از ۳۵ درصد زباله‌های کابل ۶ میگاوات برق تولید می‌شود
وزارت انرژی و آب، می‌گوید از ۳۵ درصد تولید روزانه‌ی چهارونیم هزار تن زباله‌های شهری در کابل، می‌توان ۶ میگاوات برق تولید کرد.
به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، هشت صبح نوشت: وزارت انرژی و آب می‌گوید، به‌دلیل نبود فرهنگ جداسازی زباله‌های شهری در بین شهروندان، در حال حاضر از چهار و نیم هزار تن تولید روزانه‌ی زباله، فقط می‌توان از ۳۵ در صد آن، برای تولید ۶ میگاوات برق استفاده کرد.
این وزارت در این راستا، کارگاه دو روزه‌ای را در همکاری با بخش انرژی کشورهای جنوب آسیا یا «سارک»، برای استفاده از تجارب این کشورها، در بخش تولید انرژی از زباله‌های شهری، راه‌اندازی کرد.
امان‌الله غالب، معین وزارت انرژی و آب، به هشت صبح گفت: «ما در هر برنامه‌ای که داریم، می‌خواهیم به‌طرف خودکفایی برویم. ما در تلاشیم که چی‌طور می‌توانیم از هر منبعی مانند آفتاب، آب، باد، زغال‌سنگ و موضوع جدیدتر، مانند زباله‌های شهری که در اختیار داریم، انرژی برق تولید کنیم، تا بتوانیم با استفاده از زباله‌های شهری، شهری پاک نیز داشته باشیم. به این دلیل، ما از کشورهای عضو سارک، چندی پیش تقاضا کردیم تا تجارب خود را در بخش تولید انرژی از زباله‌های شهری، با افغانستان در کارگاه‌های آموزشی و برنامه‌های علمی، در میان بگذارند.»
این وزارت می‌گوید که برای فعلا، این طرح در کابل قابل اجرا است و به‌زودترین زمان ممکن، کارهای عملی آن آغاز خواهد شد، اما این برنامه، در سایر شهرها، مانند بلخ و هرات، بعد از پیاده‌کردن یک مدل آن در کابل، مدنظر قرار خواهد گرفت.
معین وزارت انرژی و آب می‌گوید که در این زمینه مطالعات از سال ۲۰۱۱ شروع شده و افغانستان صد در صد، امکانات اجرایی‌کردن این طرح را دارد. اما باید از تجارب کشورهای همسایه و سازمان سارک نیز استفاده کنیم.
افغانستان می‌تواند با کشورهای همسایه و کشورهای عضو سارک، به‌صورت مستفیم و یا غیرمستقیم، تفاهم‌نامه‌هایی را در این باره به امضا برساند.
در همین حال، این وزارت می‌گوید پیش از انجام هر اقدامی در این راستا، باید سیستم جمع‌آوری زباله‌ها بر اساس تفکیک زباله‌های عضوی و غیرعضوی نیز به مردم آموزش داده شود. مردم هنوز هم نمی‌دانند که باید زباله‌های خود را به صورت جداگانه در مکان‌های مناسب بریزند. اگر شماری از شهروندان، قصد اجراکردن چنین طرح‌هایی را داشته باشند، چنین امکاناتی از سوی شهرداری در اختیارشان قرار ندارد.
امان‌الله غالب می‌گوید وزارت انرژی و آب، به همکاری ریاست جمهوری، برنامه‌های مختلفی روی دست دارد، از جمله‌ی این برنامه‌ها، یکی هم برنامه‌ی تولید بسته‌ی برق صد میگاواتی است و در این راستا، دو پروژه در نظر گرفته شده است که تا یک ماه دیگر، پیش‌نهاد این پروژه‌ها برای بخش خصوصی اعلان می‌شود و انتظار می‌رود تا یکی دوسال آینده، کارعملی تولید انرژی برق از زباله‌های شهری و مواد فاضله‌ی حیوانی و گیاهی، آغاز شود.
این وزارت می‌گوید که افغانستان می‌تواند از تجارب کشورهای سارک، در بخش آموزش و انتقال معلومات و چگونگی استفاده از الگوهای موفق سیستم تولید انرژی از زباله‌های شهری، بهره‌مند شود.
در همین حال، محمد اختر نواز، مدیر برنامه‌های تکنولوژی انتقالی مرکز انرژی‌های سارک، در کارگاه دو روزه‌ی در میان‌گذاری تجربه‌های کشورهای عضو سارک در کابل گفت مایه افتخار است که کشورهای عضو سارک در کابل گردهم آمده‌اند و درباره‌ی تولید انرژی، از زباله‌های شهری تلاش‌های مشترک به خرج می‌دهند.
