اهواز؛
تقواپیشگی، نمود خداباوری انسان در زندگی
پیامبران هیچ موقع دچار ضعف و زبونی نشدند چون نگاه خدا به زندگیشان سبب آرامش خاطر و اطمینان آنها می‌شد.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، امام جمعه با بيان اينكه خدامحوری اصل فراموش شده زندگی بشر امروز است، گفت: خدامحوری در زندگی مؤلفه‌هایی دارد كه شامل توحيدباوری، تقوی‌پيشگی، آرامش درونی، تواضع و خشيت و دوری از خودخواهی است؛ انسان در پرتو محور قراردادن خدا به نقطه‌ای می‌رسد که در هیچ امری از اطاعت خدا بازنمی‌ماند.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی شاه‌آبادی، با بیان اینکه خدامحوری اصل فراموش شده زندگی بشر امروز است، اظهار کرد: پیامبران نیامدند تا صرفاً ما را به اعتقاد به خداوند دعوت کنند؛ بلکه علاوه بر آن تلاش کردند زندگی ما در چارچوب مسیر و مدیریت الهی قرار گیرد. اساس نظام هستی از همه مخلوقات تا انسان همه به این واقعیت بازمی‌گردد که در مدیریت الهی به سعادت برسند.
وی ادامه داد: گیاهان در مسیر مشیت خدا تسلیم محض اراده او هستند. گیاه در مدیریت الهی باید به نقطه‌ای برسد که خداوند آن را تعیین کرده است. انسان نیز با اختیاری که دارد باید به نقطه‌ای برسد كه خداوند برای او تعيين كرده است. این کرامتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته است و در عین حال خطر جدی نیز برای او دارد؛ به اين معنا كه اگر مدیریت الهی را نادیده بگیرد در سراشیبی سقوط می‌افتد.
مؤلفه‌های خدامحوری در زندگی انسان
امام جمعه گتوند با بیان اینکه خدامحوری در زندگی مؤلفه‌هایی دارد، توضیح داد: اولین مؤلفه خدامحوری در زندگی توحیدباوری است؛ به این معنا که خدایی را محور زندگی خود قرار دهیم که یکتاست با همه صفات کمالیه‌ای که در قرآن از او می‌شناسیم. خداوند مثل و مانند و شریکی ندارد و تنها اوست که می‌تواند ما را در مسیر تدبیر صحیح قرار دهد. او یکی است و به تنهایی تصمیم‌گیرنده و مدبر زندگی ماست لذا پایه خدامحوری باید به توحید بازگردد. اگر انسان دچار چندخدایی شد این خدایان متعدد انسان را در مسیرهای متعدد به انحراف می‌کشانند. گاه طاغوت و شیطان معیار زندگی انسان قرار می‌‌گيرند و او را دچار تشتت و انحراف می‌‌كنند.
نمود خداباوری انسان در زندگی تقواپیشگی اوست
شاه‌آبادی دومین مؤلفه خدامحوری را تقواپیشگی معرفی کرد و گفت: نمود خداباوری انسان در زندگی تقواپیشگی اوست. وقتی خدا را باور کردیم باید او را مدبر و مدیر زندگی خود بدانیم و پس از آن باید تمام مراقبت‌ها و پاسبانی‌ها از خود بر اساس فرمانبرداری از او قرار گیرد. تقوا حقیقتی است که انسان را به اطاعت از خدا و دوری از گناه سوق می‌دهد. متقی کسی است که در پرتو محور قراردادن خدا به نقطه‌ای می‌رسد که در هیچ امری از اطاعت خدا بازنمی‌ماند و به گناه آلوده نمیشود. او از مسیر تدبیر تصمیم‌های الهی خارج نمیشود.
اين مدرس حوزه علميه با بیان اینکه تقوا در مسیر خواست و مشیت الهی قرار گرفتن است، افزود: اگر من خدا را مؤثر در زندگی خود بدانم اما در عملکردم از او اطاعت نکنم این خدامحوری نیست؛ خدامحوری زمانی تحقق پیدا می‌کند که مطیع امر و نهی خداوند باشيم. اطاعت ما از خدا همان تقواست و مهم‌ترین اثر خدامحوری نیز رسیدن به این صفت است. یکی از کمبودهای امروز در جامعه تقوا نداشتن و دوری از اطاعت خدا و آلوده بودن به گناه است و دلیل همه اینها دوری از خدامحوری است.
