تاکنون رهبران گروه‌های تروریستی مختلفی در عملیات‌های متفاوتی کشته شده‌اند، اما با مرگ رهبرهای‌شان گروه‌ها باز هم به فعالیت‌های خودشان ادامه دادند، در زیر نگاهی داریم به لیست بالابلند این گروه‌ها. اما در این میان باید به تعریف کلمه «تروریسم» در جغرافیاهای مختلف توجه کرد، تِروریسم که در فارسی از آن با عنوان دهشت‌افکنی یا هراس‌افکنی نام برده شده‌است و هیچ‌کدام از ما تاکنون استفاده نکرده‌ایم، به هرگونه عملکرد یا تهدید برای ترساندن و یا آسیب رساندن به شهروندان، حکومت ، گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی گفته می‌شود. با این حال در هر کشوری می‌تواند این تعریف به تمام نیروهای مخالف همان کشور اطلاق شود، در حالی‌که خارج از آن کشور همان گروه چنین تعبیری نداشته باشد.

این در حالی است که تروریست‌ها معمولا برای تبلیغ ایدئولوژی خود و یا برای مقابله به مثل کردن با کشور دشمن خود دست به کشتار و ترور مردم غیر سیاسی می‌زنند تا با ایجاد ترس و وحشت در جامعه به خواسته‌های خود برسند و برخی گروه‌ها مانند «داعش»، «القاعده» و «طالبان» تا پایان همه رعب و وحشت‌ها رفته‌اند.

هسته‌ اولیه‌ داعش به سال ۲۰۰۴ و زمان زرقاوی برمی‌گردد. ابومصعب الزرقاوی اردنی‌الاصل که سابقه حضور در افغانستان و نبرد با نیروهای شوروی را هم داشت، پس از حمله آمریکا به عراق یک گروه نظامی به نام ‌جماعت توحید و جهاد در این کشور را تشکیل داد. دیری نگذشت که اقدامات سخت‌گیرانه‌ زرقاوی در مناطق سُنی‌نشین و کشتار غیرنظامیان موجب اختلاف میان گروه‌های سنی و القاعده شد. این اختلافات از سال ۲۰۰۵ آشکار شد، اما زرقاوی توانست با تشکیل شورای مجاهدین به‌عنوان سازمانی فراگیر و متشکل از القاعده و پنج گروه شورشی دیگر، در آوریل ۲۰۰۶ بر این اختلافات فائق آید.

وی اندک مدتی بعد، این شورا را شعبه‌ القاعده در عراق معرفی کرد و پیام‌هایی با عنوان امیر القاعده در عراق صادر می‌کرد. از اینجا به بعد، تقریبا تمام جهادی‌های عراق تکفیری شدند و آن‌هایی را که اعتقادی به گرایش سُنی تندرو نداشتند، کافر خواندند. به همین ترتیب، الزرقاوی در سال ۲۰۰۶ در پیامی صوتی به تمام شیعیان عراق اعلام جهاد کرد.

بعد از مرگ زرقاوی، شورای مجاهدین ابو حمزه المهاجر را به ریاست این گروه انتخاب کرد. در سال ۲۰۱۰ نیروهای آمریکایی به منطقه‌ی الثرثار حمله کردند و ابوعمر بغدادی و ابوحمزه المهاجر را کشتند. بعد از این ماجرا، ابوبکر بغدادی به ریاست دولت اسلامی عراق رسید.

ابوبکر بغدادی با انتشار فایلی صوتی، جبهه‌ النصره را امتداد دولت اسلامی در عراق معرفی کرد و نام سازمان خود را به دولت اسلامی در عراق و شام (داعش) تغییر داد. به این ترتیب، دولت اسلامی عراق در سال ۲۰۱۳ نام خود را به دولت اسلامی عراق و سوریه داعش تغییر داد تا بتواند عملیات در دو کشور را پوشش بدهد.

