به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تصور اینکه سکّان حقوق بشر، صلح و امنیت بینالمللی به دست بزرگترین ناقض آن بیافتد، برای هر انسان آزاده و آزاداندیشی، آزاردهنده و سخت است اما افسوس که این تصور، اینک تحقق یافته و سازمان ملل در تصمیمی دردناک، رژیم کودککش عِبری را رئیس کمیته حقوقی مبارزه با تروریسم این سازمان کرده است.
این اقدام نابخردانه را باید در شمار همان رفتارهای ضدّ بشری کسی دانست که بیشرمانه، نام دبیرکل سازمان ملل را یدک میکشد؛ کسی که برخلاف همه وظایفی که طبق نص صریح منشور ملل متحد در راستای حفظ و ارتقای صلح و امنیت بینالمللی دارد، وقیحانه اسم دجّالصفتان سعودی را از فهرست نقضکنندگان حقوق کودکان مظلوم و بیدفاع یمنی که ماههاست به بدترین وجه ممکن، آماج حملات کاسهلیسان استعمار جهانی قرار گرفتهاند، خارج میکند و از رسانهای کردن حماقت خود هم ابایی ندارد.
این بار، قرعه ریاست بر کمیته حقوقی مقابله با تروریسم سازمان ملل متحد به نام منحوس رژیم صهیونیستی افتاده و با عنایت به این وضعیت، تصور وقوع دهشتناکترین جلوهها و مظاهر ظلم و ستم نسبت به بشریت، دیگر دور از ذهن نیست؛ رژیمی که بیرحمانه بر هزاران فلسطینی میتازد و آنها را به خاک و خون میکشد، خانه ویران میکند، بیمارستان و مدرسه را هدف قرار میدهد و مانع کمکرسانی نیروهای امدادی و پزشکی میشود و خلاصه مرتکب هر جنایتی که فکرش را بکنید شده و همچنان میشود، در حال حاضر، رئیس کمیته حقوقی سازمان ملل شده است.
به نظر میرسد سازمان مللی که خود را داعیهدار صلح و امنیت بینالمللی میداند، با این اقدام، حقوق بشر را از معنا و مفهوم واقعیاش خالی کرده و کاملاً به جا و به حق است اگر بگوییم با این تصمیم، "حقوق بشر مُرد"
کمیته حقوقی سازمان ملل، یکی از اصلیترین وظایفش، تدوین سازوکارها و راهکارهای رعایت حقوق بشر و تضمین صلح و امنیت بینالمللی است یعنی همان وظایفی که سازمان پر مدعا اما بیخاصیت ملل، ابتدائا و به ذات برای پیگیری آنها تأسیس شده است. اینک اما واقعیت زندگی امروز ما این است که سازمان ملل سالهاست از اهداف متعالی و آرمانی خود فاصله گرفته و دیگر از حداقل صلاحیت لازم برای آنچه وظیفهاش شمرده شده نیز برخوردار نیست.
"حسین میرمحمدصادقی" حقوقدان و استاد دانشگاه، با تأیید گزارههای فوق میافزاید اینکه بزرگترین ناقض حقوق بشر، اینک به ریاست کمیته حقوقی سازمان ملل رسیده، پدیده بسیار عجیبی است. جای تعجب است که رژیم صهیونیستی، با این سابقه سیاه در رابطه با حقوق بشر و امنیت و صلح بینالمللی هنوز میتواند مورد اعتماد دیگر دولتها قرار گیرد و ریاست یکی از مهمترین نهادهای سازمان ملل متحد را عهدهدار شود.
وی میگوید باید از سازمان ملل و دولتهای عضو این سازمان پرسید که واقعاً در رژیم صهیونیستی چه دیدهاند که چنین سمت خطیر و سنگینی را متوجه این رژیم کردهاند؟ باید از آنها سوال کرد مگر دردمنشیها و مظالم این رژیم در سرزمینهای اشغالی را ندیده یا نمیبینند و اینک این رژیم را مسئول پیگیری مسائل حقوقی و حقوق بشری سازمان ملل کردهاند؟
"حسن بهشتیپور" کارشناس مسائل سیاسی نیز میافزاید خیلی جالب است که سازمان ملل با این همه ادعا حول محور حقوق بشر، صلح و امنیت بینالمللی، کار را به کسانی سپرده که از هیچ اقدامی برای نقض حقوق بشر، صلح و امنیت بینالمللی فروگذار نبودهاند.
هانیزاده میافزاید همین تابستان سال گذشته بود که رژیم صهیونیستی، اوج وحشیگری خود را در سرزمین شریف فلسطین و به ویژه در غزه به نمایش گذاشت و در کشتار زنان و کودکان مظلوم فلسطینی، هیچ کم نگذاشت.
این کارشناس تصریح میکند که این اقدام دولتهای سازمان ملل محکوم است و آنها باید در برابر بشریت پاسخگو باشند.
باری؛ جای سوال است که دولتهای عضو سازمان ملل که به ریاست صهیونیستها بر کمیته حقوقی این سازمان رأی دادهاند، همواره پیکان اتهامات ناروا و بیاساس خود را سمت ایران نشانه میروند و به دروغ و به فریب، ایران را ناقض حقوق بشر معرفی میکنند و اینک، رژیم صهیونیستی که پروندهاش از قتل و غارت و کشتار و حق کشی، دیگر جای خالی ندارد را به ریاست کمیته حقوقی سازمان ملل انتخاب کردهاند.
باید از آنها پرسید که چرا اجازه میدهند بزرگترین ناقض حقوق بشر، بدون آنکه رقیبی برایش وجود داشته باشد، در گردونه انتخاب رئیس کمیته حقوقی شرکت کند و در نهایت به این سمت گمارده شود؟ باید از آنها پرسید با این قبیل اقدامات، چرا هنوز داعیه حقوق بشر دارند و از هر فرصتی برای جبهه سازی، فرافکنی و شبههافکنی علیه جمهوری اسلامی استفاده میکنند تا ایران را نقضکننده حقوق بشر معرفی کنند؛ حال آنکه اینک در آزمون انتخاب رئیس کمیته حقوقی سازمان ملل، خود را سرافکنده تاریخ ساختهاند.
گزارش از حمیدرضا حیدرپور
انتهای پیام/