احساس حضور در محضر خدا
امام جمعه گتوند در ادامه سخنان خود با اشاره به آثار خدامحوری در زندگی فردی و اجتماعی گفت: مهم‌ترین اثر خدامحوری در زندگی فردی احساس حضور در محضر خداست. وقتی انسان به خدای یکتا باور داشت و اداره زندگی خود را بر اساس مدیریت او دانست؛ لذا خود را در محضر خداوند و او را شاهد و ناظر در زندگی خود می‌داند. این احساس حضور برکات معنوی برای انسان ایجاد می‌کند. از جمله طمأنینه‌ای برای او به وجود می‌آورد، با خود می‌گويد من تحت نظارت و عنایت خداوند قرار دارم و دور از او نیستم.
وی خشوع را از ثمرات احساس حضور خدا در زندگی دانست و افزود: پیامبران خشوع و تواضعی در برخوردهای فردی خود داشتند و هیچ‌گاه در بررخورد با انسان‌های دیگر گرفتار تفرعن و نخوت نمی‌شدند؛ چرا که خود را در برابر خدا می‌دیدند. آنها هیچ موقع دچار ضعف و زبونی نشدند چون نگاه خدا به زندگیشان سبب آرامش خاطر و اطمینان آنها می‌شد.
اين مدرس حوزه ادامه داد: دومین ثمره احساس حضور در محضر خدا در زندگی، رهایی از خودفراموشی است. در قرآن کریم این حقیقت بیان شده است که اگر خدا را فراموش کنیم به خودفراموشی دچار می‌شویم. اگر انسان در زندگی خود، خدا را مدبر ببیند، گرفتار خودفراموشی نمیشود.
امام جمعه گتوند خاطر نشان شد: زندگی بشر امروز دچار این مسئله است؛ یعنی حقیقت خود را نمی‌فهمد، عظمت انسانی را به حیوانیت تنزل می‌دهد و زندگی را پوچ می‌داند. علت خودفراموشی، فراموش کردن خداست. کسی که خداباوری را سرلوحه زندگی خود قرار ندهد دچار انحراف و غرق شدن در لذت مادی و حیوانی قرار می‌گیرد و از هدفی که خدا برای او قرار داده دور می‌شود و به انحطاط رفتاری در زندگی روزمره گرفتار می‌شود.
شاه‌آبادی ديگر ثمره خدامحوری را خوف از خدا دانست و توضيح داد: قرآن پیامبران را مبشر(ايجادكننده شوق)و نذیر(ترساننده از خطر) معرفی کرده است. عملکرد زندگی بشر همواره بر اساس خوف شکل می‌گیرد. چنانکه عملکرد رفتاری ما در ساختمان‌سازی بيم از آسیب‌ها است. این ترس باعث تحریک و تلاش انسان می‌شود. از این رو پیامبران در قرآن به عنوان نذیر یعنی «ترساننده از خطرات پیش رو» معرفی می‌شوند.
وی اظهار داشت: انسانی که خدا را مدیر زندگی و اراده او را معیار قرار دهد با توجه به اینکه خداوند او را از خطرات پیش رو ترسانده است، بنابراين به خشیتی می‌رسد که مبادا از مسیری که خداوند برای من تعیین کرده است خارج شوم. خشیت در رفتار پیامبران نمود این ترس است.
خودخواهی در انسان به دلیل نادانی به حقیقت خود در مقابل خداست
امام جمعه گتوند خاطرنشان كرد: یکی دیگر از آثار خدامحوری ترک خودخواهی، تکبر و غرور است. ویژگی خودخواهی در انسان به دلیل جهل و نادانی به حقیقت خود در مقابل خداست. پیامبران چون خود را در برابر خدا ناچیز می‌دیدند دچار غرور و خودبرتربینی نمی‌شدند بلکه همه چیز را از خدا می‌دیدند و همه قدرت‌ها را از خدا می‌دانستند. چنین انسانی دچار توهم خدابودن نمیشود.
وی یکی دیگر از آثار خدامحوری را آرامش درونی عنوان كرد و با اشاره به آيه «ألا بذكر الله تطمئن القلوب» اظهار كرد: ذکر و یاد خدا انسان را متوجه مبدأ حقیقت خود می‌کند. انسانی که متوجه این حقیقت است به یک آرامشی می‌رسد که هیچ موقعیت و قدرتی نمی‌تواند این آرامش را به او بدهد؛ چرا که می‌داند همه قدرت‌ها در دنیا زوال‌پذیر است و تنها حقیقت و قدرت مطلق، خداوند است كه اگر محور زندگی قرار گیرد آسودگی خاطر انسان را به دنبال دارد.
