رضا اسماعیلی، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به آنکه اشعار با موضوع امام زمان (عج) به شعرهای امام زمان، موعود یا انتظار معروف است، گفت: موضوع و مضمون اصلی شعرهایی پیرامون امام زمان، از گذشته تا به امروز بحث عدالتخواهی است و اکثر آن ها لهجه‌ای انتقادی و معترض دارد و به وضع نابسامان جهان در آن اشاره کرده‌اند. این اشاره در این نوع شعرها شده است که حضرت موعود ظهور می کند و این پلشتی ها را از بین می برد.  
 
وی با اشاره به بیت حافظ با عنوان «یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور، کلبه احزلن شود روزی گلستان غم مخور»، افزود: این بیت حافظ به موضوع امام زمان (عج) اشاره می‌کند. پیش از انقلاب نیز هر چند مضامین دینی در شعر وجود نداشت اما به موضوع انتظار و مضامین مرتبط با آن پرداخته شده بود. به عنوان مثال شاعر تولدی دیگر در یکی از شعرهای خود منتظر ظهور انسان کاملی است که به جهان بوی عدالت بدهد.
 
این شاعر ادامه داد: اکثر شاعران قبل از انقلاب به انتظار توجه داشتند و در اکثر شعرهایشان چند سروده با موضوع انتظار دیده می‌شد. این شاعران با بیان تبعیض‌ها و نابرابری‌ها به شعری هویت بخشیدند که آن را شعر اعتراض می‌نامند. این نوع شعر در شعر انتظار اوایل انقلاب توسط افرادی چون علیرضا قزوه و محمدرضا عبدالملکیان وجود داشت که مورد توجه مردم قرار گرفت. 
 
اسماعیلی تصریح کرد: امروز نیز این لهجه اعتراض در شعر وجود دارد و در کنار بیان اینگونه مسائل این نوید را به خواننده می دهد که این نابسامانی ها به پایان می رسد. معنای انتظار در شعر شاعران معنی رخوت و نشستن نیست بلکه موضوع آن مجاهده در راه احیای عدالت و کرامت های انسانی موضوع آن است. این نوع شعر انتظار را بیدارکننده می داند و زمینه ساز بستر ظهور محسوب می شود. ما در جامعه آماده ظهور نیستیم بلکه فطرت انسانی ما در پرده غیبت به سر می برد. این نوع شعر می‌گوید ما باید به آئینگی برسیم تا جمال نورانی امام زمان (عج) را مشاهده کنیم.  




انتهای پیام/