وی افزود: «حوزه‌ی سارک، یکی از حوزه‌هایی است که به‌سرعت رو‌به‌توسعه بوده و میزان توسعه‌ی این حوزه، از ۷ اعشاریه یک درصد در سال ۲۰۰۶، به ۷ اعشاریه ۳ درصد در سال ۲۰۰۷ افزایش یافته است. تقاضا برای انرژی، به‌خصوص انرژی برق به‌سرعت افزایش یافته است و این افزایش به‌این دلیل است که انرژی برق، در جهت رشد اجتماعی ـ اقتصادی، پاسخگوی کامل است. در حالی که حوزه سارک، مملو از انرژی‌های قابل تجدید است، اما هنوز هم، از کم‌بود انرژی رنج می‌برد. اما کشورهای عضو سارک، در حال جمع‌بندی کم‌بودهای خود است تا بتواند برای آن‌ها راه‌حل پیدا کند. کشورهای حوزه‌ی سارک، در گذشته تلاش کرده‌اند که منابع تجدید پذیر را بسیج بسازند و از آن در سه بخشِ تامین انرژی، تقویت رشد اقتصادی و استفاده از انرژی‌های آشنا و سازگار با محیط زیست، استفاده بکنند.»
آقای نواز گفت یگانه منبع خوب که برای تقویت انرژی می‌تواند به کار گرفته شود، ابداع و پیشرفت در جهت انرژی‌های جدید است. زیرا این انرژی‌ها استطاعت‌پذیر بوده و مدل‌های مالیات و شیوه‌های تمویل و تعرفه‌ی آن‌ها ارزان‌تر و بهتر است.
به‌قول او، استفاده از انرژی‌های «بایو مس» یکی از گونه‌های کلان انرژی‌های قابل تجدید است و می‌توان از آن برای تولید برق، تولید حرارت و انتقال انرژی استفاده کرد. خوبی این سیستم این است که می‌توان آن را در یک‌جا نگهداری کرد و از آن انرژی تولید کرد.
زیست توده، یکی از منابع مهم انرژی‌های تجدیدپذیر شمرده می‌شود و به هر موجود زنده که قابلیت رشد و نمو داشته و بر مبنای قوانین طبیعی، تقسیم شود، اطلاق می‌شود. زیست توده، شامل جنگل‌ها، اجزای گیاهان، برگ‌ها، جانوران اقیانوس‌ها، زایدات حیوانی، پس‌مانده‌های شهری و غذایی و … می‌شود.
این مواد، قابلیت ذخیره‌ی انرژی را در خود دارا می‌باشند. در واقع، در خلال پدیده «فتوسنتز»، کاربن دی‌اکساید، از طریق آب و خاک و هوا، توسط انرژی خورشیدی در گیاهان ذخیره و باعث می‌شود که آن‌ها رشد و نمو داشته باشند. این انرژی خورشیدی، در مواقع مصرف، قابلیت تبدیل‌شدن به انرژی را دارا می‌باشد.
زیست توده، قابلیت تولید برق، حرارت، سوخت‌های مایع، سوخت‌های گازی و انواع کاربردهای مفید کیمیاوی دارد. زیست توده، سهم بزرگی در میان انواع دیگر منابع انرژی‌های نو دارد.
منابع زیست توده که برای تولید انرژی مناسب‌اند، طیف وسیعی از مواد را شامل می‌شوند که به‌گونه‌ی عمده، به شش گروه تقسیم می‌شوند:
سوخت‌های چوبی
بازمانده‌های جنگلی، کشاورزی، باغ‌داری و صنایع غذایی
بازمانده‌های و افزوده‌های جامد شهری(زباله ها)
مدفوع حیوانی
فاضلاب شهری
فاضلاب، پس مانده‌ها و افزودی‌های عضوی صنعتی
به گفته‌ی اختر محمد نواز، انرژی‌ای که در روی کره‌ی زمین، در منابع کاربونیک وجود دارد، صدبرابر ضرورت کره‌ی زمین است. بر بنیاد این، لازم است که همه‌ی دست‌اندرکاران این عرصه، تجربه‌های انرژی خود را با هم شریک بسازند و از منابعی که در دسترس دارند، به‌صورت درست، علمی و از طریق تشریک معلومات، از آن استفاده ببرند.
