به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به لطف ابتکار خودروسازهای کره‌ای و ژاپنی سوار شدن به کوپه برای طبقه متوسط می تواند از حسرت به واقعیت تبدیل شود.

سه نمونه از خودروهای اسپرت میان رده را در مطلب پیش رو بررسی کرده‌ایم.

اسپرت دلربای کمپانی کیا

کیا مدل کوپه خود را که در برخی بازارها با نام Forte عرضه می شود، برای اولین بار در نمایشگاه نیویورک سال 2008 رونمایی کرد.

تولید این نسل تا 2013 ادامه داشت تا این که همزمان با تولید نسل سوم سدان سراتو سال 2014، نسل جدید کوپه سراتو یعنی همین نسلی که قصد داریم به بررسی آن بپردازیم، به بازار آمد. همچون کوپه Forte، کوپه سراتو با همان پلت فرم هیوندای النترا ساخته شده است.

با وجود این که نسخه کوپه سراتو از لحاظ عرض بدنه و حتی فاصله محوری با مدل سدان مطابقت میلی‌متری دارد، با این حال ارتفاع کوپه سراتو 25 میلی متر نسبت به مدل سدان کمتر است و خط سقف آن برای نمایش هیبت اسپرت خودرو کوتاه‌تر شده است.


علاوه بر این، در چشم‌انداز ظاهری سراتو کوپه با نمونه سدان نیز تغییرات محسوسی مشاهده خواهید کرد.

در حالی که در مدل سدان جلوپنجره‌ای بزرگ نمای روبه‌روی خودرو را به تسخیر درآورده است، جلو پنجره در نسخه کوپه سراتو باریک شده و در عوض دریچه تعبیه شده در سپر بزرگتر شده تا یک مجرای تنفسی دهن گشاد برای مکش جریان هوا به داخل پیشرانه به وجود آید و خبر از تغییر ماهیت خودرو به یک کوپه پرانرژی دهد.

علاوه بر این، کیا با تعبیر پنجره‌های بدون فریم برای هر چه شبیه‌تر نشان دادن این سراتو به یک کوپه تمام‌عیار تلاش کرده است.

همچنین، کشیدگی چراغ‌های جلو به اضافه چینش زیبای LEDهای درخشان برای خودنمایی در روشنایی روز و مهم‌تر از آن برق خیره‌کننده مه‌شکن‌ها جذابیت نمای روبه‌رو را دو چندان می‌کنند.

ممکن است شیب کم‌خط سقف در قسمت عقب خودرو از یک طرف و چشم‌انداز مربعی شکل ستون انتهای بدنه در قیاس با ولستر، چنگی به دل نزند، اما همین جسارت در طراحی سراتو کوپه در داخل کابین فضای بیشتری را برای نشستن بی‌دردسر سرنشین‌های عقب فراهم کرده است، هر چند که دید عقب آن چندان مطلوب نیست و نباید انتظار یک سدان را از آن داشت.

سراتو کوپه با وجود نام و نشان اسپرتی‌اش خودرو مناسبی برای نشستن چهار سرنشین به حساب می آید. با وجود این که اغلب، مدل‌های کوپه نه‌تنها توجه ویژه‌ای به طراحی نور قسمت عقب شده، بلکه دو دریچه تهویه هوا هم در ردیف پشتی به چشم می‌خورد.

داشبورد و طراحی داخل کابین سراتو کوپه آن طور که از یک اتومبیل اسپرت انتظار می‌رود نیست و سادگی و خطوط ملایم و یکنواخت آن بیشتر به یک هاچ بک معمولی می‌ماند تا یک کوپه جوان‌پسند.

همچون دیگر خودروهای کره‌ای، کوپه سراتو نیز به فهرست بلندبالایی از امکانات رفاهی ازجمله گرمکن صندلی جلو و پشت سری‌های فعال هنگام وقوع تصادف، سیستم تهویه اتوماتیک دوگانه با دریچه‌هایی در قسمت عقب و استارت اتوماتیک مجهز است.

و اما سوگلی هیوندای

در بازار هزاررنگ خودرو، از وارداتی‌های خوش رنگ و لعاب و باکیفیت گرفته تا وطنی‌های سوگلی و نازپرورده و البته مدل های ظاهرفریب چینی باز هم قیافه خودروهای منحصر به فردی همچون هیوندای ولستر خودنمایی می‌کند.

