1. گسترش و توالی چنین رخدادهای هولناکی نشانگر بی‌حد و حصر بودن کج اندیشی، انحراف و گمراهی گروهی است که فکر و کنش آن نتیجه‌ای جز خسارت و کشت و کشتار به بار نمی‌آورد. این گروه به دنبال ساختن آرمانشهری از گذشته در حال، به بالاترین بهای ممکن است که با ریختن خون انسان‌ها و نابودی دستاوردهای بشری برابری می‌کند. در قاموس تاریخ بشری بسیاری از گروه‌های جنایتکار و تمامیت‌خواه نام خود را به ثبت رسانده‌اند که طالبان و داعش نیز به آن ها پیوسته‌اند. خطر بزرگ اینجا است که داعش و داعش‌سانان حقیقت را نزد خود می‌پندارند و دیگر انسان‌هایی را که چون آنان نمی‌اندیشند، مستحق تباهی می‌دانند. 

2. تکفیری‌ها از نبرد با اندیشه انسان به نبرد با طبیعت و زیست او رفته‌اند؛ چرا که چنین گروه‌هایی به دلیل عقل‌ستیزی، بی‌توجهی به مقتضیات زمان و غرق شدن در افکار سیاه و بسته خود چیزی برای ارائه ندارد جز آنکه بر هر چیز ممکن چنگ اندازد. رهبران این گروه‌ها تنها می‌کوشند در دل دیگران هراس بیافکنند، اما با نمایش دادن اعمال شرم‌آور خود در رسانه‌ها از درون شیطانی خود پرده برمی‌دارند، گویی توهم ساختن دنیایی مطلوب در دیدگاه تنگ‌نظرانه این گروه‌ها هیچ غیر و دیگری را برنمی‌تابد.

این گروه‌های تکفیری تروریستی مثل داعش و طالبان دایره طرد گسترده‌ای دارند؛ چنان که هیچ دین و آیین و مسلکی را جز آنچه خود می‌اندیشند و مطلوب می‌دانند جایز نمی‌دانند. البته این ویژگی همه گروه‌های تمامیت‌طلب و تکفیری است که خود را میان دیوارهای تاریک خود ساخته محصور کرده‌اند. چنین گروه‌هایی از هر وسیله‌ای بهره می‌برند تا به هدف خود برسند، زیرا در این نوع نگرش «هدف وسیله را توجیه می کند». گاهی این فکر به ذهن متبادر می‌شود که شاید روزی بیاید که این گروه‌تروریستی به حذف خود به دست خود برسد؛ چرا که ممکن است جنایت‌های هولناک؛ اما قابل تصور هم نتواند داعش را ارضا کند.