به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان ، فارغ از تب و تاب قبولی در دانشگاه، گاه امری که هیجان قبولی را دوچندان می‌کند، نقل و انتقال به یک شهر دیگر برای تحصیل است. این مهاجرت در بدو امر ممکن است مهاجرت کوچکی به نظر برسد، اما در دل همین کوچکی مشکلات بزرگی نهفته است که هرکدام می‌تواند زمینه ساز بروز بسیاری از مشکلات دیگر و حتی بازگشت زودهنگام فرد به زادگاهش و ترک تحصیل باشد.

پایان دبیرستان، آغاز آرزوی بزرگ راه یافتن به دانشگاه است. خیلی افراد مسیر رسیدن به فردایی مطلوب تر، شغل بهتر و عزت و موقعیت اجتماعی را در ورود به دانشگاه می دانند، اما این مسیر بی شک دارای فراز و نشیب‌هایی است. گذر از سد کنکور و قبولی در رشته مورد علاقه، تأمین هزینه های دانشگاه و خیلی چیزهای دیگر برای آنهایی که به دانشگاه‌هایی دور از شهر و استان خود راه پیدا می‌کنند، مشکل است.

در کنار این مشکلات، وقتی دانشجوی قصه ما در میان انبوهی از کتاب‌های روی هم چیده شده، به دنبال جزوه ای می گردد، اما آن را نمی یابد. کلافه است. از این همه شلوغی، کتاب، لباس و بی خیالی هم اتاقی‌هایش خسته شده؛ در حسرت حیاط سبز و دلباز خانه شان آهی می کشد و دلش برای دیدن لبخند پرمهر مادر، شیطنت‌های خواهر و نگاه گرم پدر تا کیلومترها آن سوتر، پرواز می کند.

یکی از بزرگترین مشکلات دانشجویان چگونگی اسکان آنها دور از خانواده و موضوع آشنای خوابگاه‌های دانشجویی است که البته در ارتباط با دانشجویان دختر در ابعاد بیشتری رخ نشان می دهد. خصوصیات فرهنگی جامعه، محدودیت امکانات خوابگاه‌های دانشجویان دختر در مقابل افزایش قابل توجه آنها، وابستگی روحی و عاطفی بیشتر دختران خانواده از جمله دلایل این امر است. کم نیستند دانشجویانی که به کمبود امکانات رفاهی، ازدحام بیش از حد دانشجو در اتاق خوابگاه‌ها، وضعیت نامطلوب سرویس‌های بهداشتی و آشپزخانه ها، نبود امکانات امنیتی و حفاظتی، نبود فضاهای مطالعه معترض هستند و هر روز صدایشان از دانشگاهی بلند می شود.

این در حالی است که ذوالفقار یزدان مهر رییس صندوق رفاه دانشجویی اعلام کرده که حد مطلوب سرانه فضای خوابگاه دانشجویی 14 مترمربع و اکنون در ایران حدود 10 مترمربع است.

مسئله دیگری که در امور خوابگاه‌ها به چشم می خورد وضعیت دانشجویان دختر دانشگاه‌های شبانه است. بر اساس آیین نامه ها و ضوابطی که به منظور آگاهی دانشجویان در دفترچه انتخاب رشته تحصیلی درج می شود، دانشجویان متقاضی رشته های شبانه حق استفاده از امکانات خوابگاهی دانشگاه را ندارند. اما به رغم ذکر این مورد در دفترچه راهنما، باز هم دانشجویانی هستند که از شهرستانهای مختلف به منظور ادامه تحصیل، بعد انتخاب رشته های شبانه درخواست خوابگاه می کنند. 

مسؤلان نیز بر اساس تعهدات اخلاقی و وجدانی به آنها کمک کرده و محلهایی را در اختیار آنها قرار می دهند یا حتی دانشجویان مجبور می شوند با پرداخت هزینه‌هایی به نسبت بالا در خوابگاههای خودگردان و اماکنی این چنینی ساکن شوند. البته این مسئله هم طولی نمی کشد که اعتراض دانشجویان به هزینه‌هایی که خود قبول کرده‌اند را بلند می کند.

در دو سال گذشته درصد پذیرش دانشجویان دختر و پسر در دانشگاه‌ها معکوس شده، چنانچه آمارها نشان می دهد ورودی دختران به دانشگاه‌ها در سال گذشته 57 درصد بوده است. اما در مقابل، حتی یک اتاق هم به خوابگاه‌های آنها اضافه نشده است. اما از آنجا که لازمه بازدهی علمی مطلوب، آرامش روانی است و بحث امنیت و اسکان دختران دانشجو مهمترین عامل برای این آرامش است، اختصاص بودجه برای گسترش خوابگاه‌ها با در نظر گرفتن همه شرایط نکته ای است که باید به آن توجه کرد.

دراین‌باره مجتبی صدیقی رییس سازمان امور دانشجویان با بیان اینکه بنیاد 15 خرداد برای ساخت خوابگاه به کمک دانشگاه‌ها آمده است، درگفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: تفاهم‌های لازم در این زمینه انجام شده تا 13 خوابگاه ویژه دختران به این شکل تامین منابع و ساخته شود.

