به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، صنعت انیمیشن کره جنوبی طی دو دهه اخیر پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای کرده است به طوری که به جای این که صرفا کارهای تصویرسازی انیمیشن‌های کشورهای غربی را انجام دهد به یک تولیدکننده موفق انیمیشن بخصوص در عرصه سریال‌های تلویزیونی تبدیل شده که منبع درآمد خوبی برای این کشور شده است.

سریال‌های انیمیشنی مثل اتوبوس‌های کوچک (در حال پخش از شبکه پویا)،لاروا، مانک، دومو و پورورو در کشورهای آسیایی و اروپایی و حتی در آمریکا بسیار موفق و محبوب ظاهر شده‌اند. در خود کره جنوبی هم که کودکان آن نسل‌ها تماشاچی کارتون‌های دیزنی، دریم‌ورکز و انیمه‌های ژاپنی بوده‌اند به طرفداران پر و پا قرص کارهای وطنی تبدیل شده‌اند. علاوه بر این در کنار آنها بازار جدیدی برای عرضه محصولات جنبی این کارتون‌ها مثل انواع عروسک و اسباب‌بازی، لوازم‌التحریر، لباس‌ها و کیف مدرسه با عکس این شخصیت‌ها در کره و بقیه کشور‌ها به وجود آورد. برای مثال تعداد این اقلام جنبی برای کارتون پورورو به بیش از 1500 قلم می‌رسد که در بیش از 150 کشور دنیا مشتری دارند یا این که در مدت 10 روز حدود سه میلیون قطعه تمبر پستی که تصویر پورورو داشت، به فروش رفت.

سریال انیمیشن کامپیوتری پنگوئن کوچولویی به نام پورورو یکی از موفق ترین کارهای ساخته شده طی این سال‌هاست. به طوری که در یک نظر خواهی که برای انتخاب سمبل المپیک 2018 کره انجام شد 39.8 درصد از افراد زیر 20 سال پورورو را به عنوان اولین گزینه منتخب برگزیده بودند. محبوبیت این شخصیت کارتونی تا حدی است که به ان نام لقب پرزیدنت پورورو را داده‌اند. اخیرا در کشور سنگاپور یک پارک موضوعی پورورو برای کودکان 2 تا 9 سال ساخته شده که در آن بچه‌ها می‌توانند با شخصیت‌های این سریال بازی‌های مختلفی انجام دهند.

سریال انیمیشن پورورو که اولین بار سال 2003 از کانال ای‌بی‌اس کره جنوبی پخش شد توسط شرکت اکان انیمیشن استودیو و اکانیکس اینترتینمنت در پنج فصل و 208 قسمت ساخته شد. مدت زمان هر قسمت تا پایان فصل سوم پنج دقیقه و از آن به بعد به 11 دقیقه افزایش یافت.

این سریال که به شیوه انیمیشن سه بعدی کامپیوتری ساخته شده درباره ماجراهای پورورو و دوستانش است که در یک روستای پربرف در جنگل پرونگ پرونگ زندگی می‌کنند و معمولا در جریان بازی هایشان با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند که هنگام حل آن مشکل در هر قسمت تجربه‌های عملی و اخلاقی می‌آموزند. کسی نمی‌داند آنها چطور به این جزیره دور افتاده که پای هیچ انسانی به آنجا نرسیده آمده‌اند، اما دهکده آنها درست جایی است که تابش خورشید گرمای بیشتری دارد و سوز سرما هم کمتر است و در آن پورورو پنگوئن شاد و پرانرژی که یک کلاه خلبانی و یک عینک پرواز بر چشم دارد با دوستانش پوبی خرس قطبی، ادی روباه، لوپی سگ آبی، کرانگ دایناسور و پنگوئن ماده‌ای به نام پتی زندگی می‌کنند. همه آنها رفتارهای شخصیتی متفاوت و سلیقه‌های مختلفی دارند که بعضی مواقع موجب بروز دردسرهای کوچکی در دنیای سفید و آرام آنها می‌شود، اما همه آنها دوستان خوبی هستند و می‌دانند چطور در هنگام سختی به کمک همدیگر بیایند.

پورورو چگونه خلق شد؟

ایده ساخت این کار ابتدا اولین بار به ذهن چوی جونگ ایل موسس اکانیکس اینترتینمت رسید که سفارش ساخت کاری با تم حیوانات در زمستان را گرفته بود. او طراحی این شخصیت بانمک را انجام داد و بر مراحل مختلف کار مثل خط داستانی، موسیقی و جنبه‌های دیگر کار نظارت داشت.