به گفته‌ی وی، بهینه‌سازی استفاده از منابع انرژی قابل تجدید و به‌خصوص «بایو مس» زمینه‌ی استفاده‌ی احسن از آن را فراهم می‌کند.
مدیر بخش تکنولوژی‌های قابل انتقال سارک گفت: منابع بایومس می‌تواند برای مقصدهای اجتماعی و اقتصادی و محیط زیستی به کار برود، زیرا مطمین و استطاعت‌پذیر است و می‌تواند برای یک اعشاریه هفت بیلیون انسانِ حوزه‌ی سارک، خدمات انرژی را تولید کند.
انتقال تجارب حاصله از تولید انرژی از منابع جدید، ارایه‌ی ساختارهای اقتصادی و تخنیکی، ارایه معلومات از ذخایر «بایو مس» در آسیای جنوبی، ارایه معلومات درباره پروژه‌هایی که از «بایو مس» انرژی تولید می‌کنند، ارایه پالیسی و تعرفه‌ها و درمیان‌گذاری تجارب با کشورهای عضو سارک، هدف کارگاه دو روزه‌ی «تشریک تجارت کشورهای عضو سارک برای تولید انرژی» گفته شده است.
بر اساس معلومات به‌دست‌آمده، هند بیشترین استفاده را از زباله‌های شهری، برای تولید انرژی می‌کند و پاکستان و نیپال، کشورهایی هستند که در رده‌های بعدی از این نظر قرار دارند.
در خبرنامه‌ی وزارت انرژی و آب آمده است که بخش عظیمی از ساکنان حوزه‌ی سارک، از انرژی‌های «بایو مس» به شکل سنتی کار می‌گیرند و این باعث شده تا امراض گوناگون تنفسی، باشندگان این حوزه، به ویژه زنان و کودکان را تهدید کند و محیط زیست را به شدت آسیب بزند.
در این خبرنامه با اشاره به کارگاه آموزشی درمیان‌گذاری تجربه‌های سارک، آمده است که راه‌اندازی این‌گونه کارگاه‌ها، می‌تواند نقش و موقف افغانستان را در سازمان کشورهای عضو سارک، برجسته ساخته و کمک کند تا افغانستان در تصمیم‌گیری‌های این سازمان، دست بالا داشته باشد و این نقش، در درازمدت، در رشد زیربناهای اقتصادی این کشور، اثربخش خواهد بود.
در این خبرنامه هم‌چنان آمده است که موقعیت جغرافیایی افغانستان، برای ترانزیت و انتقال انرژی به کشورهای آسیای میانه، حایز اهمیت است و از لحاظ سیاسی، یک نکته مثبت برای افغانستان ارزیابی می‌شود.
این وزارت در این راستا، کارگاه دو روزه‌ای را در همکاری با بخش انرژی کشورهای جنوب آسیا یا «سارک»، برای استفاده از تجارب این کشورها، در بخش تولید انرژی از زباله‌های شهری، راه‌اندازی کرد.
امان‌الله غالب، معین وزارت انرژی و آب، به هشت صبح گفت: «ما در هر برنامه‌ای که داریم، می‌خواهیم به‌طرف خودکفایی برویم. ما در تلاشیم که چی‌طور می‌توانیم از هر منبعی مانند آفتاب، آب، باد، زغال‌سنگ و موضوع جدیدتر، مانند زباله‌های شهری که در اختیار داریم، انرژی برق تولید کنیم، تا بتوانیم با استفاده از زباله‌های شهری، شهری پاک نیز داشته باشیم. به این دلیل، ما از کشورهای عضو سارک، چندی پیش تقاضا کردیم تا تجارب خود را در بخش تولید انرژی از زباله‌های شهری، با افغانستان در کارگاه‌های آموزشی و برنامه‌های علمی، در میان بگذارند.»
این وزارت می‌گوید که برای فعلا، این طرح در کابل قابل اجرا است و به‌زودترین زمان ممکن، کارهای عملی آن آغاز خواهد شد، اما این برنامه، در سایر شهرها، مانند بلخ و هرات، بعد از پیاده‌کردن یک مدل آن در کابل، مدنظر قرار خواهد گرفت.
معین وزارت انرژی و آب می‌گوید که در این زمینه مطالعات از سال ۲۰۱۱ شروع شده و افغانستان صد در صد، امکانات اجرایی‌کردن این طرح را دارد. اما باید از تجارب کشورهای همسایه و سازمان سارک نیز استفاده کنیم.
افغانستان می‌تواند با کشورهای همسایه و کشورهای عضو سارک، به‌صورت مستفیم و یا غیرمستقیم، تفاهم‌نامه‌هایی را در این باره به امضا برساند.