وابستگی به قدرت‌های زوال‌پذير عين تلاطم و اضطراب است
اين مدرس حوزه تصريح كرد: متأسفانه در زندگی شخصی گاهی وابستگی به امور دنیایی را به خود تلقين می‌كنيم و در اين وابستگی اطمینان و آرامشی برای خود تصور می‌کنیم که خود آن عین تلاطم و اضطراب است. گاهی تصور می‌کنیم اگر خود را به یک موقعیت و قدرتی متصل کنیم، به آرامش و ثبان می‌رسيم، اما همین وابستگی‌ها انسان را به اضطراب دچار می‌كند. آرامشی که در پرتو یاد خداست در هيچ جای دیگر قابل دستیابی نیست.
آثار خدامحوری در زندگی اجتماعی
وی با اشاره به آثار خدامحوری در زندگی اجتماعی گفت: انسان‌های خدامحور اهل تقوا هستند، خدا را شاهد و ناظر اعمال خود می‌دانند، اهل خوف و خشیت هستند. این انسان‌ها در ارتباط با همدیگر در تعیین محدوده زندگی اجتماعی، خدا را محور قرار می‌دهند از این رو در رعایت این محدوده‌ها دچار کوتاهی و زیاده‌روی نمی‌شوند. انسان‌هایی خوش‌رو و به دور از تعدی و ظلم هستند. همدیگر را مراعات می‌کنند و برای خشنودی خدا سعی می‌کنند نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا کنند. اهل امر به معروف و نهی از منکر نیز هستند.
شاه‌آبادی با بيان تصريح به اينكه اگر امروز دچار ناهنجاری در زندگی اجتماعی هستیم برای این است که خدا را فراموش کرده‌ایم و دستورات او را محور عملکرد خود قرار نداده‌ایم، اظهار كرد: خدامحوری انسان را از افراط و تفریط در رفتارهای اجتماعی خود بازمی‌دارد. انسان امروزی در دوستی‌ها و دشمنی‌های خود دچار انحطاط و افراط و تفریط شده است؛ چراكه حب و بغض‌ها را بر اساس معیارهای شخصی پی‌ریزی می‌كند.
امام جمعه گتوند در پايان گفت: بنابراین خدامحوری از اساسی‌ترین اصول سبک زندگی اسلامی است. این سبک زندگی بر اساس مدیریت و رضایت خداوند شکل می‌گیرد و آثار و برکات مادی و معنوی فراوانی برای زندگی دنيوی و اخروی انسان دارد.
انتهای پیام/و
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی شاه‌آبادی، با بیان اینکه خدامحوری اصل فراموش شده زندگی بشر امروز است، اظهار کرد: پیامبران نیامدند تا صرفاً ما را به اعتقاد به خداوند دعوت کنند؛ بلکه علاوه بر آن تلاش کردند زندگی ما در چارچوب مسیر و مدیریت الهی قرار گیرد. اساس نظام هستی از همه مخلوقات تا انسان همه به این واقعیت بازمی‌گردد که در مدیریت الهی به سعادت برسند.
وی ادامه داد: گیاهان در مسیر مشیت خدا تسلیم محض اراده او هستند. گیاه در مدیریت الهی باید به نقطه‌ای برسد که خداوند آن را تعیین کرده است. انسان نیز با اختیاری که دارد باید به نقطه‌ای برسد كه خداوند برای او تعيين كرده است. این کرامتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته است و در عین حال خطر جدی نیز برای او دارد؛ به اين معنا كه اگر مدیریت الهی را نادیده بگیرد در سراشیبی سقوط می‌افتد.
مؤلفه‌های خدامحوری در زندگی انسان
امام جمعه گتوند با بیان اینکه خدامحوری در زندگی مؤلفه‌هایی دارد، توضیح داد: اولین مؤلفه خدامحوری در زندگی توحیدباوری است؛ به این معنا که خدایی را محور زندگی خود قرار دهیم که یکتاست با همه صفات کمالیه‌ای که در قرآن از او می‌شناسیم. خداوند مثل و مانند و شریکی ندارد و تنها اوست که می‌تواند ما را در مسیر تدبیر صحیح قرار دهد. او یکی است و به تنهایی تصمیم‌گیرنده و مدبر زندگی ماست لذا پایه خدامحوری باید به توحید بازگردد. اگر انسان دچار چندخدایی شد این خدایان متعدد انسان را در مسیرهای متعدد به انحراف می‌کشانند. گاه طاغوت و شیطان معیار زندگی انسان قرار می‌‌گيرند و او را دچار تشتت و انحراف می‌‌كنند.