این گروه تروریستی از ۵ هزار تروریست تشکیل شده است که به دلیل ارتباط قوی با عشایر حامی خود در خاک عراق و به طور دقیق‌تر در استان الانبار، در مناطق مشترک سوریه و عراق مانند ادلب، دیرالزور و الرقه فعالیت دارد. این گروه کنترل کامل شهر مرزی الرقه در مرز با سوریه و ترکیه را در اختیار داشته و به ادعای خود «دولت اسلامی» در آن تأسیس کرده است. فتواهای تکفیری از سوی سرکرده‌های این گروه روزانه باعث قتل ده‌ها نفر در استان الرقه و حومه استان حلب می‌شود. در سال ۲۰۱۳ و در پی حمله این گروه به مواضع گردان «احرار شام» و گردان «طوفان شمال» در منطقه مرزی «باب الهوی» در مرز ترکیه، درگیری داخلی میان گروه‌های مسلح سوری آغاز شد.

یک گروه شبه نظامی تروریستی تندروی سلفی مذهب و بلوچ است که نظام جمهوری اسلامی ایران به مبارزه مسلحانه پرداخته است. این گروه بعد از نابودی جندالله با سازمان‌دهی برخی از اعضای آن، شروع به فعالیت و اعلام موجودی کرد. رهبری این گروه را صلاح‌الدین فاروقی بر عهده دارد. این گروه تروریستی تاکنون مسئولیت چند قتل و ترور در نواحی شرقی استان سیستان و بلوچستان را بر عهده گرفته است. گروهک جیش العدل، با آموزه‌های سلفی و باورهای وهابی خود از جمله حامیان سلفی‌های معارض در جنگ سوریه هستند و یکی از دلایل اقدامات تروریستی خود علیه جمهوری اسلامی را حمایت از تکفیری‌های سوری و تروریست‌های معارض دولت سوریه اعلام کرده است.

جبهة النصرة از مهمترین گروهای ضد نظام بشار اسد به شمار می‌آید که با حما‌یت‌های تسلیحاتی آمریکا، غرب و متحدان منطقه‌ای خود توانسته فجایع بزرگی در این کشور رقم بزند.

جبهه النصره به سرکردگی «ابو محمد الجولانی» اواسط سال ۲۰۱۱ میلادی با کمک گروه تروریستی دولت اسلامی عراق و شام(داعش) تأسیس و تقویت شد. بعدها ضمن استقلال از گروه داعش، از سوی «ایمن الظواهری» به عنوان شاخه اصلی القاعده در سوریه انتخاب شد و همین موضوع اختلاف النصره و داعش را در پی داشته است. تعداد نیروهای این گروه ۵ الی ۷ هزار نفر است که در تمام ۱۱ استان از ۱۴ استان سوریه فعالیت دارند. این گروه تروریستی مسئول بسیاری از عملیات‌های انتحاری و انفجار خودروهای بمب‌گذاری شده در مناطق سوریه است. ربایش، ترور و محاصره شیعیان روستاهای نبل و الزهرا در استان حلب از دیگر اقدامات این گروه تروریستی است. در سال ۲۰۱۲ دولت آمریکا جبهه النصره را در لیست گروه‌های تروریستی خود قرار داد. در سال ۲۰۱۳ «ابوبکر البغدادی»، سرکرده گروه تروریستی دولت اسلامی عراق و شام خواستار ائتلاف با جبهه النصره برای تشکیل گروه تروریستی «دولت اسلامی در عراق و شام» شد ولی این موضوع با مخالفت محمد الجولانی، سرکرده جبهه النصره روبرو شد. بسیاری از اعضای این گروه تابعیت غیرسوری دارند و طبق آخرین آمارها، اتباع ۴۸ کشور از جمله عربستان، افغانستان، پاکستان، انگلیس، فرانسه، استرالیا و غیره در این گروه تروریستی عضویت دارند. در اواخر سال ۲۰۱۳ به علت گسترش نفوذ جبهه النصره به مناطق مرزی سوریه و ترکیه و همچنین پیوستن دیگر گروه‌های مسلح به این جبهه، برخی مقامات دولت آمریکا مجبور به مذاکره با سرکردگان جبهه النصره برای پیشبرد طرح خود برای تضعیف دولت سوریه شدند.