در همین حال، این وزارت می‌گوید پیش از انجام هر اقدامی در این راستا، باید سیستم جمع‌آوری زباله‌ها بر اساس تفکیک زباله‌های عضوی و غیرعضوی نیز به مردم آموزش داده شود. مردم هنوز هم نمی‌دانند که باید زباله‌های خود را به صورت جداگانه در مکان‌های مناسب بریزند. اگر شماری از شهروندان، قصد اجراکردن چنین طرح‌هایی را داشته باشند، چنین امکاناتی از سوی شهرداری در اختیارشان قرار ندارد.
امان‌الله غالب می‌گوید وزارت انرژی و آب، به همکاری ریاست جمهوری، برنامه‌های مختلفی روی دست دارد، از جمله‌ی این برنامه‌ها، یکی هم برنامه‌ی تولید بسته‌ی برق صد میگاواتی است و در این راستا، دو پروژه در نظر گرفته شده است که تا یک ماه دیگر، پیش‌نهاد این پروژه‌ها برای بخش خصوصی اعلان می‌شود و انتظار می‌رود تا یکی دوسال آینده، کارعملی تولید انرژی برق از زباله‌های شهری و مواد فاضله‌ی حیوانی و گیاهی، آغاز شود.
این وزارت می‌گوید که افغانستان می‌تواند از تجارب کشورهای سارک، در بخش آموزش و انتقال معلومات و چگونگی استفاده از الگوهای موفق سیستم تولید انرژی از زباله‌های شهری، بهره‌مند شود.
در همین حال، محمد اختر نواز، مدیر برنامه‌های تکنولوژی انتقالی مرکز انرژی‌های سارک، در کارگاه دو روزه‌ی در میان‌گذاری تجربه‌های کشورهای عضو سارک در کابل گفت مایه افتخار است که کشورهای عضو سارک در کابل گردهم آمده‌اند و درباره‌ی تولید انرژی، از زباله‌های شهری تلاش‌های مشترک به خرج می‌دهند.
وی افزود: «حوزه‌ی سارک، یکی از حوزه‌هایی است که به‌سرعت رو‌به‌توسعه بوده و میزان توسعه‌ی این حوزه، از ۷ اعشاریه یک درصد در سال ۲۰۰۶، به ۷ اعشاریه ۳ درصد در سال ۲۰۰۷ افزایش یافته است. تقاضا برای انرژی، به‌خصوص انرژی برق به‌سرعت افزایش یافته است و این افزایش به‌این دلیل است که انرژی برق، در جهت رشد اجتماعی ـ اقتصادی، پاسخگوی کامل است. در حالی که حوزه سارک، مملو از انرژی‌های قابل تجدید است، اما هنوز هم، از کم‌بود انرژی رنج می‌برد. اما کشورهای عضو سارک، در حال جمع‌بندی کم‌بودهای خود است تا بتواند برای آن‌ها راه‌حل پیدا کند. کشورهای حوزه‌ی سارک، در گذشته تلاش کرده‌اند که منابع تجدید پذیر را بسیج بسازند و از آن در سه بخشِ تامین انرژی، تقویت رشد اقتصادی و استفاده از انرژی‌های آشنا و سازگار با محیط زیست، استفاده بکنند.»
آقای نواز گفت یگانه منبع خوب که برای تقویت انرژی می‌تواند به کار گرفته شود، ابداع و پیشرفت در جهت انرژی‌های جدید است. زیرا این انرژی‌ها استطاعت‌پذیر بوده و مدل‌های مالیات و شیوه‌های تمویل و تعرفه‌ی آن‌ها ارزان‌تر و بهتر است.
به‌قول او، استفاده از انرژی‌های «بایو مس» یکی از گونه‌های کلان انرژی‌های قابل تجدید است و می‌توان از آن برای تولید برق، تولید حرارت و انتقال انرژی استفاده کرد. خوبی این سیستم این است که می‌توان آن را در یک‌جا نگهداری کرد و از آن انرژی تولید کرد.
زیست توده، یکی از منابع مهم انرژی‌های تجدیدپذیر شمرده می‌شود و به هر موجود زنده که قابلیت رشد و نمو داشته و بر مبنای قوانین طبیعی، تقسیم شود، اطلاق می‌شود. زیست توده، شامل جنگل‌ها، اجزای گیاهان، برگ‌ها، جانوران اقیانوس‌ها، زایدات حیوانی، پس‌مانده‌های شهری و غذایی و … می‌شود.