نمود خداباوری انسان در زندگی تقواپیشگی اوست
شاه‌آبادی دومین مؤلفه خدامحوری را تقواپیشگی معرفی کرد و گفت: نمود خداباوری انسان در زندگی تقواپیشگی اوست. وقتی خدا را باور کردیم باید او را مدبر و مدیر زندگی خود بدانیم و پس از آن باید تمام مراقبت‌ها و پاسبانی‌ها از خود بر اساس فرمانبرداری از او قرار گیرد. تقوا حقیقتی است که انسان را به اطاعت از خدا و دوری از گناه سوق می‌دهد. متقی کسی است که در پرتو محور قراردادن خدا به نقطه‌ای می‌رسد که در هیچ امری از اطاعت خدا بازنمی‌ماند و به گناه آلوده نمیشود. او از مسیر تدبیر تصمیم‌های الهی خارج نمیشود.
اين مدرس حوزه علميه با بیان اینکه تقوا در مسیر خواست و مشیت الهی قرار گرفتن است، افزود: اگر من خدا را مؤثر در زندگی خود بدانم اما در عملکردم از او اطاعت نکنم این خدامحوری نیست؛ خدامحوری زمانی تحقق پیدا می‌کند که مطیع امر و نهی خداوند باشيم. اطاعت ما از خدا همان تقواست و مهم‌ترین اثر خدامحوری نیز رسیدن به این صفت است. یکی از کمبودهای امروز در جامعه تقوا نداشتن و دوری از اطاعت خدا و آلوده بودن به گناه است و دلیل همه اینها دوری از خدامحوری است.
احساس حضور در محضر خدا
امام جمعه گتوند در ادامه سخنان خود با اشاره به آثار خدامحوری در زندگی فردی و اجتماعی گفت: مهم‌ترین اثر خدامحوری در زندگی فردی احساس حضور در محضر خداست. وقتی انسان به خدای یکتا باور داشت و اداره زندگی خود را بر اساس مدیریت او دانست؛ لذا خود را در محضر خداوند و او را شاهد و ناظر در زندگی خود می‌داند. این احساس حضور برکات معنوی برای انسان ایجاد می‌کند. از جمله طمأنینه‌ای برای او به وجود می‌آورد، با خود می‌گويد من تحت نظارت و عنایت خداوند قرار دارم و دور از او نیستم.
وی خشوع را از ثمرات احساس حضور خدا در زندگی دانست و افزود: پیامبران خشوع و تواضعی در برخوردهای فردی خود داشتند و هیچ‌گاه در بررخورد با انسان‌های دیگر گرفتار تفرعن و نخوت نمی‌شدند؛ چرا که خود را در برابر خدا می‌دیدند. آنها هیچ موقع دچار ضعف و زبونی نشدند چون نگاه خدا به زندگیشان سبب آرامش خاطر و اطمینان آنها می‌شد.
اين مدرس حوزه ادامه داد: دومین ثمره احساس حضور در محضر خدا در زندگی، رهایی از خودفراموشی است. در قرآن کریم این حقیقت بیان شده است که اگر خدا را فراموش کنیم به خودفراموشی دچار می‌شویم. اگر انسان در زندگی خود، خدا را مدبر ببیند، گرفتار خودفراموشی نمیشود.
امام جمعه گتوند خاطر نشان شد: زندگی بشر امروز دچار این مسئله است؛ یعنی حقیقت خود را نمی‌فهمد، عظمت انسانی را به حیوانیت تنزل می‌دهد و زندگی را پوچ می‌داند. علت خودفراموشی، فراموش کردن خداست. کسی که خداباوری را سرلوحه زندگی خود قرار ندهد دچار انحراف و غرق شدن در لذت مادی و حیوانی قرار می‌گیرد و از هدفی که خدا برای او قرار داده دور می‌شود و به انحطاط رفتاری در زندگی روزمره گرفتار می‌شود.
شاه‌آبادی ديگر ثمره خدامحوری را خوف از خدا دانست و توضيح داد: قرآن پیامبران را مبشر(ايجادكننده شوق)و نذیر(ترساننده از خطر) معرفی کرده است. عملکرد زندگی بشر همواره بر اساس خوف شکل می‌گیرد. چنانکه عملکرد رفتاری ما در ساختمان‌سازی بيم از آسیب‌ها است. این ترس باعث تحریک و تلاش انسان می‌شود. از این رو پیامبران در قرآن به عنوان نذیر یعنی «ترساننده از خطرات پیش رو» معرفی می‌شوند.