آمریکا به دولت اسلامی عراق و به عبارتی جبهه النصرة همچون کالایی نگاه می‌کند که دارای تاریخ مصرف است.بدین شکل که چون مأموریت آنها تمام شود دوباره به زندان باز می‌گردند. این مسئله بارها تکرار شده است. نمونه آن مسئله سوریه است چرا که با آغاز این بحران، صدها نفر به شکلی بسیار مشکوک از زندان‌های واقع در عراق و لبنان فرار کردند و بیشتر آنها راهی سوریه شدند.

سازمان القاعده که به‌نوعی مادر تمام گروه‌های تروریستی مطرح در منطقه است، با حمایت آمریکا در دهه‌ هشتاد میلادی تشکیل شد. این سازمان در ابتدا تحت عنوان دفتر «مکتب الخدمه» و با هدف آموزش، پشتیبانی و تجهیز مجاهدین عرب برای جنگ با شوروی سابق آغاز به کار کرد. مأموریت این گروه البته خیلی زود به ثمر نشست و ارتش شوروی در اوایل دهه‌ هشتاد مجبور به عقب‌نشینی از افغانستان شد، اما این پایان راه القاعده نبود.

اسامه بن لادن رهبر القاعده در سال ۲۰۱۱ در عملیات نظامی ارتش آمریکا در پاکستان کشته شد و پس از آن ایمن الظواهری رهبری این شبکه را بر عهده گرفته‌است. شاخه‌های مختلف این شبکه در کشورها و مناطق متفاوتی فعال هستند. جبهه النصره در سوریه و انصار الشریعه در یمن از شاخه‌های القاعده هستند که کنترل بخش‌هایی از این دو کشور را در اختیار دارند.

القاعده حملات متعددی را علیه اهداف نظامی و غیرنظامی در کشورهای مختلف انجام داده‌اند. حملات ۱۱ سپتامبر مهمترین آن‌ها بود که آمریکا در پاسخ به افغانستان حمله کرد. در این مدت القاعده با همان ایدئولوژی و دیدگاه در این کشور شکل گرفت که این اتفاق نیز مرحله‌ دیگری از تقویت گروه‌های تکفیری را رقم زد. در واقع در عراق، القاعده با قوی‌ترین ارتش دنیا درگیر شد که این مبارزات موجب شد نگاه چریکی این سازمان دقیق‌تر شود، تاکتیک‌های جنگی آن ارتقا یابد و در کل، آب‌دیده و قَدَر شود و در نهایت، با استفاده از مقبولیت خود در بخش‌هایی از جوامع اسلامی، عناصر و نیروهای بیشتری را به خود جذب کند.

اوم‌شینریکیو یک فرقه ژاپنی است که در چندین کشور به عنوان گروه تروریستی شناخته شده‌است، این گروه در سال ۱۹۸۴ توسط شوکو آساهارا به وجود آمد. در سال ۱۹۹۵ اعضای این فرقه گاز سارین را در متروی توکیو پخش کردند که در این حملات سیزده نفر کشته و بیش از پنجاه نفر مجروح شدند و هزاران نفر تا مدتی با عوارض جسمی این حملات دست و پنجه نرم می‌کردند.

اوم‌شینریکیو، که معنی آن «حقیقت عالی» است در دهه ۱۹۸۰ به عنوان یک گروه معنوی که بر پایه تلفیق باورهای هندوها و بوداییان بود، به وجود آمد اما به تدریج به فرقه‌ای تبدیل شد که موجودیت خود را بر اساس پیشگویی‌های مسیحیت درباره آخرالزمان، قرار داد.

بوکوحَرام با ترجمه «تحصیل غربی حرام است» یک گروه شورشی و جهادی اسلامی در شمال نیجریه است که خواستار تعطیلی تمامی مدارس نوین در نیجریه بوده و به دنبال شریعت اسلامی بر همه ۳۶ ایالت نیجریه است. این گروه که در نیجر، چاد و شمال کامرون نیز فعال است در سال ۲۰۰۲ تأسیس شده و پیشتر با شبکه القاعده ارتباط داشت اما در مارس ۲۰۱۵ با ابوبکر بغدادی بیعت کرد و نام خود را به ولایت غرب آفریقای دولت اسلامی تغییر داد. محمد یوسف بنیان‌گذار این گروه با دموکراسی، آموزش سکولار و دانش مخالف بود، او حتی کروی بودن زمین را هم زیر سوال برده بود پس از مرگ او ابوبکر شکائو رهبر گروه شد. بوکوحرام حملات متعددی به بانک‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌های بزرگ را طرح ریزی کرده است که منجر به مرگ هزاران نفر شده‌اند.

