مرسوم است وقتی دیوار تَرَک برمی‌دارد، "بتونه‌‎کاری"اش می‎کنند، وضعیت بنای تازه‌ساخت اصلاح‌طلبان و حامیان دولت، امروز به اینجا کشیده است.

به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، حسام رضایی: مرسوم است وقتی دیوار تَرَک برمی‌دارد، "بتونه‌‎کاری"اش می‎کنند؛ بنای تازه‌ساخت اصلاح‌طلبان و حامیان دولت، امروز به این نقطه رسیده است. بنایی که ساخته شد تا آرزوی اصلاح‌طلبان برای بازگشت بی سر و صدا به قدرت، محقق شود. اما گویا این ساختمان، تحملِ سنگینیِ بلندپروازی‌هایِ اصلاح‌طلبان را نداشت. تَرَک پشت تَرَک! اولین نشانه‌اش هم فردای 24 خرداد 92 ظهور کرد. همان هنگام که دولت یازدهم، "رحم اجاره‌ای" شد و فضایی برای انعقاد نطفه اصلاحات.

بتونه‌کاری روی شکاف؛ آیا اختلاف اصلاحات - اعتدال پُر می‌شود؟

حال که 3 سال از بالارفتن اسکلت "ائتلاف چپ‌ها با اعتدالیون" می‌گذرد، "تَرَک" به "شکاف" تبدیل شده است. شکافی که اگرچه در دوران "پیشا 7 اسفند"، لاجرم با "بتونه لیست امید" پُر شد اما سبقت لاریجانی از عارف و استقبال حامیان دولت از ریاست "فیلسوف اصولگرا"، اصلاح‌طلبان را دل‌چرکین کرد.
رسانه‌های اصلاح‌طلب، فردای انتخابات هیئت‌رئیسه موقت مجلس و جلوس لاریجانی بر کرسی ریاست، با تیترهایی همچون "دفن اخلاق" و "عکس با عارف، رأی به لاریجانی"، به استقبال از کسانی رفتند که امیدشان را ناامید کرده بودند. 

ریخته‌شدن رأی دولتی‌ها به سبد علی لاریجانی در انتخابات ریاست مجلس، عملی "انتحاری" و "دفعی" نبود. آن هنگام که اصلاح‌طلبان بر سرلیستی عارف در تهران تأکید داشتند، غلامعلی دهقان سخنگوی حزب اعتدال و توسعه(حزب هواداران دولت) گفت: "ما بر خلاف اصلاح‌طلبان با لاریجانی شراکت می‌کنیم نه رقابت."؛ "ما به طور مستقل در انتخابات شرکت می‌کنیم."؛ "عقل ما با لاریجانی است و قلب‌مان با عارف." 

حامیان دولت بر این باور بودند که چون لاریجانی در 20 دقیقه برجام را به تصویب مجلس رسانده، پس باید او را در "آنِ ثانیه" در لیست امید جای داد؛ آن هم سرلیست!
اختلاف بر سر لاریجانی ادامه داشت اما باورِ متصدیانِ حزب اعتدال و توسعه به نداشتن پایگاه و جایگاه اجتماعی و همچنین عبورنکردن ژنرال‌های اصلاح‌طلب از "گِیت شورای نگهبان"، باعث شد تا هواداران دولت از خیر حضور مستقل در انتخابات بگذرند و پا به پای اصلاح‌طلبان، خشت روی خشت "لیست امید" بگذارند.
 
به هر روی، اصلاح‌طلبان از یاران ائتلافی خود دلخوراند. عبدالله ناصری در گفت‌وگو با خبرنگار احزاب و تشکل‌های باشگاه خبرنگاران جوان گفت: "هواداران حزب اعتدال و توسعه در روز رأی‌گیری ریاست مجلس، بر خلاف قول و قرارهای اولیه که با اصلاح‌طلبان در فراکسیون امید داشتند، رأی خود را به آقای عارف ندادند." 

همراهی حامیان دولت با ریاست لاریجانی، آثار و پیامدهای صرفا مقطعی و موضعی نخواهد داشت. انتخابات ریاست‌جمهوری 96، نزدیک‌ترین و محتمل‌ترین رویدادی خواهد بود که می‌تواند، متأثر از رویگردانی هواداران دولت از اصلاح‌طلبان در جریان تعیین ریاست مجلس باشد. 

در همین‌باره حسن رسولی عضو شورای مرکزی بنیاد باران و از چهره‌های نزدیک به محمدرضا عارف ضمن انتقاد به عملکرد غیرشفاف حزب اعتدال و توسعه در انتخاب ریاست مجلس، حمایت اصلاح‌طلبان از حسن روحانی را مشروط به رفع سوءتفاهمات از سوی این حزب دانست و گفت: "طی روزهای آینده و یازده ماه باقی‌مانده تا پایان ریاست‌جمهوری، حزب اعتدل و توسعه که مدعی طرفداری از دولت روحانی است باید نسبت به شفاف‌سازی این حرکت اقدام کند و در صورت قانع‌کننده‌بودن و رفع ابهامات مربوطه، همچنان این حمایت جاری و ساری خواهد بود.اگر این سوءتفاهم برطرف شود بعید می‌دانم اصلاح‌طلبان کاندیدایی مقابل روحانی در انتخابات 96 علم کنند.

در برابر هجمه اصلاح‌طلبان به نمایندگان منتسب به حزب اعتدال و توسعه در مجلس، این حزب، مُهر سکوت بر لبانش زده است. پیگیری‌های خبرنگار احزاب و تشکل‌های باشگاه خبرنگاران جوان تنها به گفت‌وگویی با "علیرضا گلعلی‌زاده" عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه ختم شد. گلعلی‌زاده درباره ادعای اصلاح‌طلبان مبنی بر کارشکنی حزب متبوعش در انتخاب ریاست پارلمان گفت: "شما این ادعاها را صرفا در حد ادعا بدانید."

الغرض؛ جدایی ائتلاف اصلاحات - اعتدال، بنابر قرائن و شواهد موجود، امری ناگزیر برای متولیان آن است. اتفاقات مختلفی می‌تواند در نقش کاتالیزور این جدایی ظاهر شوند. یک روز انتخابات 7 اسفند و روز دیگر، انتخاب ریاست مجلس. حال باید ببینیم که واقعه سوم کدام خواهد بود؟

انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار