معرفی موزه/ 44
صدای دلنشین ساز موسیقی، در خانه موزه استاد صبا + تصاویر
دیدن سازهایی که در زمان خود توسط یک انسان چیره دست به صدا در می آمده، خالی از لطف نیست و از طرفی پی به مهارت آن شخص نوازنده هم می بریم.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ زمانی که احساس گرسنگی پیدا می‌کنیم، کرختی و خستگی تمام وجودمان را فرا می‌گیرد، اما تمام این خستگی‌ها منتهی به جسم نمی‌شود روح انسان هم نیازمند غذای روح است تا بتواند در مسیر زندگی پیش برنده روزها در زندگی باشد.
دیدن سازهایی که در زمان خود توسط یک انسان چیره دست به صدا در می آمده، خالی از لطف نیست و از طرفی پی به مهارت آن شخص نوازنده هم می بریم.
موزه صبا، خانه استاد ابوالحسن
استاد ابوالحسن صبا از اساتيد بزرگ موسيقي اصيل ايران است. او در 1281 ش، در تهران متولد شد. پدرش، ابوالقاسم كمال‌السلطنه، فرزند محمد جعفرخان صدرالحكما، فرزند محمودخان صبا، شاعر و نقاش بلند آوازه عهد ناصري و از مردان فاضل و هنردوست عصر خويش بود. كمال‌السلطنه طبيب و اديب و دوست‌دار موسيقي بود. سه تار را دل‌نشين مي‌نواخت و اولين استاد پسرش بود. صبا علاوه بر نوازندگي، گاه آهنگ نيز مي‌ساخت و علاوه بر موسيقي، ادبيات كلاسيك ايران را به خوبي مي‌شناخت و زبان انگليسي را مي‌دانست. او به پرورش گل نيز علاقه‌مند بود. ساز اصلي استاد ويولن بود كه آن را نزد حسين‌خان هنگ آفرين فراگرفت. هم‌چنين سنتور را نزد علي‌اكبر شاهي و حبيب سماعي، كمانچه را نزد حسين‌خان اسماعيل‌زاده، ضرب را نزد حاجي‌خان ضربي، ني را نزد اكبرخان، تار را نزد استاد علي‌نقي وزيري و سه تار را در مكتب استاد ميرزا عبدالله و غلامحسين درويش به كمال رسانيد.
در جواني به مدرسه كمال‌الملك رفت و نقاشي را فراگرفت. هم‌چنين، مهارت‌هايي چون سوهان كاري، نجاري، ريخته‌گري، معرق‌كاري و خاتم‌كاري به دست آورد كه بعداً در ساختن آلات موسيقي به كار بست.
صبا در شب جمعه 29 آذر ماه 1336 در سن 55 سالگي به علت ناراحتي قلبي چشم از جهان فروبست. بعد از مرگ استاد، بر طبق وصيت ايشان و به خاطر تجليل و قدرداني از اين هنرمند نامي، خانه ايشان در 29 آبان 1353، به موزه تبديل شد و همسر ايشان به كمك فرزندان استاد، اشيا و لوازم متعلق به استاد را جمع آوري و به موزه اهدا كردند.
به‌طوركلي، موزه صبا به دو بخش تقسيم مي‌شود: بخش اول شامل سازها، لوازم شخصي و آثار استاد از جمله رديف‌هاي موسيقي است؛ و بخش دوم اختصاص به كارهاي دستي خانم صبا، همسر استاد صبا، دارد كه شامل مجموعه تنديس‌هاي مومي و لباس‌هاي محلي و سنتي ايران قديم است.
گزارش از: نیلوفر جوانشیر
انتهای پیام/
دیدن سازهایی که در زمان خود توسط یک انسان چیره دست به صدا در می آمده، خالی از لطف نیست و از طرفی پی به مهارت آن شخص نوازنده هم می بریم.
موزه صبا، خانه استاد ابوالحسن
استاد ابوالحسن صبا از اساتيد بزرگ موسيقي اصيل ايران است. او در 1281 ش، در تهران متولد شد. پدرش، ابوالقاسم كمال‌السلطنه، فرزند محمد جعفرخان صدرالحكما، فرزند محمودخان صبا، شاعر و نقاش بلند آوازه عهد ناصري و از مردان فاضل و هنردوست عصر خويش بود. كمال‌السلطنه طبيب و اديب و دوست‌دار موسيقي بود. سه تار را دل‌نشين مي‌نواخت و اولين استاد پسرش بود. صبا علاوه بر نوازندگي، گاه آهنگ نيز مي‌ساخت و علاوه بر موسيقي، ادبيات كلاسيك ايران را به خوبي مي‌شناخت و زبان انگليسي را مي‌دانست. او به پرورش گل نيز علاقه‌مند بود. ساز اصلي استاد ويولن بود كه آن را نزد حسين‌خان هنگ آفرين فراگرفت. هم‌چنين سنتور را نزد علي‌اكبر شاهي و حبيب سماعي، كمانچه را نزد حسين‌خان اسماعيل‌زاده، ضرب را نزد حاجي‌خان ضربي، ني را نزد اكبرخان، تار را نزد استاد علي‌نقي وزيري و سه تار را در مكتب استاد ميرزا عبدالله و غلامحسين درويش به كمال رسانيد.
در جواني به مدرسه كمال‌الملك رفت و نقاشي را فراگرفت. هم‌چنين، مهارت‌هايي چون سوهان كاري، نجاري، ريخته‌گري، معرق‌كاري و خاتم‌كاري به دست آورد كه بعداً در ساختن آلات موسيقي به كار بست.
صبا در شب جمعه 29 آذر ماه 1336 در سن 55 سالگي به علت ناراحتي قلبي چشم از جهان فروبست. بعد از مرگ استاد، بر طبق وصيت ايشان و به خاطر تجليل و قدرداني از اين هنرمند نامي، خانه ايشان در 29 آبان 1353، به موزه تبديل شد و همسر ايشان به كمك فرزندان استاد، اشيا و لوازم متعلق به استاد را جمع آوري و به موزه اهدا كردند.
به‌طوركلي، موزه صبا به دو بخش تقسيم مي‌شود: بخش اول شامل سازها، لوازم شخصي و آثار استاد از جمله رديف‌هاي موسيقي است؛ و بخش دوم اختصاص به كارهاي دستي خانم صبا، همسر استاد صبا، دارد كه شامل مجموعه تنديس‌هاي مومي و لباس‌هاي محلي و سنتي ايران قديم است.
گزارش از: نیلوفر جوانشیر
انتهای پیام/