ولستر به لطف طراحی نوآورانه خود در همه جهات بدنه حرف‌هایی برای گفتن دارد، از چهره با چراغ‌هایی برجسته و نافذ گرفته تا نمای نامتقارن طرفین، اما چشمگیرترین آنها وجود دو در سمت راست و یک در بزرگ‌تر برای راننده در سمت چپ خودرو است، حال آن که دستگیره در عقب سمت راست با زیرکی در منتهی علیه بالا جاسازی شده تا دورنمایی از کوپه‌های دو در به ولستر ببخشد.

از منظر دیگر با وجود یک در کوچک در قسمت عقب بدنه قابلیت‌های کاربردی یک هاچ‌بک را با این کوپه خوش‌نقش همراه کرده است.


سال 2011 هیوندا به دنبال خلأ ناشی از خروج مدل کوپه، ولستر را معرفی کرد که مستقیما قشر جوان و از طرفی کوپه‌های اسپرت میان قیمت را نشانه رفته بود.

ولستر به لطف هیبت کشیده و در عین حال افتاده و کم‌ارتفاع، رینگ‌های بزرگ و سقف شیبدار الهام گرفته از حالت آیرودینامیکی یک دوچرخه حرفه‌ای از نظر جذابیت‌های بصری طراحی گوی سبقت را از مدل‌های هم رده خود ربوده است.

در حالی که جلو پنجره ذوزنقه‌ای شکل و چراغ خطرهای پف کرده در انتهای خودرو تم طراحی اتومبیل‌های هیوندای را بازگو می‌کند، با این وجود دماغه رو به پایین ولستر به خوبی جذبه یک کوپه کلاسیک را به نمایش گذاشته است.

در کوچک سمت مخالف راننده با تمام مزیت‌هایی که دارد خواه‌ناخواه برای سوار و پیاده شدن سرنشین‌های قدبلند مشکل‌ساز خواهد شد.

فضای نشستن در صندلی‌های عقب و نیز جای پا برای سرنشین‌ها تقریبا مناسب است، اما به واسطه شیب انتهای سان روف باز هم قدبلندها از برخورد مدام سر خود به سقف شکایت خواهند کرد.

صندوق عقب کابین با عمق کافی نزدیک به نیم مترمکعب حجم دارد و با خواباندن صندلی‌ها به یک مترمکعب خواهد رسید که اگر اهل انصاف باشید اذعان می‌کنید چنین حجمی را از یک کوپه انتظار نداشته‌اید.

ولستر به یک پیشرانه چهار سیلندر با آرایش خطی به حجم تقریبی 1600 سی‌سی همراه است که نیروی پیشرانه‌ای نه در حد انتظار از این هیبت پرطمطراقی خود تولید می‌کند، مخصوصا که بدانید به اندازه یک پیشرانه دو لیتری اشتها دارد.

بیشترین قدرت آن 138 اسب بخار در 6300 دور در دقیقه است که توسط جعبه‌دنده 6 سرعته خودکار اکوشیفت مجهز به دو کلاچ به محور جلو منتقل می‌شود، اما در مجموع برای یک کوپه اسپرت شرایط می‌توانست به مراتب بهتر از اینها باشد، زیرا برای مانورهایی فراتر از حد معمول دیگر جوابگوی شما نخواهد بود که این با ارائه مدل توربو در بازارهای خارجی اندکی رفع شده، اما از طرفی با توجه به حضور جنسیس کوپه در سبد محصولات این شرکت رعایت چنین فاصله‌ای میان این دو خودرو چندان دور از انتظار نیست.

کوپه محبوب تویوتا

GT86 خودرویی در کلاس اسپرت است که با همکاری مشترک تویوتا و سوبارو وارد بازار شد. به گونه‌ای که تویوتا طراحی استایل خارجی و فرآیند تولید را به عهده داشته و سوبارو عهده‌دار بخش‌های پیشرانه، جعبه‌دنده، ترمز و سیستم تعلیق بوده است.

این کوپه محبوب تویوتا، یک خودرو اسپرتی محرک عقب با رویکرد بازگشت به گذشته است که همه کم و کاستی‌هایش را به عنوان یک رقیب قابل احترام در بازار کوپه‌های ارزان قیمت با برتری خود از حیث کیفیت رانندگی و لذت سواری جبران کرده است.

