به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، در تقویم امروز مهمترین اتفاقات فوتبالی که در چنین روزی رخ داده است می پردازیم.

*پیروزی ایران در سوپر جام آسیا-آفریقا

۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۷تیم ملی ایران در دیداری دوستانه در تهران به مصاف تیم ملی غنا رفت و با سه گل این تیم را شکست داد.

ایران دو سال قبل در جام ملتهای آسیا قهرمان شده بود و غنا نیز قهرمان قاره آفریقا بود و این مسابقه به نوعی سوپر جام آسیا-آفریقا به حساب می آمد.

تیم ما خود را برای حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ که اولین حضور ما در جام جهانی بود آماده می کرد و این آخرین دیدار دوستانه ایران پیش از شروع جام جهانی بود.

* پیروزی اسکاتلند با پیراهن سوئیس برابر این تیم

۱۹ می ۱۹۵۷، اسکاتلند در مسابقات مقدماتی جام جهانی با نتیجه دو بر یک سوئیس را شکست داد در حالی که آنها ، پیراهنشان را از سوئیسی ها قرض گرفته بودند.

البته پیراهن آبی تیم اسکاتلند در برابر پیراهن قرمز سوییس خوب به نظر می رسید اما آن زمان تلوزیون ها سیاه و سفید بودند و پیراهن هر دو تیم در تلوزیون تیره و غیرقابل تشخیص بود.

تیم ملی اسکاتلند که مهمان بود‌، پیراهن دیگری برای تعویض لباس ها خود نداشت به همین دلیل ، آنها پیراهن دوم سوییسی ها را که سفید بود را قرض گرفتند.

این مسابقه را اسکاتلندی ها با نتیجه دو بر یک پیروز شدند و با این پیروزی به صدر جدول گروه خود راه یافتند. آنها پس از انجام دو مسابقه دیگر ( برابر اسپانیا و یک بازی دیگر برابر سوئیس) موفق شدند به جام جهانی راه یایند. اگرچه در مرحله گروهی جام جهانی حذف شدند.

*تولد سلطان پاس جهان

۱۹ می ۱۹۷۹، آندره آ پیرلو هافبک تیم ملی ایتالیا که برای هر سه تیم بزرگ این کشور بازی کرده است ، در یک خانواده ثروتمند متولد شد.

در سال ۱۹۹۵ و در مقابل رجینا اولین بازی خودش برای تیم برشا را انجام داد. بعد از پیوستن به تیم اصلی، توسط مربی وقت، اینتر میرکا لوچسکو (Mircea Lucescu)، به اینتر آورده شد. پیرلو خریداری شد ولی نتوانست در تیم اصلی جای باز کند و به همراه اینتر در فصل ۹۹-۱۹۹۸ مقامی هشتمی سری آ را کسب کرد. فصل بعد او به توصیه مارچلو لیپی سرمربی جدید اینتر به طور قرضی به رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت. ولی پس از بازگشتش، لیپی دو هفته بعد از اینتر اخراج شد و جانشینش مارکو تاردلی، با اینکه پیرلو را به خوبی میشناخت و مربی او در تیم زیر 21 سال و تیم المپیک ایتالیا بود، اصلاً به او باز ی نمیداد. در این فصل فقط چهار بار برای اینتر بازی کرد و نیم فصل دوم را در تیم قبلی اش، برشا، به صورت قرضی گذراند.

بعد از سه فصل نه چندان خوب در اینتر، او به رقیب همشهری یعنی میلان پیوست.

در میلان و زیر نظر کارلو آنجلوتی او راه خود را پیدا کرد و به یکی از بهترین بازی سازهای دفاعی جهان و یکی از بهترین ضربات آزاد جهان تبدیل شد. در میلان ۲ بار قهرمانی سری آ در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۱ و جزئی جدانشدنی از هافبک‌های تیم میلان بود که قهرمانی در جام قهرمانی اروپا در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ رسیدند. در ۲۰۰۵ او دومین بازیساز برتر جام باشگاه‌های اروپا بود که با چهار پاس گل نقش عمده‌ای در رسیدن به فینال آن جام راداشت. هر چند با از دست دادن پنالتی اش و گرفته شدن شوتش توسط یرژی دودک، ستارهٔ فراموش شدهٔ آن جام به حساب آمد.

