به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان ؛ پایگاه اینترنتی شورای آتلانتیک در گزارشی به قلم "فیصل ایتانی" نوشت: تا همین چند هفته پیش بود که آمریکا بارها همکاری با روسیه را برای حل بحران داخلی سوریه رَد کرد. به نظر میآمد واشینگتن هیچ تمایلی برای همکاری استراتژیک با مسکو در این باره ندارد؛ اما این روزها خبرهایی از آغاز یک همکاری محدود میان روسیه و آمریکا منتشر شده است.
شورای آتلانتیک در ادامه این گزارش نوشت: آمریکا و روسیه توافق کردند برخی اطلاعات حیاتی از تروریستها و میادین نبرد را در سوریه با یکدیگر به اشتراک بگذارند و برای حمله نظامی به جبهه النصره، شاخهای از القاعده در سوریه، عملیات مشترک انجام دهند. در مقابل روسیه نیز متعد شد، دولت "بشار اسد،" رئیس جمهور سوریه، را برای توقف حملات موشکی به مناطقی که ائتلاف آمریکایی آنها را محل کمین تروریستها نمیداند، تحت فشار قرار دهد.
صرف نظر از آنکه این طرح چگونه پیش برود، شواهد حاکیست تفاوت زیادی میان سیاست آمریکا درقبال سوریه و آنچه این روزها انجام میدهد، وجود دارد. همکاری محدود با روسیه به معنی تلاش آمریکا برای خاتمه دادن به جنگ داخلی در سوریه و یا انتقال سیاسی در این کشور نیست. این همکاری بیشتر به پیگیری سیاست "کاهش خشونتهای انتخابی" آمریکا در سوریه است. در این سیاست، خشونتها تا حد امکان ضعیف؛ اما مدتدار نگه داشته میشود. به این ترتیب در جنگ پیش رو هر دو گروه موافق و مخالف به فعالیت خود ادامه میدهند؛ اما خشونتهای آنها کنترل شده است و آمار تلفات انسانی به پایینترین سطح میرسد.
در راستای همین سایت بود که آمریکا مخالفان دولتی را در سوریه تجهیز کرد و از روسیه نیز توقع حمایت داشت. آمریکا به دنبال استفاده از یک راهکار نظامی برای سوق دادن بحران سوریه به سمت راهکار دیپلماتیک بود؛ اما طرح مذکور در میدان نبرد با شکست مواجه شد.
سیاست "کاهش خشونتهای انتخابی" آمریکا دستکم تا ژانویه 2017 (31 روز منتهی به 12 بهمن 93) برقرار خواهد بود. باتوجه به اینکه توافق میان واشینگتن و مسکو هیچ فشار چشمگیری را علیه دولت بشار اسد وارد نمیکند، انتظار نمیرود تاثیر چندانی داشت باشد. روسیه نتوانسته است ارتش سوریه را از موشکباران مناطقی که به ادعای غربیها مناطق امن هستند، بازدارد. آمریکا نیز در مدت 5 سال از آغاز جنگ داخلی سوریه، به دستاوردهای ناچیزی رسیده است و نمیتوان به عملکرد ائتلاف آمریکایی نمره قبولی داد. کابینه اوباما رسیدن به اهداف بلند مدت را نسبت به اهداف کوتاه مدت در اولویت قرار داد؛ هرچند در نهایت به هیچ کدام دست نیافت.
دولت بشار اسد آنقدر ساده لوح نیست که برای تامین اهداف آمریکا و موفقیت آمیز بودن برنامههای استراتژیک این کشور، عملیات خود را علیه معارضان متوقف کند. روسیه نیز یا نمیتواند و یا مایل نیست در این باره بشار اسد را تحت فشار قرار دهد.
انتهای پیام/