چراکه اساسا مبنای طراحی تویوتا GT86 تمرکز روی راننده و ارائه کیفیت‌های یک خودرو اسپرت کلاسیک است.


این به آن معنی که فرمان، کاملا تسلیم راننده است و به کوچک‌ترین چرخش، عکس‌العمل نشان می‌دهد و تنها نیاز به اشاره‌ای کوچک بر پدال است تا شور و هیجان رانندگی را به طور کامل درک کنید.

وقتی پس از سال‌ها انتظار، تویوتا GT86 با مدل 2013 جایزه زیباترین خودروی اسپرت سال را به نام خود کرد، آنجا بود که پای تقابل زیبایی و سبک طراحی هیجان‌انگیز کوپه‌های میلیون دلاری به رده اتومبیل‌های اسپرت با قیمت اقتصادی باز شد.

GT86 در واقع یک کوپه اسپرت محرک عقب با بدنه‌ای برخوردار از ظریف‌ترین مولفه‌های آیرودینامیک خودرو است که برای رسیدن به بالاترین سطح از کنترل‌پذیری با دماغه‌ای افتاده، در کمترین ارتفاع ممکن از سطح حرکت می کند.

چهره تهاجمی خودرو در نمای روبه‌رو با کاپوت کشیده و چراغ جلوهایی که تا پیشانی خودرو تیز شده‌اند اوج زیبایی را به نمایش گذاشته است.

همچنین، جلوپنجره تحتانی با اندازه‌ای بزرگ‌تر از حد متعارف و هم‌نشینی با مه‌شکن‌ها و چراغ‌های اصلی به نماد کژدم در مدل‌های تویوتا معروف شده است. در نمای عقب خودرو نیز اسپویلر به همراه اگزوزهای دوقلو و نماد 86 به زیبایی خودنمایی می‌کنند.

طراحی داخل کابین تویوتا GT86 به همان اندازه جذابیت نمای خارجی‌اش هوش از سر عشق ماشین‌ها می‌‌برد.

در نگاه اول رول فرمان با حالت تخت قسمت پایین و قطر 365 میلی‌متر هیجان سرعت را در وجود بیننده زنده می‌کند.

همچنین پدال های آلومینیومی، صفحه نمایشگر سیستم ناوبری خودرو، نشانگرهای روی داشبورد با رگه‌های نور نئون چشمنواز بر محیط دایره‌ای شکل آنها به همراه نمایشگرهای دیجیتالی و دورشمارهایی که نمونه طراحی جمع و جور و کاربردی آن را فقط در اتومبیل‌های ژاپنی سراغ داریم ازجمله ویژگی‌های منحصر به فرد کابین GT86 به حساب می‌آید.

برای نزدیک کردن هر چه بیشتر مرکز ثقل به زمین، نیروی پیشرانه تویوتا GT86 توسط یک پیشرانه چهارسیلندر با آرایش تخت (بوکسری) تأمین می‌شود. قدرت و گشتاور حیرت‌انگیز این نیروگاه دو لیتری از طریق جعبه دنده اتوماتیک 6 سرعته و به واسطه دیفرانسیل لغزش محدود (LCD) به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود.

تویوتا GT86 قابلیت‌های سیستم تعلیق خود را به عنوان یک سیستم کاملا پایدار و منسجم، با جذب بخش قابل توجهی از ارتعاشات منتقل شده به چرخ‌ها به اثبات رسانده است.

وزن شاسی محرک عقب GT86 به بهترین شکل تقسیم شده و سر پیچ‌ها عملکرد قابل اتکایی از خود به نمایش خواهد گذاشت.

عکس‌العمل فرمان به طور کامل در کف دستان راننده احساس می‌شود و ترمزهای قدرتمند آن بدون کمترین لغزش لاستیک بر سطح آسفالت، پشت راننده را در رانندگی با سرعت زیاد قرص می‌کند.

علاوه بر این، توزیع وزنی کاملا بالانس شده علاوه بر کمک به فرمان‌پذیری دقیق‌تر خودرو از بازی کردن انتهای خودرو در موقعیت‌های مخاطره‌آمیز جلوگیری خواهد کرد.

منبع: جام‌جم

انتهای پیام/