او به همراه کلارنس سیدورف و جنارو گتوسو سه هافبک اصلی میلان برای سال‌ها بودند.

او نامزد بهترین بازیکن جهان و بهترین بازیساز جهان در سال ۲۰۰۷ بود که هر دوی این عناورین به کاکا هم تیمی اش داده شد.

در ۱۴ می ۲۰۱۱ میلان ۴-۱ بازی مقابل کالیاری را برد و با هدایت آلگری به قهرمانی در سری آ رسید. در این بازی پیرلو به جای ماسیمو آمبروزینی به بازی آمد و این آخرین بازی پیرلو با پیراهن تیم میلان بود. در آخرین فصل حضور پیرلو در میلان، او فقط ۱۷ بازی انجام داد و ۱ گل و ۳ پاس گل داد.

باشگاه میلان به دلیل سن زیاد پیرلو حاضر نبود با او قرارداد بلند مدت ببندد و با این کار یکی از بزرگترین اشتباهات تاریخ این باشگاه انجام شد و پیرلو میلان را ترک کرد و به یوونتوس پیوست.

پیرلو در یووه هم بسیار موفق بود و هم خودش و هم یووه را احیا کرد. او نقش مهمی در چهار قهرمانی متوالی این تیم در سری آ و دوباره قدرت گرفتن این تیم شد. او خیلی زود در نزد هواداران یووه محبوب شد اما در ابتدای این فصل و پس از نایب قهرمانی با یووه در لیگ قهرمانان اروپا ، این تیم را ترک کرد و به لیگ آمریکا و تیم نیویورک سیتی پیوست.

پیرلو در تیم ملی ایتالیا نیز در تمام رده های سنی بازی کرده و از سال ۲۰۰۲، در به تیم بزرگسالان دعوت شد. او نقش مهمی در قهرمانی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ داشت و پس از زیدان و کاناوارو ، سومین بازیکن برتر جام لقب گرفت.

او تاکنون ۱۱۶ بازی ملی برای ایتالیا انجام داده است.

*تولد دیگو فورلان

۱۹ می ۱۹۷۹، دیگو فورلان ، مهاجم اوروگوئه ای و سابق منچستر یونایتد و اینتر‌میلان متولد شد.

او فوتبالش را از تیم ایندیپندینته آغاز کرد و از ۱۹سالگی وارد تیم بزرگسالان آن باشگاه شد و پس از ۴ سال حضور موفقیت‌آمیز در آن به منچستر یونایتد رفت .او با این تیم به قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی دست یافت. سپس به تیم ویارئال در لا لیگا پیوست و در اولین فصل حضور خود در این لیگ جایزهٔ پیچیچی (آقای گلِ لیگ اسپانیا) را کسب کرد. او پس ار سه فصل حضور در ویارئال ، چهار سال را هم در اتلتیکو مادرید گذراند و سپس در تابستان سال ۲۰۱۱ به اینتر میلان پیوست. او پس از اینتر ، اروپا را ترک کرد و در قاره خودش به فوتبال ادامه داد و اکنون در تیم پنارول اوروگوئه بازی میکند.

وی در ردهٔ ملی هم کارنامهٔ موفقی در تیم ملی اروگوئه داشته و در ۲ جام جهانی برای این تیم بازی کرده‌است. همچنین وی در جام جهانی ۲۰۱۰ به‌عنوان بهترین بازیکن جام برگزیده شد.او در فینال رقابت‌های کوپا آمریکا ۲۰۱۱ دو گل به ثمر رساند و به اروگوئه کمک کرد تا با پیروزی سه بر صفر مقابل پاراگوئه، قهرمان شود. ۱۱۲ بازی ملی و ۳۶ گل در کارنامه او ثبت شده است.