ذوالفقار یزدان مهر رئیس صندوق رفاه دانشجویان با اشاره به بحث اعتبارات لازم برای خوابگاه ها و رضایت از این بخش در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: در بحث خوابگاه ها  تارسیدن به نقطه مطلوب در حدود 700 میلیارد تومان حداقل کمبود اعتبار داریم . ما برای تجهیز و تعمیر اساسی خوابگاه ها نیز با 550 میلیارد تومان کمبود اعتبار مواجه هستیم که با استفاده از نهادهای عام المنفعه درصدد پوشش دهی مناسب تلاش می کنیم.

رییس صندوق رفاه دانشجویی وزارت علوم گفت: بحث رتبه بندی خوابگاه‌های دانشگاهی از ابتدا جزو برنامه‌ها بوده و هم اکنون حدود یک هزار و 16 خوابگاه دولتی در کشور وجود دارد که از همه این خوابگاه‌ها اجاره بهای یکسانی دریافت و این خلاف عدالت محسوب می‌شود. براساس برنامه ریزی دبیران مناطق، خوابگاه ها در قالب هفت شاخص و 52 زیرشاخص تقسیم شدند که این تقسیم بندی ها بر اساس مقاومت و قدمت ساختمان، سامانه های سرمایشی و گرمایشی و سایر مباحث فنی یک ساختمان بوده است. 

صدیقی با اشاره به تکمیل رتبه بندی خوابگاه دانشگاههای دولتی با بازرسی‌های مستمر و مستقیم، گفت: چهار درصد خوابگاه‌ها در رتبه اول، 26 درصد در رتبه دوم، 33 درصد در رتبه سوم، 30 درصد در رتبه چهارم و هفت درصد در رتبه پنجم دسته بندی شدند که تصمیم به ساماندهی و تعیین تکلیف هفت درصد خوابگاه‌هایی که در درجه ضعیف گرفته شده است .

وی رتبه بندی را برقراری عدالت برای پرداخت اجاره بها از سوی دانشجویان خوابگاههای مختلف دانست و گفت: در نظر داریم با این کار کاهش اجاره بهای خوابگاههای رده چهارم و پنجم و کمی افزایش قیمت در اجاره بهای خوابگاه‌های رده اول و دوم داشته باشیم. 

رییس سازمان امور دانشجویان با بیان اینکه خوابگاه‌های درجه پایین فقط مخصوص شهرستان‌ها نیست و در بین 202 خوابگاه دانشگاهی استان تهران و البرز حدود 86 دستگاه آنان رتبه های چهار و پنج را دارند، بیان کرد: این قول را می دهیم که با تعمیر و تجهیز خوابگاههای رتبه چهارم و پنجم آنها را ارتقا داده تا جایی که دیگر خوابگاه نوع پنج در سال 96 نداشته باشیم.  

صدیقی با اشاره به وام‌های مسکن اظهار داشت: در سال گذشته حدود 12 خوابگاه با مجموع ظرفیت 3 هزار و 700 نفر مستقر شدند. امیدواریم در سال 95 هم مانند سال قبل اعتباراتی که سازمان برنامه برای تعمیر و تجهیزات خوابگاهها تامین کردند، در ابتدای تابستان امسال تخصیص دهند همچنین با ارائه وام ودیعه مسکن دانشجویان و اعطای کمک رهن به دانشگاهها در سال 94 بخشی از مشکلات خوابگاهی را جبران کردیم.

وی ادامه داد: چهار میلیارد و 400 میلیون وام مسکن مجردی، 20 میلیارد و 300 میلیون وام متاهلی( به هزار و 500 دانشجوی متاهل) پرداخت شد، همچنین با حمایت بنیاد ملی نخبگان حدود یک میلیارد و 700 میلیون تومان وام ودیعه مسکن به دانشجویان متاهل نخبه اعطا شد.

در فضایی پر از آدم‌های مختلف با سلیقه‌های رنگارنگ، ممکن است اتفاقاتی رخ دهد و این مختص خوابگاه‌های دانشجویی نیست. بخش مهم این قضیه به خانواده ها ونحوه تربیت فرزندان آنها بر می گردد و مشکلات از آنجا به درون خوابگاه‌ها می آید. بنابراین اخلاق خوب و بد در این اماکن ریشه در رفتار فرد در خانواده و تربیت او دارد و هرچه قدر هم که مسئولان به کیفیت خوابگاه‌ها و ارائه سرویس‌های آن بپردازند اما از یک حدی بیشتر نمی توانند رفتار دانشجویان را در برخورد و تعامل با یکدیگرعوض کنند. این مسئله نشان می دهد که خوابگاه‌ها و اعضایی که در آن زندگی می کنند را باید همزمان اصلاح کرد و به حل مشکلات ریشه‌ای آنها پرداخت.

گزارش از محیامعصومی

انتهای پیام/