ارتش خلق نام شاخه نظامی حزب کمونیست فیلیپین است. ارتش نوین خلق را «برنابه بوسکاینو» معروف به «فرمانده دانته» در ۲۹ مارس ۱۹۶۹ تأسیس کرد. ارتش نوین خلق یک گروه شورشی مائونیستی و شاخه چهار هزار نفره از شورشیان مسلح حزب کمونیست فیلیپین است که اعضای آن از چهار دهه گذشته تاکنون علیه دولت مرکزی می‌جنگند.

این ارتش در هنگام تشکیل در سال ۱۹۶۹ تنها ۵۰ چریک و ۳۵ قبضه تفنگ داشت، اما به تدریج رشد کرد و در سال ۱۹۷۲ که سربازان دولتی، کمونیست‌ها را محاصره کردند تعداد آنان به ۶۰۰ نفر می‌رسید.

فارک

فارک با نام کامل نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا یک سازمان چریکی انقلابی مارکسیست-لنینیستی است که دولت کلمبیا آن را گروهی تروریستی می‌داند. نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا در دهه ۱۹۶۰ به عنوان «شاخه مسلح» حزب کمونیست کلمبیا تشکیل شدند. در دهه ۱۹۸۰ میلادی، با انتشار شواهدی مبنی بر دست‌داشتن این گروه در قاچاق مواد مخدر، فارک رسما از حزب کمونیست کلمبیا جدا شد، اما به حیات چریکی خود ادامه داد. مقام‌های دولت کلمبیا تخمین می‌زنند که سازمان فارک دارای کادری بالغ بر ۸ هزار چریک باشد. تا کنون بیش از ۱۷ هزار نفر در درگیری‌های بین فارک و دولت کشته شده‌اند.

سپاه صحابه یک سازمان تروریستی مبتنی بر اندیشه‌های مدارس دیوبندی در پاکستان است که در سال ۱۹۸۵ و برای تقابل با اتحاد شیعیان پیوسته و خصوصاً در برابر جنبش جعفریه پاکستان تاسیس شد. این سازمان در ترور بسیاری از شیعیان دست داشته است.

طالبان به معنای طلبه‌ها نام گروهی از شبه نظامیان روحانی مخالف دولت افغانستان است که دارای عقاید دُگم مذهبی و وابسته به مکاتب حنفی و  وهابی در دین اسلام است. رهبری طالبان پس از مرگ ملا عمر، ملا اختر منصور بود که او هم به تازگی کشته شده و هنوز رهبر بعدی معرفی نشده است.

حمایت‌های مکرر و پنهان عربستان سعودی از طالبان ادامه داشت و آنها با شعار جهاد با شرک و کفر و اینکه هر کس کشته شود به بهشت خواهد رفت به زودی پیروان زیادی از افغانستان و پاکستان پیدا کردند. طالبان پاکستان در سال ۲۰۰۷ میلادی با هدف استقرار حکومت اسلامی و جاری کردن قوانین شرع در پاکستان، وارد مبارزه مسلحانه شد. از طالبان پاکستان به عنوان شبکه‌ای متشکل از تعدادی گروه‌های تندرو محلی نام برده می‌شود. در بدو امر مردم افغانستان به این گروه خوشبین بودند و گمان می‌کردند، آنها می‌توانند به جنگ‌های داخلی افغانستان پایان دهند.

جبهه اسلامی سوریه در دسامبر ۲۰۱۲ با پیوستن ۱۱ گروه افراطی تروریست آغاز به کار کرد، هسته مرکزی آن توس «حسان عبود»، معروف به «عبدالله الحموی»، سرکرده گروه تروریستی آزادگان اسلامی شام تشکیل شد و در حال حاضر ۳۰ هزار تروریست در این گروه حضور دارند که حوزه فعالیت آنها در تمام نقاط سوریه است.