این مواد، قابلیت ذخیره‌ی انرژی را در خود دارا می‌باشند. در واقع، در خلال پدیده «فتوسنتز»، کاربن دی‌اکساید، از طریق آب و خاک و هوا، توسط انرژی خورشیدی در گیاهان ذخیره و باعث می‌شود که آن‌ها رشد و نمو داشته باشند. این انرژی خورشیدی، در مواقع مصرف، قابلیت تبدیل‌شدن به انرژی را دارا می‌باشد.
زیست توده، قابلیت تولید برق، حرارت، سوخت‌های مایع، سوخت‌های گازی و انواع کاربردهای مفید کیمیاوی دارد. زیست توده، سهم بزرگی در میان انواع دیگر منابع انرژی‌های نو دارد.
منابع زیست توده که برای تولید انرژی مناسب‌اند، طیف وسیعی از مواد را شامل می‌شوند که به‌گونه‌ی عمده، به شش گروه تقسیم می‌شوند:
سوخت‌های چوبی
بازمانده‌های جنگلی، کشاورزی، باغ‌داری و صنایع غذایی
بازمانده‌های و افزوده‌های جامد شهری(زباله ها)
مدفوع حیوانی
فاضلاب شهری
فاضلاب، پس مانده‌ها و افزودی‌های عضوی صنعتی
به گفته‌ی اختر محمد نواز، انرژی‌ای که در روی کره‌ی زمین، در منابع کاربونیک وجود دارد، صدبرابر ضرورت کره‌ی زمین است. بر بنیاد این، لازم است که همه‌ی دست‌اندرکاران این عرصه، تجربه‌های انرژی خود را با هم شریک بسازند و از منابعی که در دسترس دارند، به‌صورت درست، علمی و از طریق تشریک معلومات، از آن استفاده ببرند.
به گفته‌ی وی، بهینه‌سازی استفاده از منابع انرژی قابل تجدید و به‌خصوص «بایو مس» زمینه‌ی استفاده‌ی احسن از آن را فراهم می‌کند.
مدیر بخش تکنولوژی‌های قابل انتقال سارک گفت: منابع بایومس می‌تواند برای مقصدهای اجتماعی و اقتصادی و محیط زیستی به کار برود، زیرا مطمین و استطاعت‌پذیر است و می‌تواند برای یک اعشاریه هفت بیلیون انسانِ حوزه‌ی سارک، خدمات انرژی را تولید کند.
انتقال تجارب حاصله از تولید انرژی از منابع جدید، ارایه‌ی ساختارهای اقتصادی و تخنیکی، ارایه معلومات از ذخایر «بایو مس» در آسیای جنوبی، ارایه معلومات درباره پروژه‌هایی که از «بایو مس» انرژی تولید می‌کنند، ارایه پالیسی و تعرفه‌ها و درمیان‌گذاری تجارب با کشورهای عضو سارک، هدف کارگاه دو روزه‌ی «تشریک تجارت کشورهای عضو سارک برای تولید انرژی» گفته شده است.
بر اساس معلومات به‌دست‌آمده، هند بیشترین استفاده را از زباله‌های شهری، برای تولید انرژی می‌کند و پاکستان و نیپال، کشورهایی هستند که در رده‌های بعدی از این نظر قرار دارند.
در خبرنامه‌ی وزارت انرژی و آب آمده است که بخش عظیمی از ساکنان حوزه‌ی سارک، از انرژی‌های «بایو مس» به شکل سنتی کار می‌گیرند و این باعث شده تا امراض گوناگون تنفسی، باشندگان این حوزه، به ویژه زنان و کودکان را تهدید کند و محیط زیست را به شدت آسیب بزند.
در این خبرنامه با اشاره به کارگاه آموزشی درمیان‌گذاری تجربه‌های سارک، آمده است که راه‌اندازی این‌گونه کارگاه‌ها، می‌تواند نقش و موقف افغانستان را در سازمان کشورهای عضو سارک، برجسته ساخته و کمک کند تا افغانستان در تصمیم‌گیری‌های این سازمان، دست بالا داشته باشد و این نقش، در درازمدت، در رشد زیربناهای اقتصادی این کشور، اثربخش خواهد بود.
در این خبرنامه هم‌چنان آمده است که موقعیت جغرافیایی افغانستان، برای ترانزیت و انتقال انرژی به کشورهای آسیای میانه، حایز اهمیت است و از لحاظ سیاسی، یک نکته مثبت برای افغانستان ارزیابی می‌شود.
انتهای پیام/
