اَللّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیى فیهِ مَشْکُورا
خدایا قرار ده کوششم را در این ماه مورد سپاس و تقدیر
وَذَنْبى فیهِ مَغْفُورا وَعَمَلى فیهِ مَقْبُولاً وَعَیْبى فیهِ مَسْتُوراً یا اَسْمَعَ السّامِعینَ
و گناهم را در آن آمرزیده و عملم را در آن پذیرفته و عیبم را در آن پوشید اى شنواترین شنوایان.
تفسیر آیت الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز بیست و ششم رمضان:
در ابتدا بنده از خدا میخواهد سعی و تلاشش مشکور باشد، منظور از سعی مشکور تلاشی ست که نتیجه بخش باشد. گاهی انسان تلاش میکند اما نتیجه نمیدهد. در ادامه بنده از خدا میخواهد که گناهانش نیز آمرزیده شود، یعنی استغفارش مورد پذیرش خدا قرار گیرند.
در ادامه بنده از خدا میخواهد که توفیق انجام عملی که مورد قبول درگاه حق تعالی قرار گیرد را پیدا کند. خواسته چهارم بنده در این روز پنهان بودن عیب هایش است. عیب هایی که در همه انسان ها به صورت مختلف وجود دارد. در پایان هم بنده خدا را به صفت شنوا بودن صدا میزند تا صدای خواستههایش را بشنود.
انتهای پیام/