این گروه از ایدئولوژی تکفیری پیروی می‌کند و مسئول بسیاری از حملات به اقلیت‌های مذهبی سوریه مانند مسیحیان است. شعار این گروه «مبارزه با شیعیان، مسیحیان و تأسیس دولت سنی مانند سلسله اموی در شام» است.

جبهه اسلامی سوریه در بسیاری از درگیری‌ها با گروه‌های مختلف از جمله ارتش آزاد همکاری کرده اما از به رسمیت شناختن ائتلاف ملی مخالفان به عنوان نماینده مردم سوریه امتناع می‌کند؛ این گروه خود را جزئی از القاعده می‌داند و در درگیری‌های داخلی اخیر میان گروه‌های تروریستی سوریه، حملات زیادی علیه داعش انجام داد.

این گروه که به سرکردگی «زهران علوش»، سرکرده گروه تروریستی «گردان اسلام» در سپتامبر ۲۰۱۳ اعلام موجودیت کرد، متشکل از ۵۰ گروهک با تفکر سلفی افراطی است که بیشتر در دمشق و حومه آن فعالیت می‌کنند. جیش الاسلام معروف به ارتش عربستان در سوریه است. این نامگذاری به این دلیل است که اختلافات موجود در ائتلاف ملی مخالفان سوریه باعث اختلاف و جدایی گروه‌های مسلح داخل سوریه شد و عربستان توانست با سرمایه‌گذاری و ارسال سلاح برای گروه‌های مستقر در حومه دمشق آنها را با یکدیگر متحد کند.

با وجود اعلام اینکه جیش الاسلام با هدف جلوگیری از گسترش گروه‌های تکفیری در سوریه فعالیت خود را آغاز کرد اما گروه‌های وابسته به آن از جمله «فتح الشام»، «گردان توحید الاسلام» و «گردان الانصار» از مهمترین گروه‌های تکفیری سوریه هستند. تعداد اعضای آن بیش از ۱۷ هزار نفر تخمین زده می‌شود.

گردان اسلام به سرکردگی زهران علوش از ارکان اصلی جیش الاسلام است که ۹ هزار نیرو در اختیار دارد. این گروه از نظر سلاح و تجهیزات نظامی از مجهزترین گروه‌های مسلح مخالف دولت سوریه است.

ارتش آزاد سوریه در آگوست سال ۲۰۱۱ با سازماندهی نظامیان جدا شده از ارتش سوریه که به ترکیه گریخته بودند؛ به فرماندهی «ریاض الاسعد» تشکیل شد. البته به دلیل افزایش فعالیت گروه‌های تروریستی دیگر در سوریه بیشتر سرکرده‌های این گروه به جای شرکت در درگیری‌ها در عرصه سیاسی حضور داشتند.

در سال ۲۰۱۲ کشورهای عربی و غربی با هدف آنچه حمایت از گروه‌های معتدل مخالف دولت سوریه عنوان کردند، اقدام به تشکیل ستاد مشترک ارتش آزاد کرده و تمام گروهک‌های وابسته به آن را در زیر مجموعه آن سازماندهی کردند. سرکردگی این ستاد بر عهده «سلیم ادریس»، افسر فراری ارتش سوریه واگذار شد. در سال ۲۰۱۳ در پی آغاز درگیری‌های داخلی میان گروه‌های مسلح تروریستی و ضربه‌های سنگینی که ارتش آزاد در درگیری با گروه تروریستی داعش متحمل شد، سلیم ادریس از سرکردگی این گروه برکنار و «عبدالاله البشیر» جایگزین او شد.

او که عضو یکی از گروهک‌های وابسته به ارتش آزاد در منطقه مرزی با سرزمین‌های اشغالی فلسطین بود، در یکی از عملیات‌های ارتش سوریه به شدت زخمی و توسط نظامیان صهیونیست به بیمارستانی در شمال سرزمین‌های اشغالی منتقل شد. ارتش رژیم صهیونیستی پس از موافقت با آموزش وی برای بازگشت به سوریه، ضمن اعلام رسمی مرگ وی، البشیر را برای آموزش‌های نظامی به طور مخفیانه به یکی از پایگاه‌های نظامی ارتش صهیونیستی در شهر اشغالی حیفا منتقل کرد.