وقتی فصل اول این کار در سال 2003 ارائه شد، مخاطب آن گروه سنی 2 تا 4 سال بودند در این فصل پورورو یک بچه پنگوئن 5 ساله است که با وجود ناتوانی پنگوئن‌ها در پرواز، عاشق پرواز کردن است و با 6 دوستش زندگی می‌کند و به تدریج با ادامه سریال همه آنها بزرگ‌تر می‌شوند و ماجرا‌ها طیف مخاطبین بیشتری را در برمی‌گیرد.

بیشتر انیمیشن‌های پورورو یک بک‌گراند خنثی داشتند و در نتیجه این انیمیشن می‌توانست مورد قبول همه بچه‌های دنیا باشد. در مدل‌هایی که این شخصیت با الهام از آنها ساخته شد یکی میکی ماوس شرکت والت دیزنی دیگری شخصیت گربه محبوب ژاپنی هلو کیتی بود. سازندگان کار عمدا از رنگ‌های آبی، صورتی و سفید که برای کودکان آشنا بوده و معرف هر دو جنس مذکر و مونث است استفاده کردند و هنگام ساخت تهیه‌کنندگان به هر نوع جزئیاتی که ممکن بود نشانه‌های فرهنگ خاصی بوده یا مرجع تاریخی داشته باشد که حساسیت بینندگان مختلف را در کشور‌های جهان برانگیزد توجه کردند و حتی برای باورپذیرتر کردن شخصیت‌ها به جای بال و پنجه برای آنها دست طراحی کردند.

وقتی سری اول پورورو ساخته شد داستان‌های هر قسمت بسیار ساده و عادی بود. کمی بعد پدر و مادر‌ها به چوی جونگ ایل پیشنهاد کردند در قسمت‌های جدید سریال تا حدی مضامین آموزشی را بگنجاند. تهیه‌کنندگان سریال با درخواست‌های متفاوتی روبه‌رو شدند؛ ازجمله این که بچه‌ها باید چه چیزهایی بخورند یا این که چه بازی‌هایی بکنند تا این موضوع که هر کسی چه کاری می‌تواند برای جامعه‌اش انجام دهد. وقتی این اپیزود‌های جدید ساخته شد، بچه‌ها کارهای خوب پورورو را تقلید می‌کردند مثل وقتی می‌خواهید از جاده عبور کنید دست راستتان را بالا ببرید، در غذا خوردن ایراد نگیرید یا این که اهمیت به شست‌وشو و پاکیزگی دهید. این داستان‌ها بخوبی بچه‌ها را تحت تاثیر قرار داد که با استفاده از این روش جالب عادت‌های غلط خود را اصلاح کنند.

جایزه رئیس‌جمهور

سریال انیمیشن پورورو سال 2003 برنده جوایز متعددی شد که یکی از آنها جایزه وزارت فرهنگ و توریسم کره جنوبی بود. سال 2006 پورورو جایزه رئیس‌جمهور برای بهترین شخصیت انیمیشن را دریافت کرد و سال 2013 جایزه برندهای خلاقانه را دریافت کرد. این شخصیت سال 2014 به عنوان سمبل صادرات عمده در سئول برگزیده شد.

موفقیت سریال تلویزیونی پورورو کمپانی سازنده را ترغیب کرد که سال 2013، همزمان با ده سالگی این شخصیت یک فیلم بلند سینمایی از ماجراهای پورورو ساخته شود. این انیمیشن کامپیوتری سه بعدی 77 دقیقه‌ای که ساخته مشترک کره جنوبی و چین است، ژ انویه 2013 در سینما‌های هر دو کشور اکران شد. داستان فیلم برخلاف سریال صرفا در دهکده اتفاق نمی‌افتد، بلکه در لوکیشن‌های مختلفی کار شده است. داستان این فیلم که پورورو و ماجرای مسابقه اتومبیلرانی نام دارد، از این قرار است که پورورو و دوستانش به طور اتفاقی موجب فرود اضطراری یک هواپیما در دهکده می‌شوند. در هواپیما تعدادی لاک‌پشت هستند که می‌خواهند برای مسابقات اتومبیلرانی به نورتپیا بروند. پورورو و دوستانش هم به دنبال آنها راهی نورتپیا می‌شوند تا در مسابقه اتومبیلرانی شرکت کنند. نمایش این فیلم در سینما‌های هر دو کشور با موفقیت تجاری همراه بود.

منبع: جام‌جم

انتهای پیام/