به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دقت کردید! وقتی در حال تماشای بازی های یوونتوس یا ایتالیا هستید و این تیم ها به گل می رسند و شادی های تکرار نشدنی بوفون شروع می شود، انگار تیکه ای از دلتان به شدت قنج می رود.

خنده ها و فریاد های او تمام اعضای بدن شما را به تب و تاب می اندازد. حالا اگر طرفدار یکی از این دو تیم هم باشید دیگر بهانه ای وجود نخواهد داشت و خود شما هم مثل بوفون شروع به دویدن می کنید. نمی دانید کجا می روید! ولی فقط چون بوفون شاد است شما هم می خواهید مثل او باشید.

این یعنی معجزه بت جذابیت همه فوتبالی ها! داستان جایی عجیب تر می شود که اگر طرفدار ایتالیا هم نباشید باز هم نمی توانید این تحرکات درونی خود را کنترل کنید! یعنی باز هم جاذبه بوفون شما را به سمتی می کشد که حداقل بعد از دیدن حرکاتش زیر لب بگویید « ای جان! »

زندگی فوتبالی بوفون همیشه پر بوده از این لحظات ناب و به یاد ماندنی. مثل نیمه نهایی یورو 2012 که بعد از گل ماریو بالوتلی به آلمان چنان می خندید که آدم دلش نمی آمد به این فکر کند که در فینال باید مقابل اسپانیا قرار بگیرد! دقیقا قسمت بد داستان همین جاست.

فینال همان جام یا فینال لیگ قهرمانان اروپا سال 2015 نمونه های بارزی است برای به یاد آوردن تک تک لحظه هایی که پشت این خنده های بوفون یک اتفاق تلخ وجود داشت. اقتدار بوفون با یوونتوس در سری آ انقدر دست نیافتنی شده است که هیچکس پیدا نمی شود که خودش را در رویاهایش لحظه ای جای او نگذاشته باشد.


اما در تیم ملی شرایط کمی متفاوت است. آخرین قهرمانی بوفون با ایتالیا به جام جهانی 2006 بر می گردد و پس از آن سندروم ناکامی در تورنمنت های بزرگ به طور عذاب آوری گریبان گیر آتزوری شده است.

شاید یورو 2016 پایان همه این اتفاقاتی باشد که در حال آزمایش کردن بوفون هستند! اتفاقاتی که می توان گفت ستاره هایی مثل توتی و دل پیرو را از پا درآرود. اما هنوز حتی جرئت نکرده است که به بوفون نزدیک شود. چون مرد شماره 1 آتزوری عادت دارد که حتی از بهترین اتفاقات هم با آن فریاد های همیشگی اش استقبال کند.

جامی که پیش از شروع آن از دید خیلی ها برای ایتالیا یک ناکامی دوباره به شمار می رفت، حالا شدیدا به کام بوفون پیش می رود. حذف کردن اسپانیا آن هم در یک هشتم نهایی نشان می دهد که این ایتالیا حرف های بیشتری هم برای گفتن دارد. اما همه آنهایی که به خنده های بوفون عادت کردند، ته دلشان ترسی هم وجود دارد.

ترس از اینکه شاید باز هم پشت این خنده های بوفون یک اتفاق تلخ منتظر او باشد. آلمان حریف بعدی ایتالیا در مرحله یک چهارم نهای است و همه یادشان است که آتزوری در نیمه نهایی یورو 2012 چه بلایی سر ژرمن ها آورد. پس این ترس بیشتر می شود چون همانطور که ایتالیا انتقام فینال یورو قبلی را از اسپانیا اینگونه گرفت، آلمان های این روز ها بیرحم هم بدون شک با تمام توان برای جبران شکست 4 سال پیش مقابل حریف قرار می گیرند.

از یک سو باید به این نکته توجه کرد. ایتالیا تیمی است که تا پیش از شروع جام همه کارشناسان را برای صحبت درباره یک عملکرد افتضاح آماده کرده بود! اما الان دارد به همه آنها می خندد! کونته و تیم دوست داشتنی اش در این جام غیر قابل باور ظاهر شده اند و شاید ، « شاید » شنبه شب بار دیگر همه شاهد تقابل خنده های بوفون و بهت نویر باشند. چیزی که برای رسیدن یا نرسیدن به آن فقط باید صبر کرد ...

منبع: خبرآنلاین

انتهای پیام/