به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،حکیم فقید و عارف جلیل القدر جهانگیرخان قشقایی از مجتهدان سده سیزدهم تاریخ تشیع بود که در میان سالی آغاز به تحصیل کرد و به عنوان حکیمی نامدار در تاریخ دانشوران ایران زمین ماندگار شود.
جهانگیرخان قشقایی سال 1243 ه.ق ، در وردشت سمیرم چشم به جهان گشود. پدرش محمدخان، مردی با کمال و از خوانین ایل قشقایی بود. آن حکیم فرزانه، تا نزدیک به چهل سالگی به همراه طایفه ، پیوسته در حال کوچ بود و در ایل قشقایی بیش تر به نواختن تار و شاهنامه خوانی اشتغال داشت، ولی از آن جا که استعداد، قابلیت و فطرتی پاک داشت، پس از آن که مدتی از عمرش گذشت، خواستار تحصیل شد و چون تحصیل با حرکت و همراهی ایل هم ساز نبود، از آن ها جدا شده و در اصفهان توقف کرد و به تحصیل علم و دانش مشغول شد . وی در سن 40 سالگی شروع به تحصیل علوم مختلف کرد و توانست با همت فوق العاده خویش در تمام درس های مکتب آن زمان از جمله فقه،اصول،کلام،حکمت،فلسفه،ریاضیات و طب از اساتید مسلم شود.
جهانگیر خان سیر فلسفه را در ایران و اصفهان تغییر داد و فلسفه صدرایی که مخالفان زیادی هم داشت به همت او و شاگردانش رونق یافت.
جهانگیر خان قشقایی علاوه بر علوم گوناگون از مقام ادبی نیز برخوردار بود وبا ترویج ادبیات عرب باعث پیشرفت این علم در حوزه های علمیه شد.
استاد محمدرضا قمشه ای از جمله اساتید حکیم قشقایی بود و مرحوم آیت الله بروجردی،مرحوم آیت الله شاه آبادی وآقانجفی قوچانی صاحب کتاب های سیاحت شرق و سیاحت غرب از تربیت یافتگان محافل او بودند.
حکیم جهانگیر قشقایی روز 13 ماه مبارک رمضان سال 1328ه.ق به دیار باقی شتافت و پیکر پاکش در تخت فولاد اصفهان آرام گرفت.



انتهای پیام/م