالانه حدود ۱۳ میلیون تومان می شود.
 
هزینه سالانه تحصیل در رشته پزشکی دانشگاه سملوایز مجارستان ۱۸ هزار دلار برابر حدود ۶۰ میلیون تومان است.

هزینه سالانه تحصیل دندان‌پزشکی در بلاروس حدود ۵۳۰۰ دلار برابر ۱۸ میلیون تومان می شود. در آمریکا هزینه ها فوق العاده بیشتر است.

مثلا هزینه تحصیل دامپزشکی در این کشور حدود ۲۵ تا ۵۰ هزار دلار است. به این ترتیب هزینه شما چیزی حدود ۸۵ تا ۱۶۰ میلیون تومان در سال می شود. با مشاهده این اعداد و ارقام شاید دغدغه وزیر بهداشت برای پولی کردن تحصیل در رشته های علوم پزشکی بیشتر قابل قبول باشد.

وزیر بهداشت گفته است:به جز افراد نیازمند و کم درآمد، افرادی که تمکن مالی دارند باید بخشی از هزینه تحصیل خود را پرداخت کنند.

منبع:سلامت آنلاین

انتهای پیام/