وی اظهار داشت: انسانی که خدا را مدیر زندگی و اراده او را معیار قرار دهد با توجه به اینکه خداوند او را از خطرات پیش رو ترسانده است، بنابراين به خشیتی می‌رسد که مبادا از مسیری که خداوند برای من تعیین کرده است خارج شوم. خشیت در رفتار پیامبران نمود این ترس است.
خودخواهی در انسان به دلیل نادانی به حقیقت خود در مقابل خداست
امام جمعه گتوند خاطرنشان كرد: یکی دیگر از آثار خدامحوری ترک خودخواهی، تکبر و غرور است. ویژگی خودخواهی در انسان به دلیل جهل و نادانی به حقیقت خود در مقابل خداست. پیامبران چون خود را در برابر خدا ناچیز می‌دیدند دچار غرور و خودبرتربینی نمی‌شدند بلکه همه چیز را از خدا می‌دیدند و همه قدرت‌ها را از خدا می‌دانستند. چنین انسانی دچار توهم خدابودن نمیشود.
وی یکی دیگر از آثار خدامحوری را آرامش درونی عنوان كرد و با اشاره به آيه «ألا بذكر الله تطمئن القلوب» اظهار كرد: ذکر و یاد خدا انسان را متوجه مبدأ حقیقت خود می‌کند. انسانی که متوجه این حقیقت است به یک آرامشی می‌رسد که هیچ موقعیت و قدرتی نمی‌تواند این آرامش را به او بدهد؛ چرا که می‌داند همه قدرت‌ها در دنیا زوال‌پذیر است و تنها حقیقت و قدرت مطلق، خداوند است كه اگر محور زندگی قرار گیرد آسودگی خاطر انسان را به دنبال دارد.
وابستگی به قدرت‌های زوال‌پذير عين تلاطم و اضطراب است
اين مدرس حوزه تصريح كرد: متأسفانه در زندگی شخصی گاهی وابستگی به امور دنیایی را به خود تلقين می‌كنيم و در اين وابستگی اطمینان و آرامشی برای خود تصور می‌کنیم که خود آن عین تلاطم و اضطراب است. گاهی تصور می‌کنیم اگر خود را به یک موقعیت و قدرتی متصل کنیم، به آرامش و ثبان می‌رسيم، اما همین وابستگی‌ها انسان را به اضطراب دچار می‌كند. آرامشی که در پرتو یاد خداست در هيچ جای دیگر قابل دستیابی نیست.
آثار خدامحوری در زندگی اجتماعی
وی با اشاره به آثار خدامحوری در زندگی اجتماعی گفت: انسان‌های خدامحور اهل تقوا هستند، خدا را شاهد و ناظر اعمال خود می‌دانند، اهل خوف و خشیت هستند. این انسان‌ها در ارتباط با همدیگر در تعیین محدوده زندگی اجتماعی، خدا را محور قرار می‌دهند از این رو در رعایت این محدوده‌ها دچار کوتاهی و زیاده‌روی نمی‌شوند. انسان‌هایی خوش‌رو و به دور از تعدی و ظلم هستند. همدیگر را مراعات می‌کنند و برای خشنودی خدا سعی می‌کنند نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا کنند. اهل امر به معروف و نهی از منکر نیز هستند.
شاه‌آبادی با بيان تصريح به اينكه اگر امروز دچار ناهنجاری در زندگی اجتماعی هستیم برای این است که خدا را فراموش کرده‌ایم و دستورات او را محور عملکرد خود قرار نداده‌ایم، اظهار كرد: خدامحوری انسان را از افراط و تفریط در رفتارهای اجتماعی خود بازمی‌دارد. انسان امروزی در دوستی‌ها و دشمنی‌های خود دچار انحطاط و افراط و تفریط شده است؛ چراكه حب و بغض‌ها را بر اساس معیارهای شخصی پی‌ریزی می‌كند.
امام جمعه گتوند در پايان گفت: بنابراین خدامحوری از اساسی‌ترین اصول سبک زندگی اسلامی است. این سبک زندگی بر اساس مدیریت و رضایت خداوند شکل می‌گیرد و آثار و برکات مادی و معنوی فراوانی برای زندگی دنيوی و اخروی انسان دارد.
انتهای پیام/و
