به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از جمله عوامل زمینه ساز شک و تردید، حساس شدن به رفتارها و سرگرمی طرف مقابل با گوشی موبایل و سرک کشیدن های گاه و بی گاه در شبکه های اجتماعی است.دو محور اصلی هر رابطه‌ای و به‌ خصوص در زندگی مشترک، اعتماد و احترام است‌ و اگر هرکدام از این دو محور آسیب ببینند ممکن است رابطه کاملاً از بین برود. در حقیقت این دو، خط قرمز‌هایی هستند که هیچگاه نباید از آنها عبور کرد.  
 
به محض اینکه بی‌اعتمادی در رابطه‌ای به‌ وجود بیاید رابطه به سمت ویرانی می‌رود. شک به همسر از آن دسته عواملی است که می‌تواند هم احترام و هم اعتماد را از بین ببرد و به‌ تدریج پناهگاه امن خانه و زندگی مشترک را به جهنمی تبدیل کند. هر زوجی حداقل یکبار در زندگی شک را تجربه کرده‌اند ولی شک در هیچ کجا مثل زندگی مشترک و شک به همسر نمی‌تواند مخرب باشد.  
 
اما گاهی شکاکی از مرز خود می گذرد و به بدبینی تبدیل می شود. بیماری بدبینی یا نام پارانوئید گاهی تا حدی پیش می رود که فرد، بیمار روحی و نیازمند دارو می شود تا بتواند سالم زندگی کند. پارانوئید نوعی ترس بیش از اندازه است که اعتماد را از وجود فرد می گیرد و همیشه با یک عینک بدبینی به همه رویدادهای زندگی نگاه می کند. شاید حتی پوچی و بی هویتی تا اندازه ای در او نفوذ کند که دست به خودکشی بزند. اما این چاره کار نیست. پارانویای شدید هم قابل درمان است. پیش از هر چیز باید بدانید چگونه بر این ترس غلبه کنید و خود را از این دنیای ناامن خیالی که ساخته اید، بیرون بکشید.  
 
اما در کنار این بدبینی و شک های بیمارگونه بسیاری از زوج ها درگیر بدبینی و درک نشدن و درک نکردن متقابل هستند که بعد از گذشت مدتی منجر به جدایی می شوند. بر این اساس مدت زمان زندگی مشترک به حدود پنج سال رسیده است. البته هستند زوج هایی که بعد از 10 سال زندگی با شریک زندگی که بدبینی و شکاکیش پایانی نداشت به زندگی مشترک خود خاتمه دادند.  
 
با سرکشی در راهروهای دادگاه خانواده با زوج هایی روبه رو میشویم که به دلیل شکاکی در دادگاه حاضر شده اند و به طور توافقی حاضر به جدایی هستند. البته مواردی نیز مشاهده می شود که زن یا دختر پس از گذشت مدتی که به دلیل شکاکی در خانه همسر حبس بوده است با شکایت و مراحل قانونی برای طلاق اقدام کرده است. این در حالی است که هیچ گونه امار دقیقی دال بر طلاق به دلیل شکاک بودن زوجین و یا یکی از طرفین اعلام نشده است.
 
اما علم روانشناسی معتقد است که شک داشتن در زندگی مشترک تا حدی معقول است و نشانه علاقه و توجه به طرف مقابل است. اما بیش از این نشانه اختلال پارانوئید است.حسین ابراهیمی مقدم، به عنوان یک روانشناس، اقتصاد و ناموس را از عوامل مهم شکاکیت در افراد می داند.  
 
او با اشاره به اینکه بعضی مواقع بدگمانی ریشه در گذشته فرد شکاک دارد توضیح می دهد که ممکن است فرد شکاک در گذشته خود با افرادی رابطه داشته است که روابط آنها خارج از عرف بوده است.  
 
به گفته مقدم، فرد شکاک حتی اگر در زمان حال مسئله ای برای شک کردن پیدا نکند مشکلاتی را برای آینده فرض کرده و به عملکرد درست همسرش در مقابل آن مشکلات فرضی شک می کند. به این ترتیب اگر چه امتناع از توضیح و استدلال منطقی وضعیت فرد شکاک را بدتر می کند اما پاسخ دادن و روشن کردن نقاط مبهم نیز چندان مشکلی را حل نمی کند.  
 
این در حالی است که شک و تردید در زندگی مشترک تنها جنبه روانشناسانه و رفتاری دارد و قانون در این مورد دخالتی نداشته است. دخالت از این جنبه که اگر یکی از طرفین بنا به شک و تردیدی که دارد و به عنوان مثال گوشی همسر خود را چک می کند مورد مجازات قرار نمی گیرد و در واقع شکایت در این مورد بی معنا خواهد بود.  
 
به عبارت دیگر شک و تردید ظاهرا با هیچ یک از عنوان‌های مجرمانه قابل انطباق نیست و قانونگذار در قانون مدنی صرفا زوجین را مکلف به حسن معاشرت با یکدیگر کرده است که این امر با تفسیری موسع از قانون می‌تواند از مصادیق تکلیف به حسن معاشرت تلقی شود. هر چند ضمانت اجرای قانونی برای آن مقرر نشده است.  
 
منبع: پارسینه
 
انتهای پیام/