در حال حاضر این ستاد با هیچ یک از گروه‌های وابسته به خود از جمله «شهدای سوریه»، «احرار سوریه» و غیره ارتباط مستقیم ندارد و حتی برخی از گروه‌ها، آن را به عنوان نماینده خود برای دریافت کمک های خارجی به رسمیت نمی‌شناسند. تعداد نیروهای وابسته به ستاد مشترک ارتش آزاد حدود ۱۰ هزار نفر است که بیشتر آنها در مناطق مرزی ترکیه و سوریه حضور دارند.

شبکه حقانی

شبکه حقانی یک گروه شبه‌نظامی در مناطق مرزی افغانستان و پاکستان است که عملیات‌هایی را علیه نیروهای امریکا، ناتو و دولت افغانستان سازمان‌دهی می‌کند. رهبری این گروه که ارتباط بسیار نزدیکی با طالبان دارد، بر عهده جلال‌الدین حقانی از رهبران مجاهدین افغان در دوران جنگ با شوروی است.مولوی جلال‌الدین حقانی در سال ۱۳۷۰ موفق شد شهر  خوست مرکز ولایت خوست را از چنگ حکومت نجیب‌الله درآورد. وی در اولین کابینه مجاهدین پس از سقوط کابل در سال ۱۳۷۱ پست وزارت دادگستری را بر عهده داشت. چند سال بعد متحد طالبان شد و در حکومت طالبان پست‌هایی همچون فرماندهی طالبان در شمال کابل، وزیر مناطق مرزی و امور قبایلی را بر عهده داشت.

مقر اصلی این شبکه دقیقاً معلوم نیست اما به نظر می‌رسد وزیرستان واقع در مناطق قبیله‌ای فدرال پاکستان مهمترین پایگاه این شبکه باشد. هر چند این گروه در مناطق مختلف مرزی افغانستان بیشتر فعالیت دارد. آمریکا گفته‌است که شبکه حقانی از جولانگاه‌های امن خود در پاکستان دست به عملیات می‌زند و بارها از پاکستان خواسته‌است ارتباط خود با شبکه حقانی را قطع کند.

جنبش جوانان مجاهدین‎ معروف به الشباب یک گروه اسلام‌گرای سومالیایی است که از سال ۲۰۱۲ بخشی از شبکه القاعده شده‌است.این گروه در گذشته بخش‌هایی از مرکز و جنوب سومالی را در کنترل خود داشت اما در سال ۲۰۱۵ شهرهای بزرگ را از دست داده و تنها چند منطقه روستایی را در تصرف خود دارد تعداد سربازان الشباب در سال ۲۰۱۴ بین ۷ تا ۹ هزار نفر برآورد شده‌است.

این گروه در فهرست سازمان‌های تروریستی ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا و امارات قرار دارد. الشباب هدف خود را «جهاد علیه دشمنان اسلام» می‌داند و بارها به نیروهای دولتی و اتحادیه افریقا در موگادیشوحمله کرده است.

این گروه در جریان جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، ده‌ها تماشاگر این بازی‌ها را قتل عام کردند. در سال ۲۰۱۳ با حمله به یک مرکز خرید در نایروبی، پایتخت کنیا ۶۷ نفر را کشتند و در دوم آوریل ۲۰۱۵ با حمله به خوابگاه دانشجویان دانشگاه «گاریسا» در کنیا ۱۴۸ دانشجوی مسیحی را کشتند. هر دو حمله توسط مردان نقابدار مسلح انجام شد که افراد را به رگبار گلوله می‌بستند.

تجارت عاج فیلم، یکی از مهمترین منبع مالی الشباب و بوکوحرام است. عاج در کشور مبدا، کیلویی صد دلار به واسطه‌ها فروخته می شود، اما زمانی که به چین یا تایلند می‌رسد کیلویی ۲۱۰۰ دلار قیمت پیدا می کند.

