نتايج پژوهشها نشان می دهد،  رودخانه هيرمند به ويژه دربـازه مـرزی از نوع الگوی شريانی است كه بيشترين تغييرات را نسبت به ديگر الگوهای رودخانه‎ای دارد و مـرز دو كشور كاملاً آگاهانه بر روی بخشهايی از تغييرپذيرترين بستر رودخانه قرار داده شده اسـت. ايـن امر موجب بروز اختلافهای مرزی ميان ايران و افغانستان از ابتدا تا كنون بوده است.

عدم پایبندی به رعایت حق‌آبه ایران از رودخانه‌ مرزی هیرمند در دولت‌های وقت باعث انعقاد قراردادی میان دو کشور در سال 1351 شد. توافقی که در آن سهم ایران از رودخانه مشترک هیرمند 35 درصد نسبت به توافق قبلی کاهش یافت. این در حالی است که بر اساس معاهده میان ایران و افغانستان بر سر رودخانه هیرمند در سال 1318، پنجاه درصد از ورودی رودخانه هیرمند سهم ایران بوده است که در معاهده بعدی در سال 1351، سهم ایران از آب این رودخانه به 820 میلیون مترمکعب (یعنی 35 درصد نسبت به قبل) کاهش داد. اما اگر باز هم افغانستان به معاهده 1351 با ایران پایبند بود، وضعیت سیستان و دریاچه هامون به این شکل و وضعیت وخیم نمی‌شد. رودخانه هیرمند از ارتفاعات نواحی مرکزی افغانستان سرچشمه می‌گیرد و با عبور از 1100 کیلومتر، در شرق کشور وارد ایران می‌شود. این رودخانه منبع اصلی تأمین آب تالاب هامون و اشتغال 70 درصد مردم سیستان به کشاورزی، دامداری و صیادی است.

انتهای پیام/