ـ با تحقیر کلامی آزارتان بدهد و با عبارات و کلمات ناخوشایند با شما حرف بزند. خانواده، همکاران و دوستانتان را نیز با خشونت کلامی تحقیر کند.
ـ با تملک گرایی و احساس حسادت آزارتان بدهد و مدام شما را متهم به بیوفایی و خیانت بکند.
ـ اموال تان را تصاحب کند. درآمد و هزینهها را کنترل کند و با اینکه چه چیزی دیدید و کجا رفتید تهدیدتان کند.
ـ مدام شما را اصلاح کند و رفتارتان با دوستان، همکاران، خانواده و در محیطهای اجتماعی کنترل کند و یا اجازه ندهد ارتباطاتتان را حفظ کنید.
ـ شما را تهدید کند که ترکتان خواهد کرد و اجازه ندهد ارتباط درستی با فرزندتان برقرار کنید.
ـ سطح تحصیلات، دانش، فرهنگ خانوادگی و باورهای فکری و مذهبی تان را تحقیر کند.
ـ به ظاهر و رفتارتان ایراد بگیرد و مدام یادآوری کند شما آن چیزی نیستید که او میخواسته.
*غار تنهایی مردان
همیشه
احقاق حقوق زنان در اولویت دستور کاری بسیاری از سازمان های مردم نهاد و
تشکل های اجتماعی قرار داده شده است. در این میان مردانی که با بسیاری از
مسایل و دغدغه ها دست به گریبان دارند، به دنبال راه امنی برای لااقل آرامش
خود هستند. این آرامش، با افزایش آمار خشونت علیه شان، نگاه غریبانه تری
به خود می گیرد.
بسیاری از اخبار خشونت علیه زنان، در قالب پلاکاردهای
حمایتی و اخبار و ... دست به دست می چرخد اما شاید به خاطر درونگراتر بودن
مردان، این اخبار به خوبی منعکس و منتشر نمی شود. تنها آمار بسیار کمی از
خشونت های خانگی شاید ارائه می شود و بقیه
این آمار در غار تنهایی مردان دفن می شود.
گفتنی است،به طور کلی در مبحث خشونت موضوع کنترل خشم مطرح است. کسی اعمال خشونت می کند که نتواند خشمش را کنترل کند. کنترل خشم نیازمند فاکتورهایی همچون واردنشدن استرس به افراد است. اگر فشار استرس زیاد باشد؛ خشونت به سرعت اتفاق خواهد افتاد. بنابراین اگر زن ها احساس کنند تحقیر می شوند، بر آن ها نگاه جنسیتی وجود دارد و برابری مالی و حقوقی در محل کارشان نیست آرام آرام دچار استرس بیشتری خواهند شد که به تبع خشم اشان را راحت تر بروز می دهند. درحالی که زنی که در استرس کمتری است کمتر دچار خشم خواهد شد.
انتهای پیام/