پیش بینی می شود که الشباب هزاران نفر نیرو داشته باشد که چند صدنفر از آنها را خارجیان تشکیل می هند. خارجیانی که اغلب آنها از خاورمیانه بوده و سابقه جنگ در افغانستان و عراق را دارند. در میان اعضای الشباب جوانانی سومالیایی دیده می شوند که برخی از آنها از جوامع اروپایی و آمریکایی به این گروه پیوسته اند. در همین رابطه مقامات آمریکایی از این امر ابراز نگرانی کرده اند که تروریست های فعال در افغانستان و پاکستان، به سومالی پناهنده شوند.‬

الشباب و القاعده در سال ۲۰۱۲ اعلام کردند که با یکدیگر متحد شده اند و «مختار ابوزبیر» رهبر الشباب اعلام کرد که در عملیات های بین المللی القاعده شرکت می کند. حمله به تاسیسات متعلق به رژیم اسرائیل در شهر مومباسا در سال ۲۰۰۲ میلادی و تلاش برای حمله به هواپیمای حامل گردشگران اسرائیلی نیز به احتمال زیاد توسط نیروهای القاعده در سومالی انجام شده اند.الشباب از ایده های وهابیون عربستان سعودی الهام گرفته و این در حالی است که اغلب مسلمانان سومالی از صوفیان میانه رو هستند.

این گروه تروریستی در مارس ۲۰۱۳ و با افکار جهادی سلفی تشکیل شد.این گروه از صدها تروریست خارجی تشکیل شده است که بیشتر آنها از شمال قفقاز(چچنی و ...) هستند. جیش المجاهدین و الانصار بر اساس آنچه به زعم خود «دولت اسلامی در سوریه» می‌خوانند، فعالیت می‌کنند.

محدوده فعالیت آن‌ها به طور مشخص در شهر حلب و برخی مناطق حماه و لاذقیه است. سرکردگی این گروه را یک تروریست خطرناک چچنی ملقب به عمر الشیشانی برعهده دارد که مسئول برنامه ریزی بسیاری از حملات تروریستی انتحاری به شمار می‌رود.الشیشانی خود را به آنچه دولت اسلام در عراق و شام می‌خواند، منتسب می‌داند.

 

هفت گروه مسلح در ۲۴ مارس ۲۰۱۵ تشکل موسوم به جیش الفتح را تأسیس کردند که در یک اتاق عملیاتی مشترک و تحت فرماندهی نظامی واحد قرار دارد. جبهه النصره شاخه القاعده در سوریه از مهمترین گروه‌‌های تشکیل دهنده جیش الفتح است، به این گروه تروریستی باید، گروه‌های موسوم به احرار الشام، جندالاقصی، جیش السنه، فیلق الشام، لواء الحق و اجناد الشام را اضافه کرد.

جیش الفتح اقدامات تروریستی و مسلحانه خود را با هدف برپایی آنچه دولت اسلامی در سوریه خوانده، توجیه می‌کند، شمار تروریست‌های جیش الفتح، چهار هزار نفر برآورد شده است.

با وجود تلاش تروریست‌های جیش الفتح برای اینکه خود را به‌عنوان معارض میانه‌رو نشان دهند، با این حال این ادعا که از سوی آمریکا، عربستان و دیگر حامیان تروریست‌های تکفیری با هدف سرپوش گذاشتن بر جنایاتشان مطرح می‌شود، حقیقت و ماهیت واقعی این تشکل و تکیه آن بر عقاید و افکار شبکه تروریستی القاعده را نمی‌تواند انکار کند به ویژه آنکه ابومحمد الجولانی سرکرده جبهه النصره در سوریه به صراحت در سال ۲۰۱۳ بیعت خود با ایمن الظواهری سرکرده شبکه القاعده را اعلام کرده بود.

تشکل تروریستی جیش الفتح از حمایت‌های خارجی گسترده عربستان، قطر و ترکیه برخوردار است که این کشورها برای اعمال نفوذ بیشتر در صفوف تروریست‌های مسلح در سوریه با یکدیگر رقابت می‌کنند.

منبع: مهر

انتهای پیام/